زیست آنلاین: تک تک زباله هایی که در طبیعت رها کردیم می تواند برای کره زمین و موجودات ساکن در آن از گلوله نیز کشنده تر باشند، حال آنکه مدت زمان مورد نیاز برای تجزیه زباله های انسانی در طبیعت بسته به نوع زبانه می تواند بیش از هزار سال طول بکشد.

به گزارش زیست آنلاین، قطعا جهل و بی توجهی به اثرات حاصل از زباله ها بر اساس شیوه های ناپایدار ایجاد شده از جانب ماست.

جامعه ما را از هر دو منبعی که زباله ای استخراج و یا تولید می کند جدا می کند، برای مثال کاغذ از فروشگاه می آید و زباله حاصل از آن نهایتا در داخل یک کیسه خارج می شود. اما در نگاه عمیق تر تعدادی از درختان جنگل بریده می شوند و در ادامه انبوهی از زباله ها دفن میگردند.

این امر منجر به نگرش بی تفاوتی ما شده است چراکه ما تنها زمانی که مجبوریم سیاست های اجباری بازیافت و مدیریت پسماند را انجام دهیم، عادت های ما را تغییر می دهیم.

از طرف دیگر؛ سهولت دفع در مناطق شهری نیز سبب کمبود انگیزه برای کاهش ضایعات شده است، به طوری که ساکنین روستایی به دلیل آنکه مسئول حمل و نقل زباله های خود و تخلیه آن به شهرها هستند، نسبت به مقادیری که تولید می کنند بیشتر حساس هستند.

حتی صرف نظر از این حجم بی تفاوتی که به خرج می دهیم، مغرور نیز هستیم و ادعا می کنیم که مجبوریم از تمام منابع مورد استفاده خود بهره ببریم و بنابراین نسبت به اتلافی که ممکن است ناشی شود، بی توجه باشیم.

به طوری که می توان اظهار داشت تا زمانی که ما در قرن بیستم با کمبود مواجه شدیم، نگرش غالب ما،استفاده از منابع طبیعی و بالا بردن توان بهره وری بود.

بدان معنا که تا قبل از آن آستانه تحمل طبیعت را نیز زیر پا گذاشته ایم، تنوع زیستی را با شکارهای بی مورد خود تحت تاثیر قرار دادیم، منابع طبیعی را به خدمت گرفتیم و انبوهی از زباله ها را بر روی زمین انباشت کردیم.

البته لازم به ذکر است که برنامه های مربوط به ایجاد و حفاظت از پارک ها و زمین های جنگلی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ظاهر شد، اما مصرف منابع طبیعی و تولید زباله های خانگی و صنعتی همچنان در سایر نقاط ایالات متحده ادامه داشت.

با افزایش آگاهی از اثرات شهرنشینی و صنعتی شدن، قوانینی در اواخر قرن بیستم به دنبال محدود کردن انواع تولید زباله (آلودگی)، اضافه شد، از جمله اقدامات آب پاک و قانون زباله های خطرناک (RCRA) بود. و همچنین اثرات ما بر گونه های دیگر و زیستگاه های آنها، عمدتا از طریق قانون کمتر شده و از گونه های در معرض خطر نیز محافظت به عمل آمد.

با این حال، انسان ها، هر ساله منابع طبیعی بیشتری مصرف می کنند تا بدین ترتیب حس تسلط بیشتری از طبیعت، دریافت کنند استفاده بیش از حد از منابع نیز به طبع، تولید مقدار زیادی زباله را به همراه می آورد.

دیدگاه مخالف ممکن است استدلال کند که به منظور پیشرفت مادی، جامعه باید با سرعت تهاجمی مصرف کند و فناوری بتواند توسعه یابد، حتی اگر اتلافات حاصل از آن زیاد باشد.

در واقع مخالفان قوانین سختگیرانه برای حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست اغلب استدلال می کنند که وجود این موانع و قوانین رشد اقتصادی را که لازم است تمام جامعه را به یک سطح معقول منطقی برساند، محدود می کند. و ائما در مورد مواد ضروری برای زندگی بحث می کنند، اما سوال اصلی این است که آیا هر جامعه مدرن و توسعه یافته نیاز به زباله به عنوان یک محصول جانبی ضروری اش دارد؟؟

اینکه جامعه می تواند به طور کامل از دیدگاه منابع خودکفا شود یا خیر، روشن نیست، اما ما میتوانیم در محدوده منابع تجدیدپذیر زمین قرار بگیریم.



البته جای امیدواری وجود دارد، پیشرفت ما در کاهش ضایعات (البته نه در مصرف) از طریق بازیافت و طراحی بهتر محصولات و فرآیندهای تولید نشان می دهد که این امکان وجود دارد، که از مهلکه ایجاد شده رهایی یابیم.

در دهه های اخیر، راه حل های ویژه ای برای دستیابی ایجاد یک وضعیت مثبت و ثبات و پایداری ایجاد شده است که از جمله آن ها می توان به  توسعه اقتصاد سبز، اقتصاد آب پایدار، توسعه محیط زیستی در صنعت، توسعه و گسترش انرژی های پاک و روی آوری به منابع پایدار و تجدید شونده اشاره نمود.

موضوع چالش برانگیز این است که زمانی که جامعه به این رویکردها پی ببرد. دولت نقش حیاتی برای تقویت و اجرای این رویکردها دارد.

در حال حاضر، صنعت و افراد از طریق اقتصاد به طور ناگزیر باید هزینه های اضافی ناشی از پسماند و مصرف بیش از حد را بپردازند، در عین حال منابع نیز به طور فزاینده ای رو به کاهش است و  نگرش فردی نسبت به حس تسلط و اختیار، به سختی در حال تغییرات اندک است، چراکه، انگیزه های اقتصادی و مالی نیز باعث می شود که شیوه های کم هزینه تر جذاب تر شوند.

اما باید یک دایره فضیلت ایجاد کنیم که با گذشت زمان، نگرش ها نسبت به مصرف و زباله را به تدریج تغییر دهیم و یک تجدید نظر جدی به منظور تولید بسیاری از چیزهایی که اشتباها به عنوان یک ماده ضروری در نظر گرفته ایم، داشته باشیم.

باید به یاد داشته باشیم که تنها یک کره برای زندگی بشری خود داریم و  فقط اگر ما تغییرات لازم را بپذیریم و نهایت تلاش خود را برای حفظ وضعیت ناپایدار آن انجام دهیم، در نهایت، قادر به ادامه زندگانی و چرخش چرخ حیات خواهیم بود./منبع: greenbiz

جهت مشاهده مهمترین مطالب مرتبط می توانید بر روی هر یک از عناوین زیر کلیک کنید:

بررسی انواع زباله و ماهیت آنها

انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش اول

انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش دوم

پسماند طلای کثیف