زیست آنلاین: انسان ها به جهت ادامه حیات خود به آب های شیرین موجود درخشکی ها و آتمسفر زمین نیاز مبرمی دارند، اما با این روند کنونی جهان و افزایش جمعیت دنیا، بحران های آینده شکل گرفته که ازآن به بحران آب درجهان یاد می شود و جامعه ای موفق خواهد بود که بتواند آب را به نحو احسن مدیریت کند.

به گزارش زیست آنلاین، در سال ۱۹۰۰، فقط ۱۵ درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کردند. در حال حاضر  بیشتر از ۵۰% مردم در شهرها زندگی می کنند. در واقع، این بدان معنی است که حدود ۴ میلیارد از انسان ها به زیر ساخت های شهری متکی هستند و پیشرفت تکنولوژی به این موضوع کمک می کند.
 سنسورهای دیجیتال، تلفن های هوشمند و لوازم خانگی هوشمند اجازه می دهد تا  شهروندان به  درک نوع جدیدی از زندگی شهری دست یابند. در این شهر به اصطلاح "شهر هوشمند"، فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و اینترنت اشیا (IoT) برای افزایش زندگی شهری استفاده می شود.
شهرهای هوشمند بخش مهمی از دستیابی به هدف تعیین شده توسط سازمان ملل متحد برای ایجاد محیط شهری "جامع، امن، انعطاف پذیر و پایدار" است.

آب "ابزاری نامرئی" دیده می شود در شهرهای هوشمند زیرساخت های آب اغلب نادیده گرفته می شود، یا مورد بحث قرار نمی گیرند. این به نظر عجیب می رسد که  با توجه به اینکه خدمات آب برای سلامتی و رفاه انسان بسیار مهم است. اما آب اغلب به عنوان "ابزار نامرئی" دیده می شود. صنعت نیز آهسته به استفاده از قدرت فن آوری های جدید می پردازد.
یکی از چیزهایی که به صورت کاملا واضح مشخص است این است که  آب باید یک عنصر کلیدی از مفهوم شهر هوشمند باشد و دو راه اصلی وجود دارد که در آن فنآوری های آب آشامیدنی به زودی به شهر در نزدیکی  محل زندگی شما بیاید.

ابزار هوشمند سازی آبابزرهای هوشمند در حال حاضر به طور گسترده ای برای مدیریت تقاضا در انرژی داخلی استفاده می شوند، اما در حال حاضر شواهدی در  جامعه امروزی نیز وجود دارد که نشان می دهد همان  نوع از ابزارهای هوشمند می تواند به طور چشمگیری مانع استفاده  درست از آب خانگی شوند. شرکت های آب در انگلستان در حال حاضر دچار  افزایش تقاضای آب و  محدودیت در عرضه آب  به مردم هستند. (به عنوان مثال، آب تامز، بزرگترین شرکت آب در بریتانیا)
اگر روند تقاضای آب تا سال ۲۰۲۰ با همین روند ادامه یابد با کسری عرضه ۱۳۳ میلیون لیتر آب در روز مواجه (این مقدار معادل آب کافی برای تامین ۲۴ ساعته شهر لیورپول می باشد) و یا حتی ۴۱۴ میلیون لیتر در روز تا سال ۲۰۴۰ (این عدد به اندازه آب مورد نیاز برای نیوکاسل، شفیلد و لیورپول با هم است)، خواهیم شد.
در نتیجه برای جلوگیری از چنین فاجعه ای، آنها شروع به نصب برنامه اندازه گیری هوشمند کرده اند و در نظر داند تا  ۴۱۴،۰۰۰ متر آب هوشمند را در سال ۲۰۲۰ در لندن نصب خواهند کنند. بدین صورت آنها تا سال ۲۰۲۵ حدود ۳۵ میلیارد متر مکعب ساعت در هر سال آب خواهند داشت.
لازم به ذکر است، استخراج چنین اطلاعات مفیدی در مورد مصرف آب از مقدار زیادی داده، کار آسانی نیست. یک سیستم به نام  iWIDGET وجود دارد که  هدف آن تجزیه و تحلیل الگوهای  آب مصرفی هر خانواده است. سپس نتایج، مقایسه ها و بازخورد ها را  در اختیار هر خانواده قرار می دهد که  این اطلاعات مربوط به مصرف آب آن خانواده است. این اطلاعات،  پیشنهادات بسیار مهمی  را در مورد چگونگی کاهش  مصرفی آب و ارزش آن ارائه می دهد.

هشدار های جاری شدن سیل فاضلابهیچ کس دوست ندارد در یک سیل گرفتار شود،  مخصوصا یک سیلاب از فاضلاب. اطلاعات قابل اطمینان در مورد احتمال، میزان و موقعیت چنین سیلابی در یک شهر بسیار ارزشمند است، اما روش های تشخیص فعلی می تواند کند و گران باشد.
تحقیقات ما نشان داد که استفاده از یک رویکرد جایگزین، RAPIDS (شناسایی سیلاب راداری Pluvial برای سیستم زهکشی)، که به جای تشخیص، در واقع، سیل در سیستم های فاضلاب را پیش بینی می کند. از مدل های کامپیوتری برای ارزیابی شبکه های بسیار بزرگ در زمان واقعی استفاده می کند و موجب هشدار سیلاب های فاضلاب می شود. نتایج حاصل از این کار که در سه ناحیه انگلستان اعمال می شود، دقت بیشتری در پیش بینی سیل نشان می دهد.

بیشتر بخوانید: وقتی صحبت از آب زیاد می شود اما هیچ کداممان کاری نمی کنیم

مدیریت بهتر برای دست یابی به آینده مرطوب در مدیریت سیستم آب های شهری ، شرکت ها در محاسباتشان از حسگرهای هوشمند، هوش مصنوعی، تجزیه و تحلیل داده های بزرگ و  ابرها استفاده می کنند. این امر تا حدی ناشی از ظهور جدید رهبران صنعت آب است که در هیدرو فن آوری اطلاعات آموزش داده می شوند و با ترکیب داده های بزرگ با فن آوری های هوشمند به ارائه راه حل های پایدار آب می پردازند
در  یکی از  رشته های  جدید، یکی از اهداف  برجسته آن این است که شهروندان را در سطح فردی قادر بسازد تا در ارائه خدمات آب مشارکت کنند.
امروزه این موضوع بر همگان مشخص است که حجم آب موجود بر روی کره زمین همواره ثابت بوده وهست.
زندگی تمامی موجودات زنده مانند انسان ها، جانوران وگیاهان بطور مستقیم به آب وابسته است. آب نه تنها برای مصارف آشامیدن وکارهای روزمره کاربرد دارد بلکه برای حل مشکلات صنایع وکاربردهای کشاورزی نقش اصلی وعمده را دارد. انسان می تواند بدون غذا چندروزی زنده بماند ولی بدون آب به زودی زندگی خود را ازدست می دهد.
آب های موجود درروی کره ی زمین همواره درحال تغییر شکل هستند.آب ها گاهی به شکل مایع،گاز وجامد هستندو مقداری ازآن درزمین نفوذ کرده وآب های زیرزمینی را شکل می دهند. بارندگی ها درهمه نقاط کره زمین بطور یکسان پراکنده نیست ودر نقاط مختلف دارای مقیاس های متفاوتی است.
تا سال ۲۰۴۵، حدود ۶ میلیارد نفر در شهرها زندگی خواهند کرد. این بدان معنی است که تعداد بسیار زیادی از دوش های آب نصب خواهند شد و  تعداد بی شماری از سرویس های بهداشتی پر شده و سیستم فاضلاب شهری را با مشکل رو به رو خواهند کرد بنابراین در عین حال،  باید سیستم های آبی را به شکل دقیق تری مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم.
از طرف دیگر، آب های اقیانوس ها ودریا ها شورهستند و استفاده از آن ها مستلزم تصفیه کردن است که این امر نیازمند سرمایه گذاری برای احداث تاسیسات آب شیرین کن می باشد. انسان ناچاراست به آب های شیرین موجود درخشکی ها و آتمسفر زمین بسنده کند پس با این روند کنونی جهان و افزایش جمعیت دنیا،ب حران های آینده شکل گرفته که ازآن به بحران آب درجهان یاد می شودو ملتی موفق خواهد بود که بتواند آب را به نحو احسن مدیریت کند.
بنابراین، مشخص است که برای اثر بخشی بیشتر، هیدرومکانیک ها نیاز به کمک دارند. در واقع به نسل جدیدی از مهندسان و دانشمندان متخصص در سراسر رشته های مرتبط با مدیریت آب در جهان  نیازمند هستیم.
به بیان شفاف تر، ادامه وضعیت بحرانی آب در بسیاری از كشورها علاوه بر مخاطرات امنیتی، ضرر فراوانی به اقتصاد و سلامت مردم وارد میكند. لذا برای حل این مساله نیاز به سازوكار و تصمیم گیری های صحیح، قاطع و مورد اجماع است. هر چه قدر، تصمیمگیری ها مالكانه، آمرانه، بخشینگرانه، دیر و یا یكجانبه باشد موجب ایجاد همگسیختگی در سامانه های اجتماعی، اقتصادی و تشدید تهدیدات فرهنگی تحمیل خواهد شد. 
در شرایطی که افزایش جمعیت، تحولات  اجتماعی-اقتصادی و تغییرات آب و هوایی به یكی از دغدغه های جوامع کنونی تبدیل شده است، لزوم ارائه راهكارهای نو و مورد قبول ذینفعان کامالً محسوس است. در عین حال تحصیل این هدف نیازمند اعتماد، درك مشترك، همفكری و وحدت نظر بینذینفعان است. 
در غیر این صورت اجماع بر روی تصمیم ها صورت نگرفته و در نتیجه هزینه فرصت و نابسامانی زیادی در مدیریت منابع آب ایجاد خواهد کرد. 
برای حل این نوع مسأله ها ایده دیپلماسی آب (گفتمان آب) شكل گرفته است و افراد متخصص از کشورهای مختلف به رشد و بالندگی آن کمك کرده اند. 
در این دیدگاه به کمك روشهای خالقانه، مورد قبول اکثریت، قابل اجرا و پایدار، مسائل منابع آبی مورد تضاد بررسی می گردد تا برگشت پذیری و اطمینان پذیری بیشتری به بخش مدیریت آب ارائه نماید. 
اصول مدیریت آب در این دیدگاه بر این اساس درک مشترک از « صورت مسأله » شبکه سازی و توسعه ارتباطات و مدیریت مناسب شبکه ذینفعان برای موفقیت این رویکرد بسیار اهمیت دارد که حصول آن منوط به گفتمان آب می باشد. / منبع: independent