به گزارش زیست آنلاین، دکتر احمدی، رئیس دانشگاه تربیت مدرس نیز ضمن اشاره به سابقه تاسیس ۱۵ ساله پارک علم و فناوری، بر نقش مهم این مجموعه در زمینههای مختلف فعالیتها اشاره کرد و افزود: مجموعه علم و فناورانه مدرس به عنوان پارک دانشگاهی، بنیه عظیمی از علم و فناوری را فراهم آورده است.
مهندس حمید ظهرابی، معاون سازمان حفاظت از محیط زیست نیز در این مراسم توجه به توسعه علمی اکولوژی را از اهم فعالیتهای لازم در عرصه حفاظت از محیط زیست ذکر کرد.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت از محیط زیست نیز در جمع مسئولان دانشگاه و پارک علم و فناوری دانشگاه تربیت مدرس و کارآفرینان، با اشاره به اهمیت علم اکولوژی و اکوسیستمها در برنامهریزیهای کلان کشوری افزود: مدیریت ما باید به سمت مدیریت زیست بومی حرکت کند تا بر اساس تغییر اقلیم و شرایط محیط زیست تغییرات اکوسیستم را مدیریت و زمینه توسعهای را فراهم کنیم.
بر اساس اعلام روابط عمومی پارک فناوری دانشگاه تربیت مدرس، وی نداشتن دانش تولید را از نقصانهای علمی کشور ذکر و تصریح کرد: اینکه چه بکاریم، کجا بکاریم و چگونه بکاریم؟ علم است. متاسفانه در سالهای اخیر بهرهبرداریهای نادرست در بالادست باعث ایجاد مشکلات بسیاری از جمله از بین رفتن سفرههای آب زیرزمینی شده است که بر مشکلات گذشته افزوده است، لیکن اگر برای کاشتی که میخواهیم، اقتصادی در نظر داریم؛ باید به تنوع، اکوسیستم، اقلیم و مدیریت زیست بومی واقف باشیم.
شاخص «ردپای اکولوژیک» در سنجش پایداری توسعه شهریجای پای بوم شناختی ابزاری است که با ارائه مقایسه جامعی از تقاضا و مقدار عرضه منابع طبیعی، اهداف و راهبردهای مفید را در جلوگیری از تخریبها و نابرابریهای مادی بیان کرده و تصمیمگیریهای نهادی را در مجرای درستی هدایت میکند. در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و بهرهگیری از مطالعات کتابخانهای، اسنادی، آماری و همچنین روش جای پای اکولوژیکی، روند پایداری منابع آب و انرژی (برق، بنزین، نفت، نفت گاز و گاز طبیعی)، در سال ۱۳۹۳ ارزیابی شده است.
آیا فضای اکولوژیکی شهر ساری، توان برآوردن نیازهای اساسی جمعیت شهر را در تامین آب و انرژی دارد؟نتایج یک تحقیق نشان داده است که ردپای اکولوژیکی شهر ساری در منابع آب و انرژی ۷۳۵/۰ هکتار بوده است، که سهم میزان مصرف برق با ۵۳/۰ هکتار بیشترین سهم را در بین سایر موارد و کمترین میزان سهم، برای مصرف گاز طبیعی به میزان ۰۰۵۳/۰ هکتار به ازای هر نفر بوده است. از آنجا که ظرفیتزیستی ایران ۸/۰ هکتار است، ردپای اکولوژیکی ۷۳۵/۰ هکتاری شهر ساری بدان معناست که بیش ازسهم خود، از ظرفیتزیستی قابل تحمل کشور را به خود اختصاص داده است و با ادامه روند کنونی مصرف، شهر ساری برای تامین منابع آب و انرژی مورد نیاز به فضایی بیش از ۷۳ برابر مساحت کنونی خود و فضایی بیش از ۸/۰ برابر مساحت استان نیازمند است.