برگزارکنندگان مسابقات المپیک و پارالمپیک توکیو اعلام کردند که می‌توانند تا پایان ماه مارس سال جاری میلادی فلزات بازیافتی مورد نیاز برای ساختن مدال‌های المپیک را جمع‌آوری کنند.

به گزارش زیست آنلاین، ژاپنی‌ها مدال‌های المپیک ۲۰۲۰ را از بازیافت تلفن همراه و قطعات الکترونیک دیگر تهیه می‌کنند. برنامه بازیافت و ذوب فلزات تلفن‌های همراه و دستگاه‌های الکترونیک کهنه از ماه آوریل ۲۰۱۷ آغاز شد. تا ماه اکتبر ۲۰۱۸، ۹۰ درصد از طلای مدال‌ها، ۸۵ درصد از نقره و صددرصد از برنز لازم برای ساخت مدال‌ها جمع‌آوری و بازیافت شده بود.

در مجموع ۳۰.۳ کیلوگرم طلا، ۴۱۰۰ کیلوگرم نقره و ۲۷۰۰ کیلوگرم برنز برای ساخت‌ مدال‌های این دوره از مسابقات المپیک و پارالمپیک مورد نیاز است.

ژاپن خود را برای میزبانی مسابقات المپیک و پارالمپیک سال ۲۰۲۰ آماده می‌کند.

بیشتر بخوانید: پسماند طلای کثیفبازیافت تلفن همراه در ژاپن برای تولید مدال المپیکدر حالی که ژاپن برای میزبانی مسابقات ورزشی المپیک۲۰۲۰ آماده می شود، شهروندان این کشور به تحویل تلفن های همراه کهنه و بی استفاده به منظور بازیافت تشویق می شوند.

هدف از این بازیافت و جمع آوری زباله های الکترونیکی، تولید ۵ هزار مدال برای اهدا به قهرمانان المپیک و پارالمپیک است. یکی از مشارکت کنندگان در این طرح می گوید: «چیزی از خانه ام تبدیل به بخشی از مدال ها می شود. به عنوان یکی از ساکنان توکیو، این کار مرا برای مسابقات المپیک خیلی هیجان زده می کند و برای اولین بار در عمرم به تماشایش می روم.»

مسوولان امیدوارند که بتوانند ۴۰ کیلو طلا و ۶ تن نقره و برنز جمع آوری کنند. این نخستین بار است که چنین طرح بازیافتی به اجرا گذاشته می شود.

یوریکو کویکه، فرماندار توکیو می گوید: «ما این طرح را با هدف ترویج پایداری [حفظ محیط زیست] و نیز افزایش حس مشارکت در مسابقات ۲۰۲۰ برپا کرده ایم. واقعا هیجان انگیز است که تلفن های همراه شما بدل به مدال های المپیک و پارالمپیک می شود.»

هزینه برپایی مسابقات المپیک توکیو بیش از ۱۵ میلیارد یورو برآورد شده است. جمع آوری موبایل های قدیمی شهروندان و سپس بازیافت آن، علاوه بر کمک به پایداری محیط زیست، ابتکاری برای صرفه جویی مالی است.

بیشتر بخوانید: بررسی انواع زباله و ماهیت آنها بازیافت مواد باارزش از ضایعات آلومینیومهر سال حدود ۱۵۰ میلیون تن گل قرمز در سراسر جهان تولید می شود و فقط کمتر از دو درصد این مقدار بازیافت می شود.

محققان طرحی در اروپا بدنبال روشی هستند تا به شکلی مؤثر و تداوم پذیر پسماند تولید آلومینیوم را باز یافت کنند.

پژوهشگران این طرح موسوم به «گل قرمز»‌ (Red Mud ) در کارخانه‌ای در آخن آلمان آزمایش های خود را به پیش می برند. این کارخانه متالورژی، تجربی و منحصر به فرد است. در حال حاضر در این محوطه در باره این موضوع پژوهش می شود که چگونه می توان پسماند فرایند اصلی تولید آلومینیوم را که به «گل قرمز» معروف است، باز یافت.

بیشتر بخوانید: انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش اولمخلوطی با ارزش برای صنایع فولادسازیبرای یافتن مؤثرترین و تداوم پذیرترین روش بازیافت، پژوهشگران به کوره‌ای نیاز دارند که دمای درون آن به حدود ۱۴۰۰ درجه سانتی‌گراد می رسد.

ضایعات اولیه تولید آلومینیوم، پس از ترکیب با کربن در دمای بسیار بالا ذوب می شوند. مخلوط حاصل، ماده بسیار با ارزشی است که می توان از آن در صنایع فولاد استفاده مجدد کرد.

گِل قرمز یا لجن قرمز، یک مادهٔ زائد بسیار قلیایی است که عمدتاً از اکسید آهن در تهیهٔ صنعتی آلومینیوم بدست می‌آيد. گل قرمز، همچنین به‌عنوان ضایعات بوکسیت نامیده می‌شود.

برند فریدریک، کارشناس بازیافت فلز می‌گوید:‌ «البته برای ما فلزات درون گل قرمز مهم است چون ارزش صنعتی دارد:‌ مقداری آلومینیم هست و آهن و اسکاندیوم که در فناوری عالی به کار می رود و شاید تیتانیوم و کانی های نادر هم در آن باشد.»

 روش گرمایی، گل قرمز را به مخلوطی تبدیل می کند که محتوای آهنش زیاد است.

برند فریدریک می‌گوید مراحل بعدی چالش‌انگیزتر است. وی می‌افزاید:‌ «برای بازیافت آهن اول باید در دمای خیلی زیاد کار کرد تا فلز ذوب شود. پسماند حالت‌های مختلف دارد و باید راهی برای کار کردن با پسماند در همه این حالت‌های خشک و داغ و اسیدی و قلیایی و غیره … پیدا کرد. هدف پژوهش ما یافتن راه حل بهینه و درست برای بازیافت گل قرمز است.»‌

اما راه های مبتکرانه تری برای بازیافت این پسماند سرخ رنگ وجود دارد. در بلژیک گل قرمز را در دماهای کمتر حدود ۱۳۰۰ درجه سانتی گراد می پزند.

توبیاس هرتل،‌ کانی‌شناسی از دانشگاه لوون بلژیک می‌گوید:‌ « پسماند را در این کوره آزمایشگاهی ذوب می‌کنیم. پسماند فلزی ذوب شده را در یک سطل فلزی خنک می کنیم. چیزی که به دست می آید به شیشه شبیه است و می توان آن را به صورت عاملی شیمیایی مثلاً در تولید مصالح ساختمانی به کار برد.»

ماده ای که به دست می آید آنالیز می شود تا ترکیبش مشخص شود.

آنلیس مالفلیکت،‌ مهندس متالورژی از دانشگاه لوون بلژیک می‌گوید:‌ «می توانیم به دقت کمیت وغلظت عناصری را که وارد این ماده می شود معلوم کنیم و می توانیم غلظت عناصری مثل سیلیسیوم، آلومینیوم، کلسیم ، سدیم، و اکسیژن را بسیار کم کنیم.»‌

شیشه گل قرمز، آسیا می شود و با شن و گرافیت مخلوط می شود و با آن آجر و مصالح سبک و پوشش سقف یا کفپوش برای کارهای ساختمانی تولید شود.

یوانیس پونتیکیس، مسئول این طرح می‌گوید:‌ «برای ما مهم است که تولید دی اکسید کربن را در سراسر جهان کاهش دهیم و فقط به همین هم اکتفا نمی کنیم. برای ما تأثیر گسترده تر بر محیط زیست هم مد نظر است. این محصولات به این معنی سبزتر است که فقط از پسماندها استفاده می شود بدون اینکه خواص مکانیکی و فیزیکی آنها کاستی پیدا کند.»

پژوهشگران می گویند که امیدوارند تلاشهای آنها منجر به این شود که طی ده سال آینده بازیافت گل قرمز پنج برابر شود.

بیشتر بخوانید: انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش دوم