تجزیه و تحلیل جدید سازمان ملل متحد حاکی از آن است که جمعیت کره‌زمین تا سال ۲۱۰۰ میلادی از مرز ۱۰ میلیارد نفر خواهد گذشت.این در حالی است که آمارهای سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) نشان می‌دهد که سرانه مصرف محصولات دامی در کشورهای در حال توسعه در طی نیم قرن گذشته سه برابر شده است.

به گزارش زیست آنلاین، افزایش قریب به ۴ میلیارد انسان به جهان می‌تواند منابع طبیعی را نابود کرده و به گرم شدن کره‌زمین منجر خواهد شد.

جمعیت کنونی جهان قریب به ۷.۷ میلیارد نفر است. با وجود اینکه تولیدمثل در سرتاسر جهان از سال ۲۰۰۰ میلادی کاهش یافته است و از ۳.۲ تولد به ازای هر زن در سال ۱۹۹۰ به ۲.۵ تولد در سال جاری میلادی رسیده، اما جمعیت جهان در حال افزایش است.

طبق گزارش جدید، سریعترین رشد جمعیت در کشورهای زیر صحرای آفریقا اتفاق می‌افتد و انتظار می‌رود جمعیت آنها در عرض ۳۰ سال آینده دو برابر شود.

این گزارش همچنین پیش‌بینی کرده است که جمعیت هند در سال ۲۰۲۷ از چین پیشی گرفته و از مرز دو میلیارد نفر می‌گذرد.

در مقابل انتظار می‌رود در ۳۰ سال آینده ۵۴ کشور از جمله لیتوانی، بلغارستان، اوکراین و ژاپن با کاهش شدید رشد نرخ جمعیت همراه شوند.

به نظر می‌رسد رشد جمعیت در مناطق فقیرتر با سرعت بیشتری صورت پذیرد، امری که مسال مربوط به فقر، گرسنگی و مهاجرت اجباری را بدتر می‌کند.

دانشمندان همچنین نگران تاثیر رشد جمعیت بر تغییرات آب و هوایی هستند. با افزایش جمعیت جهان، برای تامین نیازهای بشر به منابع بیشتری نیاز است. این مساله به نابودی بیشتر طبیعت، افزایش صنعت و بالا رفتن دمای هوای زمین منجر خواهد شد.

همچنین در برخی مناطق افزایش جمعیت با گسترش بیماری‌های عفونی همراه خواهد بود و نتیجه آن آسیب بیشتر به انسان و کره‌زمین خواهد بود.

دکتر ایمی سونور، رئیس گروه دانشگاه واشنگتن در امور اقلیمی گفت: «این مساله سبب بروز تغییرات اقلیمی و انتشار بیشتر گازهای گلخانه‌ای خواهد شد. برای تامین نیازهای مردم به منابع بیشتری نیاز است و این مساله مقابله با تغییرات اقلیمی را سخت‌تر می‌کند.»

دانشمندان معتقدند که جمعیت کنونی جهان نیز فراتر از طرفیت زمین است و اگر با رشد آن به صورت جدی مقابله نشود کره‌زمین ظرفیت نگهداری این میزان جمعیت را نداشته و با خطر نابودی کامل همراه است.

مصرف گوشت و لبنیات ۸۵ درصد مردم جهان در نیم قرن گذشته سه برابر شده استآمارهای سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) نشان می‌دهد که سرانه مصرف محصولات دامی در کشورهای در حال توسعه در طی نیم قرن گذشته سه برابر شده است.

آمارهای نیم قرن گذشته (از سال ۱۹۶۵ تا ۲۰۱۵ میلادی) نشان می‌دهد که سرانه مصرف گوشت، شیر و سایر لبنیات در کل جهان حدود دو برابر افزایش یافته است. با این حال، نرخ تغییرات در کشورهای توسعه یافته سه مرتبه بیشتر از کشورهای در حال توسعه است.

میانگین سرانه مصرف گوشت در کشورهای در حال توسعه در سال ۱۹۶۵ حدود ۲۸ کیلوگرم در مقابل ۱۸۶ کیلوگرم در کشورهای توسعه یافته بود.

سرانه مصرف گوشت در کشورهای در حال توسعه به ۵۵ کیلوگرم رسیده و تا سال ۲۰۳۰ به ۶۶ کیلوگرم افزایش خواهد یافت. این نرخ در کشورهای توسعه یافته ۲۱۷ کیلوگرم بوده و تا سال ۲۰۳۰ به ۲۲۱ کیلوگرم خواهد رسید.

همچنین میانگین سرانه مصرف شیر و دیگر محصولات لبنی در کشورهای در حال توسعه در سال ۱۹۶۵ حدود ۱۰.۲ کیلوگرم در مقابل ۶۱.۵ کیلوگرم در کشورهای توسعه یافته بود.

سرانه مصرف شیر و دیگر محصولات لبنی در کشورهای در حال توسعه به ۴۱.۳ کیلوگرم رسیده و تا سال ۲۰۳۰ به ۴۵.۳ کیلوگرم افزایش خواهد یافت. این نرخ در کشورهای توسعه یافته ۹۵.۷ کیلوگرم بوده و تا سال ۲۰۳۰ به ۱۰۰.۱ کیلوگرم خواهد رسید.

سرانه مصرف محصولات گوشتی و لبنی در کشورهای در حال گذار در حد وسط کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه قرار دارد.

با وجود اینکه مصرف گوشت و لبنیات در کشورهای توسعه یافته سه برابر کشورهای در حال توسعه است، اما سرانه مصرف این محصولات در کشورهای در حال توسعه در نیم قرن گذشته حدود ۳۰۰ درصد رشد یافته است. این در حالی است که کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار در همین مدت نرخ رشد ۱۰ تا ۴۰ درصدی را تجربه کردند.

مزایا و معایب افزایش مصرف فرآورده‌های دامیمیزان تولید و مصرف محصولات دامی می‌تواند به عنوان یکی از شاخصه‌های توسعه یافتگی در نظر گرفته شود.

گرچه آمار فوق نشان دهنده بهبود میزان دسترسی به محصولات دامی در کشورهای در حال توسعه و کاهش تبعیض و فقر است اما از سوی دیگر مساله روزافزون تخریب جنگل‌ها برای تبدیل آنها به مزارع کشاورزی و دامداری به حد بحرانی رسیده است.

تولید گوشت و لبنیات به طور مستقیم و غیرمستقیم سبب افزایش گرمایش دمای زمین و بروز تغییرات اقلیمی می‌شود.

در سال ۱۹۶۵ حدود ۷۰ درصد جمعیت جهان در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کردند و این رقم در سال ۲۰۳۰ به ۸۵ درصد خواهد رسید. این مساله به این معناست که گرچه میزان مصرف محصولات دامی در کشورهای توسعه یافته سه برابر کشورهای در حال توسعه است اما تراکم جمعیت در کشورهای در حال توسعه حدود شش برابر کشورهای توسعه یافته است.

گزارش‌های دیگر فائو نشان می‌دهد که دامداری صنعتی مسئول انتشار ۱۳ تا ۱۸ درصد از گازهای گلخانه‌ای است و افزایش دمای زمین است.

به گزارش یورونیوز، با این وجود مطالعات جدید حاکی از آن است که ظرف ۲۰ سال آینده حدود ۶۰ درصد از گوشت تولیدی برای غذای انسان از طریق کشتار حیوانات نخواهد بود و محصولات گوشتی با فرآورده‌های آزمایشگاهی مشابه یا محصولات گیاهی جایگزین می‌گردند.

جهت مشاهده مهمترین مطالب مرتبط می توانید بر روی هر یک از عناوین زیر کلیک کنید:

حفظ تنوع زیستی با خوردن محصولات با کیفیت تولید داخل

حفاظت از تنوع زیستی با روش های نوین

 فرسایش خاک امنیت غذایی را تهدید می کند

خطرات زیست محیطی کاهش منابع دریایی  

خطر انقراض حدود یک میلیون گونه گیاهی و جانوری

 انقراض گونه ها پیش از شناسایی

تنوع زیستی بر غذا و سلامتی انسان‌ها موثر است