زیست آنلاین: آخرین نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ در ۳ هزار و ۵۰۰ تأسیسات نظامی امریکا نشان داد که نیمی‌ از آن‌ها در حال حاضر با [عوارض] عدم ثبات آب و هوایی، شامل خشکسالی‌ها، گرمای شدید، آتش‌سوزی‌های طبیعی، بادهای شدید و سیلاب‌های داخلی دست به گریبان هستند که بسیاری از آن‌ها را با تهدیدهای متعدّدی مواجه کرده است.

به گزارش زیست آنلاین، پایگاه خبری امریکایی Insideclimetnews، سال ۲۰۱۸ در مجموعه‌ای از گزارش‌های خود با موضوع گرمایش جهانی و پدیده تغییر اقلیم به عنوان تهدیدی برای امنیت ملّی ایالات متّحده پرداخت و عنوان کرد که پنتاگون، در حال آماده‌باشی نامحسوس در مقابل پیامدهای تغییر اقلیم به سر می‌برد. نویسنده‌ی این گزارش، ضمن اشاره به تهدید تأسیسات فوق مدرن و پرهزینه‌ی نظامی و دفاعی امریکا از سوی پیامدهای تغییر اقلیم، تناقض آشکار مقامات کشورش را درخصوص این مسئله زیر سؤال برده است و اشاره کرده که ترامپ، علیرغم انکار دستاوردهای علمی در خصوص تغییرات اقلیمی، برای مقابله با پیامدهای سیاسی آن، در حال تدارک نظامی است.

در پی شدّت گرفتن تغییرات آب و هوایی، قابلیت‌های ارتش امریکا در جزیره‌ای در مجمع‌الجزایر اقیانوس آرام در ۲هزار و ۴۰۰ کیلومتری جنوب غربی هاوایی مورد تهدید قرار گرفته است.

خواجلین اتول، در جزایر مارشال، پایگاه آزمایشی رونالد ریگان، یکی از پیشرفته‌ترین تأسیسات نظارت بر فضا و نقطه اتّکای سیستم‌های دفاع موشکی به منظور خنثی کردن حملات احتمالی به ایالات متّحده است. چنانچه کره شمالی، یک موشک قارّه‌پیما شلیک کند، رادارها در تأسیسات خواجلین آن را ردیابی خواهند کرد تا موشک‌های مستقر در آلاسکا بتوانند پیش از رسیدن کلاهک‌های هسته‌ای به امریکا، سلاح را متوقّف کنند.

ولی گویا تغییرات آب و هوایی در طی حدود یک دهه، می‌تواند این تأسیسات و سایر پایگاه‌های ارتش امریکا در خواجلین را غیرقابل سکونت کند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ توسط پنتاگون صورت گرفت، نشان داد که حتّی پیش از بالا آمدن مورد انتظار سطح دریا و غرق شدن خواجلین، امواج اقیانوس به تنهایی کافی خواهند بود که تا سال ۲۰۳۰ جزایر کم‌ارتفاع را در خود حل کنند و به منابع آب زیرزمینی و زیرساخت‌های چندمیلیارد دلاری نظامی امریکا آسیب برسانند.

چالش‌ها در خواجلین، در واقع چشم‌اندازی اجمالی به چگونگی خسارات و خطرات احتمالی ناشی از تغییرات اقلیمی ارائه می‌دهد که در حال تبدیل شدن به [دستمایه‌ی] یک آماده‌باشِ نرم نظامی است.

پایگاه خبری InsideClimet News، در سری جدید گزارش‌های خود بررسی می‌کند که تغییر اقلیم چگونه قابلیت‌های نظامی این کشور را برای دفاع از امنیت ملّی خود در این بُرهه‎ی ناامنی جهانی تحت تأثیر قرار می‌دهد. طبق این گزارش، در حالی‌که دونالد ترامپ با ابهام از متّحدان سنّتی امریکا حرف می‌زند، چین و روسیه در حال پیگیری دستور کار تحریک‌آمیز خود از دریای جنوب چین به سمت قطب شمال هستند. بنابر گزارش اخیرِ یک کارشناس دوحزبی به کنگره، ارتش ایالات متحده در سال‌های اخیر چنان ضعیف شده که در حال حاضر در معرض ریسکِ باختن جنگ به چین یا روسیه است.

یکی از محسوس‌ترین اثرات تغییرات آب و هوایی بر ارتش امریکا را می‌توان بعد از ویرانی‌هایی که طوفان در تجهیزات و تأسیسات آن‌ها به بار آورد، مشاهده کرد و این پرسش را مطرح کرد که آیا واحدهای نظامی می‌توانند در صورت درگیری با زبانه‌های آتش، سریعاً و به شکلی مؤثر، سازماندهی شده [و با آن مقابله کنند(؟)].

طوفان مایکل در اکتبر سال ۲۰۱۸، پایگاه نیروی هوایی Tyndall در حوالی شهر پاناما را در هم کوبید و آن به قولِ مقامات، «خسارت فاجعه‌بار گسترده» را به بار آورد. سال گذشته، تعمیر پایگاه‌ها و تجهیزات خسارت دیده از طوفان‌های «هاروی»، «ایرما» و «ماریا» برای پنتاگون ۳/۱ میلیارد دلار خرج برداشت. در سال ۲۰۱۴ نیز سیلاب‌های برق‌آسا به زمین‌های آموزشی مبارزه‌ی بحرانی در فورت ایروینِ کالیفرنیا آن‌قدر خسارت وارد کرد که ۶۵ میلیون دلار هزینه‌ی تعمیرات آن شد.



هدر ویلسون، وزیر نیروی هوایی امریکا و جان دبلیو هندرسون، معاون تأسیسات، محیط زیست و انرژی این وزارتخانه، بعد از طوفان مایکل در اکتبر ۲۰۱۸، بر فراز پایگاه نیروی هوایی Tyndall پرواز می‌کنند. طوفان سقف‌ها را کَنده بود و به جنگنده‌های در حال تعمیر و نگهداری خسارت وارد کرده بود./Senior Airman Joseph Pick/U.S. Air Force

آخرین نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ در ۳هزار و ۵۰۰ تأسیسات نظامی امریکا نشان داد که نیمی‌ از آن‌ها در حال حاضر با [عوارض] عدم ثبات آب و هوایی، شامل خشکسالی‌ها، گرمای شدید، آتش‌سوزی‌های طبیعی، بادهای شدید و سیلاب‌های داخلی دست به گریبان هستند که بسیاری از آن‌ها را با تهدیدهای متعدّدی مواجه کرده است.

بیشتر بخوانید: تغییرات اقلیمی؛ تهدیدی علیه پایگاه های نظامی آمریکاامنیت شکننده‌ی جهانی: نگاهی به سوریه‌ی آیندهتغییرات آب و هوایی همزمان با تهدید پایگاه‌ها و زیرساخت‌های نظامی داخلی، تنش‌های خارج از کشور را نیز تقویت می‌کند که می‌تواند نیروهای امریکایی را درگیر کند. مقامات امنیت ملّی گرمایش جهانی را به مثابه تهدید فزاینده‌ی فشار اضافی از جانب خشکسالی یا طوفان توصیف کردند که می‌تواند سرزمین‌های خارجی ضعیف را به هرج و مرج و آشفتگی بکشاند و جریان‌های ناگهانیِ مهاجرت دسته‌جمعی یا تروریسم را از دل مناطق یا حتّی قاره‌ها به بار بیاورد.

ژنرال جو دانفورد، رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا، در طی سخنرانی در دانشگاه دوک در ماه نوامبر سال ۲۰۱۸ گفت: «وقتی به تغییرات اقلیمی نگاه می‌کنم، آن را در رده‌بندی منابع [ایجاد] جنگ و درگیری در سراسر جهان و جزو مواردی می‌بینم که باید به آن پاسخ داد. در واقع نمی‌توانم به این فکر کنم که در این یک سالی که مشغول انجام وظیفه [در این سِمت] هستم، ما حتّی یک عملیات برای مقابله با شرایط دشوار آب و هوایی در اقیانوس آرام هم انجام نداده‌ایم. در حالی که وقتی به منشأ جنگ‌ها و درگیری‌ها نگاه می‌کنید، می‌بینید که دلایلی مثل کمبود آب و مواردی از این قبیل، علّت این مناقشات هستند.»

در سال ۲۰۱۵، پنتاگون در گزارشی به کنگره، با اشاره به جنگ شهری در سوریه به عنوان نمونه‌ای یاد کرد که چطور تغییر اقلیم می‌تواند شکنندگی ملّتی را که با تنش‌های گوناگون دست به گریبان است، تشدید کند. سوریه در سال ۲۰۱۰، در زمان بهار عربی به دلیل پذیرفتن میلیون‌ها پناهنده عراقی و مشکلات حکومتی، تحت فشار شدیدی قرار داشت.

در همان زمان، بدترین خشکسالی در ۵۰۰ سال اخیر، رودهای بزرگی را در سوریه خشکاند، کشوری که مدّت‌ها از کبود آب رنج می‌برد. هزاران سوری از مزارع خود به شهرها و آبادی‌ها نقل مکان کردند. مهاجرت منجر به بی‌ثباتی شد و نهایتاً بستر قیام‌های مردمی، آشوب و جنگ داخلی را فراهم آورد. صدها هزار نفر جان خود را از دست دادند و امواج پناهندگان از خاورمیانه به سوی اروپا روانه شدند و نظم سیاسی را تا آلمان، دستخوش تحوّل کردند. امروزه بیش از ۲هزار نیروی امریکایی در سوریه و شمال عراق مستقر هستند و همچنان زمان پایان دخالت نظامی امریکا در این مناطق نامشخص است.



مقامات امنیت ملّی امریکا، گرمایش جهانی را به عنوان یک تهدید فزاینده توصیف کردند و شرح دادند که استرس اضافیِ ناشی از خشکسالی یا طوفان می‌تواند یک کشور را به آشوب و هرج و مرج بکشاند./۲nd Lt. Jamie Douglas/U.S. Army


سؤال کارشناسان امنیت ملّی که می‌دانند تغییرات اقلیمی چگونه می‌تواند شرایط یک ملّت را از بد به بدتر تبدیل کند، این است که سوریه‌ی بعدی کجاست؟ آیا بیابان‌زایی در بخش‌هایی از افریقا، مزارع را از مردم خالی خواهد کرد و بعضی از آن‌ها را مستعد پذیرش فراخوان گروه‌های افراط گرا خواهد کرد؟ آیا دولتِ همیشه در محاق پاکستان قادر خواهد بود که از مردمش در صورت بروز حملات فاجعه‌بار سیل، نظیر آنچه در سال ۲۰۱۰ رخ داد، محافظت کند؟ و آیا ارتش ایالات متّحده اگر از او خواسته شود، قادر خواهد بود با توجّه به تغییرات آب و هوایی که کشتی‌ها، هواپیماها و پایگاه‌های زمینی آموزشی‌اش را تهدید می‌کند، به بحران‌های بین‌المللی پاسخ بدهد؟

آلیس هیل، یکی از اعضای شورای امنیت ملّی در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما گفت: «این خود ما هستیم که می‌خواهیم غافلگیر شویم چون به طور سیستماتیک نمی‌خواهیم بپرسیم چه می‌شود اگر...(What if)؟ تغییر اقلیم نه یک ریسک تنها یا اولیه بلکه یک ریسک دائمی است که در مسیری صعودی قرار گرفته است. اگر آن را در تصمیم‌گیری‌ها مدّ نظر قرار ندهیم، خودمان را برای بدبختی آماده کرده‌ایم.»

 


کارشناسان نظامی نگران این موضوع هستند که خشکسالی و بیابان زایی که مزارع را از مردم تهی می‌کند، می‌تواند آن‌ها را برای پیوستن به گروه‌های افراطی مستعدتر کند و این موضوع امنیت ملّی و سربازان ایالات متّحده را به خطر می‌اندازد./Ahmad Al-Rubaye/AFP/Getty Images

 

محقّقان به دنبال آن هستند که خشکسالی و افزایش دمای ناشی از تغییر اقلیم ممکن است بتواند مهاجرت‌های داخلی و همچنین فقر و خشونت را در هندوراس، گواتمالا و نیکاراگوئه تشدید کند و باعث فرار هزاران نفر از این مناطق به مکزیک و ایالات متّحده شوند. مهاجرت به یک نقطه‌ی اشتعال سیاسی در منطقه تبدیل شده و اکنون یک مسئله‌ی نظامی است. رئیس جمهور ترامپ در حال حاضر ۵۶۰۰ نیروی نظامی را برای برخورد با مهاجران به مرزهای جنوبی اعزام کرده است.

بیشتر بخوانید: افزایش جرم و جنایت ناشی از تغییر اقلیم در آمریکاعلیرغم انکار ترامپ، پنتاگون جزیره‌ای از اقدامات اقلیمی استچالش‌های درهم‌پیچیده‌ی شکنندگی امنیت جهانی، آماده‌باش نظامی ارتش امریکا و تغییرات آب و هوایی در دوره ترامپ به شدّت افزایش یافته است. در نظرسنجی‌ای که اخیراً انجام شده، حدود سه‌چهارم امریکایی‌ها گفته‌اند که معتقدند جهان در زمان ریاست جمهوری ترامپ جای خطرناک‌تری خواهد شد. نظرسنجی از متّحدان اروپای غربی نیز کاهش گسترده‌ی بی‌اعتمادی به ترامپ را به ویژه در مقایسه با اوباما نشان می‌دهد. وضعیت بحرانی کشورهای متعدّدی از قبیل مصر، پاکستان، عربستان سعودی و ترکیه، موجب کاهش یا ایجاد اختلال در روابط دیپلماتیک با این کشورها به نفع امنیت ملّی شد.

همزمان با انکار جریان اصلی علم آب و هوا از سوی کاخ سفید، کار در سراسر ادارات فدرال به دلیل تغییرات آب و هوایی مختل یا متوقّف می‌شود و بیرون کشیدن کشور از توافق آب و هوایی پاریس، به مثابه بخشی از فروپاشی گسترده‌ی دیپلماسی آب و هوایی امریکاست. ترامپ دستورالعمل اجرایی‌ای را لغو کرد که بخشی از آن برای تأمین آگاهی جوامع ملّی نسبت به آخرین دستاوردهای علم آب و هوا بود؛ دستورالعمل اوباما با هدف کمک به تحلیل‌گران برای پایش پیامدهای گرمایش بر نقاط بالقوه خطرناک جهانی، بهتر بود. اوباما همچنین در سند راهبردی امنیت ملّی منتشر شده در اواخر سال ۲۰۱۷، به تغییرات اقلیم جهانی به عنوان تهدیدی برای امنیت جهانی اشاره کرد.


جیمز ماتیس، وزیر دفاع و ژنرال ژوزف دانفورد، رئیس ستاد مشترک، پیش از نشست مرکز خدمات نظامی در خصوص بودجه مالیاتی سال ۲۰۱۹ نیز این موضوع را تصدیق کردند. ماتیس و دیگر مقامات ارشد، خطرات تغییر اقلیم برای امنیت ملّی را به رسمیت می‌شناسند، با این حال، بودجه‌ی این موضوع برای کنگره کاهش یافت./Chip Somodevilla/Getty Images


با این حال پنتاگون [مثل] یک جزیره‌ی غریب‌افتاده‌ از اقدامات مقابله با تغییر اقلیم در دولت، به عنوان بخشی از آن به جا می‌ماند، چراکه وزیر دفاع و دیگر مقامات ارشد آن اعلام کرده‌اند که گرمایش جهانی زمین تهدیدی واقعی برای امنیت ملّی و ثبات جهانی است. ولی به گفته‌ی افسران باسابقه و سایر کارشناسان امنیت ملّی، تلاش‌های ارتش برای معرفی تغییر اقلیم پراکنده است و هیچ‌کس نمی‌داند این منظومه‌ی نوآوری‌های پراکنده و بی‌ربط چطور قرار است [بر کنترل پیامدهای تغییر اقلیم] تأثیرگذار باشد.

برخی از مقامات اداری پیشین در دوره اوباما مدّعی هستند که همه‌ی [صحبت‌های اوباما در مورد تغییر اقلیم] لفّاظی بوده و حکومت در زمان او هم پول مورد نیاز برای بهبود پیامدهای تغییر اقلیم به ویژه در تأسیسات نظامی بحرانی را تأمین نمی‌کرده است.



در کارخانه کشتی‌سازی نورفولک ناوال، نگرانی به خاطر خطرات ناشی از سیلاب‌های طوفان در پی بالا آمدن سطح دریا رو به افزایش است. انتقال تجهیزات سنگین برای جلوگیری از آسیب‌های سیل نیز بسیار هزینه‌بردار است و می‌تواند برنامه‌های تعمیر و نگهداری ناوگان را با تأخیر و مشکل مواجه کند./U.S. Navy

تأسیساتی نظیر «خواجلین اتول» برای امنیت ملّی حیاتی هستند. کارخانه کشتیرانی، یکی از چندین سایتی است که نیروی دریایی می‌تواند در آن زیردریایی‌های با سوخت هسته‌ای و ناوهای هواپیمابر را به عنوان مهمترین دارایی‌های راهبردی ارتش، نگهداری و تعمیر کند.

طبق برنامه تعمیر و نگهداری دقیق و هماهنگ شده‌ی کشتی‌ها، اغلب ممکن است آن‌ها را برای ماه‌ها و حتّی سال‌ها در یک بارانداز خشک، در معرض فضای باز نگه دارند و آن‌ها در آنجا به طور فزاینده‌ای نسبت به سیل‌های ساحلی ناشی از امواج خروشان دریا و آب و هوای نامساعد آسیب‌پذیر هستند. یک سیل می‌تواند کشتی یا محوطه‌ی نگهداری را از بین ببرد و در نتیجه حضور آمریکا را در عرصه اقیانوس‌های جهان کاهش دهد.

بیشتر بخوانید: شش بدفهمی اصلی درباره تغییر اقلیممنبع: ساحت زیست/www.insideclimetnews.org