زیست آنلاین:وزیران محیط زیست و بهداشت کانادا، یک ارزیابی غربالگری از گازهای پتروشیمی و گازهای صنعتی و عملکرد پالایشگاه های نفت و گاز انجام داده اند، این ارزیابی به منظور تعیین استاندارد های مورد نیاز و درجه اهمیت آن بر سلامت جهانی انجام شده است.

به گزارش زیست آنلاین، به گفته وزیران محیط زیست و بهداشت کانادا، قرار گیری در معرض گازهای ناشی از فعالیت پتروشیمی و صنعتی، یک خطر بالقوه برای سلامتی انسان شناخته شده است و از این رو طبقه بندی لازم است استاندارهای لازم، به عنوان معیارهای طبقه بندی اکولوژیکی برای پایداری، پتانسیل ذخیره سازی زیست شناسی و یا کاهش سمیت ذاتی اثرات حاصل از فعالیت های صنعتی برای موجودات غیر انسانی برآورده شوند.

این مواد آسیب رسان در رویکرد جریان نفتی (PSSA) گنجانده شده است؛ زیرا آنها مربوط به بخش نفت هستند و همه ترکیباتی مشتق شده از هیدروکربن های نفتی می باشند و در یک بررسی وزیران محیط زیست و بهداشت کانادا، مصمم شدند تا پتانسیل متوسط و حد مجاز برای قرار گرفتن در معرض افراد در کانادا را نشان دهند. 
گازهای پالایشگاهی و نفتی که از تاسیسات نفتی (یعنی پالایشگاه ها، ارتقاء یا تاسیسات پردازش کننده گاز طبیعی) تولید می شوند، یک دسته از هیدروکربن های سبک و اشباع نشده هستند. لازم به ذکر است، ترکیب نفت و گازهای پالایشگاهی بسته به منبع نفت خام، قیر طبیعی یا گاز طبیعی، و نیز شرایط عملیاتی فرآیند و واحدهای پردازش مورد استفاده متفاوت می باشند. به همین ترتیب، این گازها و گازهای پالایشگاهی به عنوان ترکیبات ناشناخته یا متغیر، محصولات یا مواد زیستی واکنش دهنده(UVCBs) شناخته می شوند. به منظور پیش بینی رفتار کلی این مواد پیچیده برای ارزیابی پتانسیل اثرات زیست محیطی، ساختار هر کلاس شیمیایی در مواد انتخاب شده می بایست به شکل دقیق مورد ارزیابی و غربالگری فراوان قرار بگیرد، این ارزیابی ها باید شامل این موارد باشد که آیا مواد فرار قابلیت حل شوندگی در آب، هوا و اتمسفر را دارند و در مورد دوم استنشاق این گازها دارای اثرات مخرب بر سلامت انسان و موجودات هست یا خیر، علاوه بر آن در صورت تاثیر گذاری می بایست برآورد شود که دوز موثره هر یک از آن ها چه میزان است. این مواد به عنوان یک زیر مجموعه از نفت و گاز پالایشگاه ممکن است یک بخش نفتی را ترک کند و به سایر تاسیسات صنعتی انتقال یابد، به بیانی بهتر گازهای نفتی و پالایشگاه ها می توانند در تاسیسات مصرف شود و یا به سایر تاسیسات صنعتی منتقل شود و برای استفاده به عنوان مواد اولیه یا سوختی و یا مواد مخلوط شده با مواد خام تحت RN های CAS مختلف قرار بگیرند.




طبق اطلاعات ارائه شده در بخش ۷۱ قانون حفاظت از محیط زیست کانادایی ۱۹۹۹ (CEPA ۱۹۹۹) و سایر منابع اطلاعاتی، این گازها و گازهای پالایشگاهی از پالایشگاه ها، مراکز ارتقاء و تاسیسات پردازش گاز طبیعی و تاسیسات دیگر از طریق خطوط لوله یا در محفظه های تحت فشار، می توانند  به اتمسفر  انتشار یابند، بر اساس اطلاعات ارائه شده در این ارزیابی و غربالگری های انجام شده، نتیجه گیری می شود که این گازهای نفت و پالایشگاه، در محدوده غلظت یا در شرایطی که به اتمسفر ورود یابند، اثر مضر فوری یا بلندمدت بر محیط زیست و یا تنوع زیستی خواهند داشت و ممکن است برای محیط زیست که در آن زندگی می کنیم خطر آفرین باشد. در این صورت می توان دریافت که وجود فیلترینگ های قوی تا چه میزان می تواند برای حفظ سلامت بشر، موجودات و محیط زیست ضروری باشد.
بخش کوچکی از جمعیت عمومی ممکن است در مجاورت تاسیسات نفتی سکونت داشته باشند که این امر آن ها را در معرض نفت و گازهای پالایشگاهی قرار می دهد، چراکه در هنگام بارگیری، تخلیه و حمل و نقل گازهای صنعتی و نفت و پالایشگاه بخشی از آن ها به محیط بیرون ورود پیدا می کنند. لازم به ذکر است با توجه به ماهیت سیستم های حمل و نقل و مقررات موجود برای جلوگیری یا کاهش تخلیه در طی فرآیندهای حمل و نقل مجموعه اقدامات حفاظتی و کنترل شده می بایست در نظر گرفته شود. 
بر اساس طبقه بندی های سازمان های بین المللی و اتحادیه اروپا، نفت و گازهای پالایشگاهی حاوی ۱،۳-بوتادین را در غلظت های بیش از ۰.۱ درصد به محیط بیرون منتشر می کنند، ۱،۳-بوتادین به عنوان یک ماده چند منظوره شناخته شده است. این ماده در غلظت های بالا بسیار خطرناک است و به عنوان ماده سرطان زا شناخته شده است. . سرطان زا بودن آن توسط استنشاق و افزایش شیوع تومور در تمام غلظت های مورد آزمایش در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و حتی در مواردی نشانه هایی از تغییرات ژنتیکی حاصل از تجمع آن یافت شد.بر اساس مجموعه اطلاعات موجود از نتایج آزمایشات انجام شده، ۱،۳-بوتادین موجود در گازهای نفت و پالایشگاه به عنوان یک مولفه خطرناک شناخته شده و بر عدم در معرض قرار گیری آن در جمعیت عمومی تاکید شده است.

بنابراین، مطابق با رویکردی که برای ارزیابی محدودیت های جریان یافته از پالایشگاه های نفت و گازهای پالایشگاهی استفاده می شود، انتشار نفت و گاز پالایشگاه می بایست حتما تحت نظارت های متخصصین بوده و  در ارزیابی های متفاوتی قرار بگیرند. تا کلیه فرایندهای انجام گرفته در آن صنعت به قطعیت عدم تاثیر گذاری و ایجاد اثرات بهداشتی برسد.

براین اساس، تسهیلاتی به منظور رفع، اثرات  محیط زیستی می بایست در اختیار پالایشگاه ها و کلیه واحد های صنعتی قرار بگیرد همچنین  در مقدار یا غلظت  موادی که ممکن است به سلامت انسان و محیط لطمه ای وارد کنند نیز باید دستورالعمل های نظارتی اعمال گردد، تا تولید آن به حداقل ممکن برسد.




از نظر قوانین محیط زیستی شاید بسیاری از این واحد ها باید همین امروز تعطیل شوند و اگر بخواهیم استانداردهای بین المللی در حوزه محیط زیست را رعایت کنیم می بایست ۸۰ درصد از صنایع را با محدودیت های جدی رو به رو سازیم که این موارد در کشور های در حال توسعه و یا کمتر توسعه یافته بیشتر به چشم میخورد، به طور کلی این صنایع شامل نیروگاه ها، پالایشگاه‌ها و حتی صنایع تولید مواد غذایی است.
باید این نکته را در نظر بگیریم که وقتی دچار سیاست‌های کوتاه‌مدت هستیم و این سیاست‌ها بر روند توسعه پایدار غلبه کرده است، وقتی همه چیز را با پول و اقتصاد به صورت ناپایدار ناقص عوض می‌کنیم، دیر یا زود در معرض بحران و نابودی قرار خواهیم گرفت و اتفاقات ناگواری در حوزه محیط زیست برایمان رخ می‌دهد. ما اعتقاد داریم که باید آلودگی‌ها را کم کنیم اما باید تاکید شود که تولیدات ما در حوزه های صنعتی و کشاورزی نیز باید بر اساس حفظ محیط زیست انجام شود.
پالایشگاه ها نیز باید از استانداردهای لازم برخوردار باشند و استانداردها را رعایت کنند، البته باید به این نکته نیز اشاره شود که با توجه به ماهیت پیچیده صنایع نفت و حمل و نقل و همچنین ابهامات موجود در این زمینه ، مهم است که تعاریف خاص برای ارزیابی مواد نفتی موجود در صنعت به خوبی درک شوند. و جدولی به منظور ارزیابی این مواد تهیه گردد.
گازهای نفتی در پالایشگاه  ها به عنوان انتشار دهندگان گازهای گلخانه ای از ستون های تقطیر به اتمسفر راه می یابند از این رو ایجاد فیلترینگ قوی در مکان های بالقوه برای کنترل انتشار این گازها عبارتند از نصب دریچه های ایمنی یا سیستم های تهویه مناسب.
در شرایط عملیاتی معمول، انتشار گازهای حاصل از فاضلاب و گازهای پالایشگاهی که تحت تأثیر صنعت قرار گرفته اند، تحت کنترل سیستم های بسته بندی قرار می گیرند، و بر اساس روش های تعریف شده  به سیستم احتراق هدایت می شوند تا از آن طریق از میان برداشته شوند. با این حال، در بعضی موارد (به عنوان مثال در صورت اعمال کاهش فشار)، آنها ممکن است مستقیما به جو خارج شوند،  قرار گرفتن در معرض محیط زیست حتی برای گازهایی که مستقیما که تحت کنترل هستند گاهی رخ می دهد، همانطور که در بالا توضیح داده شده، انتظار می رود برای گازهای نفت و پالایشگاه تحت RN های CAS که در این ارزیابی مضر  شناخته شده اند، اقداماتی صورت گیرد تا تولیدات آن ها به حداقل برسد.



 

در بعضی موارد نیز اگر مواد و ترکیبات پالایشگاهی به آب آزاد شود، یا در شرایطی که آبی که در سیستم های صنعتی به منظور خنک سازی استفاده می شود دوباره به محل های طبیعی یا رودخانه های برگردد، ۸۰ تا ۹۹ درصد اجزاء این ترکیبات به طور عمده در آب باقی خواهند ماند، زیرا آنها دارای محلول پذیری متوسط (۲۲ تا ۷۳۵ میلی گرم در لیتر) و انتشار قابل ملاحظه تبخیری به احتمال زیاد (۷ تا ۲۰ درصد) را به خود اختصاص داده اند، در حالی که ورود مواد جامد و رسوبات متعلق به فرایند های صنعتی از راه های گفته شده و یا دیگر اقدامات کاملا بعید به نظر می رسد اما باید مجموعه اقدامات حفاظتی نیز به منظور کنترل آب های آزاد موجود در اطراف کلیه صنایع و پالایشگاه ها نیز مورد بررسی های دقیق قرار گیرد.
نکته دیگر ورود این آلودگی ها در خاک است، آلکان ها به طور عمده پس از انتشار به خاک از بین می روند، در حالی كه ۸۲ تا ۹۸ درصد در حال انتقال به هوا در آن باقی خواهند ماند، بنابراین کنترل آلودگی خاک می بایست در قدم سوم و پس از آلودگی اتمسفر و یا آب در نظر گرفته شود اما به منظور حفظ حیات ارگانیسم های موجود در خاک و جلوگیری از انتقال آن به محیط های دیگر، خاک موجود در نزدیکی محل پالایشگاه ها و واحد های صنعتی نیز می بایست مورد ارزیابی و غربالگری قرار بگیرند تا از اعمال اثر مضر فوری یا بلند مدت آن ها بر روی محیط زیست و یا تنوع زیستی حفاظت جامع و کاملی به عمل بیاید./برگرفته از:ec.gc.ca

جهت مشاهده مهمترین مطالب مرتبط می توانید بر روی هر یک از عناوین زیر کلیک کنید:

پالایشگاه کرمانشاه تنها پالایشگاه سبز کشور

تولید بنزین یورو ۵ در پالایشگاه تبریز

روند کاهشی موجودی گاز طبیعی در ایالات متحده