مطالعات نشان می‌دهد که بیش از ۴۰ درصد مواد غذایی در جهان دور ریخته می‌شوند. بسته‌بندی‌های مواد غذایی اغلب از پلاستیک‌هایی تولید می‌شوند که قابلیت بازیافت ندارند. این مواد دور ریختنی در نهایت در محل‌های دفن زباله و یا اقیانوس‌ها انباشت می‌شوند. طرح BIOSMART قصد دارد تا پلاستیک‌های بسته‌بندی انعطاف‌پذیر، مقاوم کاملاً زیستی و هوشمند را تولید کند.

به گزارش زیست آنلاین، چالش مهم صنعت‌گران، تولید بسته‌بندی‌هایی است که عمر قفسه‌ای مواد غذایی را افزایش دهد. و هم‌چنین به‌راحتی تجزیه و بازیافت شوند تا بدین طریق تأثیر کم‌تری بر روی محیط‌ زیست بگذارند. طرح BIOSMART اتحادیه‌ اروپا برای دست‌یابی به این هدف در سال ۲۰۱۷ کلید خورده است. در این طرح تلاش می‌شود تا بسته‌بندی‌هایی مقاوم، انعطاف‌پذیر و کاملاً زیستی تولید شود. مواد جدید، روش‌های تیمار جدید، دستگاه‌های حسگر، آنتی‌بیوتیک‌های جدید فعال و آنتی‌اکسیدان‌ها همه برای ایجاد بسته‌بندی‌های جدید مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این طرح تا سال ۲۰۲۱ ادامه خواهد داشت.

اولین محصول تولید شده در قالب طرح BIOSMART قرار دادن سنسورهای اکسیژن در پلاستیک‌های فریزی بوده است. به‌صورتی که به هر دلیلی پلاستیک پاره شود و اکسیژن وارد شود سنسور اخطار می‌دهد. این اعلان نشان‌دهنده‌ شروع فساد یا فاسد شدن ماده‌ غذایی است. این فناوری زمان نگه‌داری قفسه‌ای را بهبود می‌دهد و محدودیت زمانی مصرف مواد غذایی در یک بازه‌ مشخص را کم‌تر می‌کند. در این طرح که توسط IK۴-Tekniker اسپانیا انجام شده، پلاستیک‌های زیستی به کار گرفته شده‌اند.

تیم BIOSMART در تلاش است تا سطوح بسته‌بندی با مقاومت بالا به نفوذ آب و تکثیر باکتری‌ها تولید کند تا عمر قفسه‌ای مواد را افزایش دهد.

بسته‌بندی‌های حاوی سنسورهای دی‌اکسیدکربن و آمین در دست تولید گروه BIOSMART قرار دارند. گاز دی‌اکسیدکربن در بسته‌بندی‌های فضای داخلی تغییر یافته (MPA) به جای اکسیژن استفاده می‌شود، زیرا حضور این گاز رشد باکتری‌ها را محدود می‌کند و ماندگاری مواد غذایی را بهبود می‌بخشد. گاز آمین نیز در صورت فساد ماهی و گوشت آزاد می‌شود، بنابراین سطوح بالای این گاز نشان‌دهنده‌ فساد مواد غذایی است‌.

چالش دیگر این گروه تحقیقاتی شامل تولید بسته‌بندی‌هایی زیستی با قابلیت تجزیه و بازیافت است. قابلیت تجزیه امکان ایجاد کمپوست از بقایای مواد غذایی را فراهم می‌کند و بازیافت نیز موجب توسعه‌ اقتصاد چرخه‌ای جهانی می‌شود. دست‌یابی به مقاومت و انعطاف‌پذیری مناسب در بسته‌بندی‌ها در کنار هم نکته‌ مهمی است تا بتوان نیاز تولیدکنندگان برای بسته‌بندی انواع غذاها از تازه تا فرآوری شده را تأمین کند. استفاده از موادی که موجب کاهش وزن بسته‌بندی و سهولت در حمل‌نقل آن‌ها شود نیز از اهمیت بالایی برخوردار است‌.

هزینه‌های طرح BIOSMART از یک شرکت سهامی عام-خاص به نام شرکت مشترک صنایع با پایه‌ زیستی تأمین می‌شود. روش‌های تبلیغ و ترویج بسته‌بندی‌های جدید توسط BIOSMART می‌تواند موجب ورود هر چه سریع‌تر این محصولات به بازار شود. قطعاً افزایش سرمایه‌گذاری در این بخش می‌تواند بر روی ماندگاری هر چه بیشتر مواد غذایی مؤثر باشد.

طراحی زیستی لیوان های قهوهچالش طراحی لیوان‌های قهوه‌ی نسل آینده، عنوان مسابقه‌ای هیجان‌انگیز برای تولید لیوان‌هایی با قابلیت بازیافت است که در عین حال از عملکرد مناسبی بر اساس معیارهای جهانی برخوردار باشد. در این مسابقه از میان ۴۸۰ تیم شرکت‌کننده، ۱۲ طرح برتر معرفی شدند.

انجام این چالش موجب ایجاد راه‌حل‌های جدیدی برای رفع مشکل عدم بازیافت لیوان‌های یکبار مصرف قهوه می‌شود. بر اساس قانون مسابقه، ایده‌های طرح‌شده باید در یکی از بخش‌های نوآوری در لایه‌ی نازک پلاستیکی لیوان‌ها، استفاده از مواد جدید و سرویس به‌کارگیری مجدد لیوان‌ها باشد.

اطراف لیوان‌های کاغذی قهوه لایه‌ی نازک پلاستیکی وجود دارد تا آن‌ها را در مقابل نفوذ رطوبت حفظ کند. اما همین لایه‌ی نازک امکان بازیافت لیوان‌ها را بسیار دشوار می‌کند. داوران مسابقه‌ی چالش طراحی لیوان‌های قهوه‌ی نسل آینده، سه طرح برگزیده در این بخش را معرفی کردند. برندگان عبارت‌اند از:

    طرح لایه‌ی پلاستیکی بر پایه‌ی آب از Colombier
    طرح پلیمر‌های زیستی بر پایه‌ی آب و واکس زیستی از Solenis
    طرح لایه‌ی پلاستیکی قابل تجزیه از PTT MCC

در بخش به‌کارگیری مواد جدید فقط طرح Solublue از بریتانیا انتخاب شد. این طرح علاوه بر دارا بودن مواد با پایه‌ی زیستی و تجزیه‌پذیر بودن، هیچ‌گونه سمیتی نیز ندارد. معیارهای بازاریابی هم در این طرح لحاظ شده است.

در بخش سرویس استفاده‌ی مجدد لیوان‌ها که چند وقتی است در حال اجراست؛ دو تیم Cup Club انگلستان و Revolve اندونزی طرح جمع‌آوری و برنامه‌ی فناورانه‌ی هوشمند را ارائه کرده‌اند. توجه به کامل‌بودن چرخه، لیوان‌هایی که برای انتقال استفاده می‌شوند و اهمیت از دست نرفتن و نریختن لیوان‌ها در سامانه‌ی بازشناسی با امواج رادیویی و جایگزینی لیوان‌های استفاده شده با نمونه‌های تمیز؛ نکاتی است که در این دو‌ طرح به آن‌ها توجه شده است.

طرح برتر دیگر این بخش، Recup آلمان است. بر اساس این نوآوری مردم می‌توانند لیوان‌های قابل استفاده مجدد را کرایه کنند و بعداً به یکی از کافی‌شاپ‌های موجود در شبکه‌‌ی کشوری بازگردانند. این راه‌حل یک نمونه از همکاری صنایع برای ایجاد زیرساخت‌ها در جهت توسعه‌ی سبک زندگی مسئولانه است.

دو طرح جالب دیگر در این چالش، شامل لیوان‌های با منشأ زیستی است که به‌صورت سه‌بعدی توسط شرکت مهندسی و طراحی CRÈME/Jun Aizaki طراحی شده‌اند. هم‌چنین لیوان‌های تولید شده از قارچ که توسط Concrntric تولید شده‌اند. بسیاری از شرکت‌های شرکت‌کننده در این چالش تازه شروع به کار کرده‌اند، بنابراین جایزه‌های یک میلیون دلاری این مسابقه ممکن است به آن‌ها کمک کند تا قدم بعدی را بهتر بردارند.

چالش طراحی لیوان‌های قهوه‌ی نسل آینده در واقع بخشی از یک پروژه‌ی بزرگتر به نام کنسرسیوم NextGen است. این همکاری به وسیله‌ی استارباکس، مک‌دونالد و چند شرکت دیگر شکل گرفته است. این شرکت‌ها موجب اثرات زیست‌محیطی زیادی می‌شوند. برای مثال استارباکس سالانه ۶ میلیارد لیوان را در محل‌های دفن زباله رها می‌کند. می‌توان امیدوار بود با اجرای چنین چالش‌هایی توده‌های زباله‌‌ی فست‌فودها، کافی‌شاپ‌ها و برخی از مراسم‌ها هر روز کمتر و کمتر شود.

بیشتر بخوانید: اینترنت اشیاء؛ حامی محیط زیست در کشاورزی هوشمند تا بستر آب اقیانوس ها