کارشناسان و فعالان محیط زیستی معتقدند که اهداف گروه ۲۰ در کاهش پسماندهای پلاستیکی، "تولید فزاینده این زباله‌ها" را مورد نظر قرار نداده‌ است./ فعالان زیست محیطی بیش از ۴۰ تُن زباله پلاستیکی و تور ماهیگیری را از اقیانوس آرام جمع‌آوری کردند./ هزاران بنر تبلیغاتی که در نشست‌های خبری و جلسات مختلف یا در سطح شهر و با نیت فرهنگ‌سازی به کار می‌رود، قابل بازیافت یا حتی سوزاندن نیست و اکنون انبارهای بزرگی در کشور را اشغال کرده‌اند.

به گزارش زیست آنلاین، فعالان محیط زیستی از اهداف کشورهای گروه ۲۰ در کاهش نفوذ پسماندهای پلاستیکی به اقیانوس‌ها و به صفر رساندن آن تا سال ۲۰۵۰ استقبال کردند اما معتقدند این اهداف قلب این مشکل را مورد هدف قرار نداده‌ است.

همچنین به اعتقاد فعالان محیط زیستی، زمان تعیین شده برای تحقق به صفر رسیدن نفوذ پسماندهای پلاستیکی به اقیانوس‌ها بسیار دور است و تعداد محدودی از گام‌های پیشنهادی توسط اعضای گروه ۲۰ داوطلبانه است و به دلیل اینکه رعایت آن‌ها اجبار قانونی ندارد، تاثیرگذاری خود را از دست می‌دهد.

«یوکیهیرو میساوا» از صندوق جهانی طبیعت ژاپن گفت: مسیر تعیین شده مطلوب است اما تمرکز بیشتر بر مدیریت پسماندها بوده‌ در حالی که مهم‌ترین اقدام، کاهش میزان فزاینده تولید پسماندها در سطح جهانی است.

طبق اعلام بانک جهانی در سال ۲۰۱۶ میلادی جهان حدود ۲۴۲ میلیون تن پسماند پلاستیکی تولید کرده‌ است. سالانه حدود هشت میلیون تن از این پسماندها وارد اقیانوس‌ها شده و چین و اندونزی بزرگترین متخلفان به حساب می‌آیند.

نفوذ پسماندهای پلاستیکی به اقیانوس‌ها و انتشار تصاویری از زباله‌ها در سواحل و لاشه حیواناتی با معده‌های مملوء از پلاستیک، اعتراضات عمومی را در جهان به همراه داشته‌ است.

به گزارش خبرگزاری رویتز، پیش از شروع نشست گروه ۲۰ «شینزو آبه» نخست وزیر ژاپن که میزبانی آن را به عهده داشت اعلام کرد که مقابله با نفوذ پسماندهای پلاستیکی به اقیانوس‌ها در اولویت این گروه قرار دارد. او از تمایل ژاپن در هدایت کشورهای جهان در تحقق اهداف این ماموریت از جمله توسعه مواد زیست تخریب‌پذیر و گزینه‌های دیگر خبر داده بود.

عملیات جمع‌آوری ۴۰ تُن زباله از اقیانوس آرامفعالان زیست محیطی بیش از ۴۰ تُن زباله پلاستیکی و تور ماهیگیری را از اقیانوس آرام جمع‌آوری کردند.

یک گروه زیست محیطی موسوم به "موسسه سفرهای دریایی" اعلام کرده که این ماموریت پاکسازی "بزرگ‌ترین و موفق‌ترین پاکسازی اقیانوس تا به امروز" در زباله‌دان بزرگ اقیانوس آرام محسوب می‌شود. این زباله‌دان که بین هاوایی و کالیفرنیا قرار گرفته، بزرگ‌ترین محل تجمع زباله‌های شناور در جهان است.

اعضای این گروه با استفاده از فناوری ماهواره و هواپیماهای بدون سرنشین زباله‌هایی از جمله بطری‌های مواد شوینده، وسایل پلاستیکی و اسباب‌بازی‌های کودکان را از اقیانوس آرام جمع‌آوری کردند. آن‌ها هم‌چنین وسایل ماهیگیری از جمله تورهای ماهیگیری رها شده در اقیانوس را که تورهای بسیار گسترده  ایلونی یا پلی پروپیلنی هستند جمع‌آوری کردند که وزن یکی از آن‌ها پنج تُن و وزن دیگری هشت تُن بوده است.

بنیان‌گذار موسسه سفرهای دریایی با اشاره به این که جمع‌آوری حتی قطعات کوچک پلاستیکی از آب‌ها مهم است، اظهار داشته که جمع‌آوری تورهای ماهیگیری از اقیانوس‌ها اهمیت بسیاری دارد اما برخی از این تورهای کوچک دور بدن نهنگ‌ها و دلفین‌ها پیچیده شده و منجر به تلف شدن این موجودات می‌شود.

بنیان‌گذار این موسسه اعلام کرده که حدود ۱.۵ تُن از این پلاستیک‌های جمع‌آوری شده به برنامه هنری دانشگاه هاوایی و دیگر هنرمندان اهدا شده است. این هنرمندان قصد دارند تا به وسیله این زباله‌های پلاستیکی مجسمه‌ها و آثار دیگر هنری بسازند. انتظار می‌رود بقیه این زباله‌ها برای تولید انرژی به دو کارخانه در هاوایی تعلق بگیرد.

۴۰ تُن شاید مقدار زیادی به نظر برسد. این میزان معادل وزن حدود ۲۴ خودرو یا ۶.۵ فیل بالغ به طور کامل رشد کرده است. اما این سفر دریایی ۲۵ روزه به سختی تغییری در کاهش زباله‌های اقیانوسی ایجاد کرده است چرا که طبق برآوردها، سالیانه ۱.۱۵ تا ۲.۴۱ میلیون تُن پلاستیک وارد این اقیانوس می‌شود.

این موسسه با اشاره به این که عملیاتش در مقایسه با میزان این مشکل بسیار ناچیز است اما این عمل می‌تواند گسترش یافته و باز هم تکرار شود، تصریح کرده که این عملیات جان بسیاری از ماهی‌ها، دلفین‌ها و نهنگ‌ها را نجات داده و اثباتی واقعی از مفهوم امکانِ یافتنِ زباله‌ها، جمع‌آوری موثر و کارآمد آن‌ها و هم‌چنین بازگشت و استفاده مجدد از آن‌ها به شمار می‌رود.

با توجه به مطالعات اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده، زباله‌دان‌هایی مانند آن چه که در اقیانوس آرام وجود دارد به وسیله گردش جریان‌های اقیانوسی به نام چرخاب تشکیل می‌شوند که اشیا را به یک محل خاص منتقل می‌کنند.

این مناطق پر از زباله‌ها زمانی که موجودات دریایی در آن‌ها گرفتار شده یا زباله‌های آن را اشتباها می‌خورند، حیات وحش را به خطر می‌اندازد. زباله‌های این زباله‌دان‌ها که از مواد مختلفی از جمله پلاستیک‌ها و دیگر انواع زباله تشکیل شده‌اند، زمان زیادی برای تجزیه نیاز دارند.

بنابر گزارش سی‌ان‌ان، بنیان‌گذار موسسه سفرهای دریایی اعلام کرده که این موسسه سفر دریایی طولانی‌تری برای پاکسازی اقیانوس آرام در نظر دارد که سه ماه زمان برده و امید می‌رود در پی آن، سایر موسسات و سازمان‌ها نیز دنباله‌روی این حرکت باشند.  


انبارهای بزرگ بنرهای یک‌بار مصرف/ این زباله بازیافت نمی‌شودهزاران بنر تبلیغاتی که در نشست‌های خبری و جلسات مختلف یا در سطح شهر و با نیت فرهنگ‌سازی به کار می‌رود، قابل بازیافت یا حتی سوزاندن نیست و اکنون انبارهای بزرگی در کشور را اشغال کرده‌اند.

به گزارش مهر، بنرهای تبلیغاتی که هر روز در ده‌ها جلسه از نشست‌های خبری گرفته تا برنامه‌های تودیع و معارفه به کار می‌رود، به معضلی برای نهاهای مختلف بدل شده است چرا که اغلب این بنرها تنها به مدت یک یا دو ساعت کاربرد دارد و از آنجا که عنوان و تاریخ همان جلسه خاص بر آن نوشته شده، هیچ گونه امکان استفاده مجدد از آن ممکن نیست و از سوی دیگر سوزاندن یا رهاکردن این بنرها نیز منجر به آلودگی شدید و جبران‌ناپذیر محیط زیست خواهد شد.

اگرچه برخی سازمان‌ها با حذف تاریخ و تنها نوشتن عنوان برنامه‌هایی که تکرار می‌شوند توانسته‌اند به میزانی ناچیز از این مشکل بکاهند اما تنها یک واحد تولید بنر در یکی از شهرستان‌ها روزانه ۳۰ هزار متر مربع بنر تولید می‌کند و تعداد برنامه‌ها و بنرهای به کار رفته عملاً آن قدر زیاد است که برخی سازمان‌ها اکنون بیش از یک سوله به انبار کردن این بنرها اختصاص داده‌اند اما از هزینه‌های احتمالی انبارداری و اشغال فضای قابل استفاده برای کاربردهای مفیدتر هم اگر بگذریم، از خطرات مربوط به آتش‌سوزی و دیگر مسائل ایمنی مربوط به انبار کردن این بنرها نمی‌توان گذشت.

محمد درویش، عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع در این باره به خبرنگار مهر می‌گوید: با توجه به پیشرفت تکنولوژی، ایران یکی از کشورهای برخوردار از تکنولوژی تلفن همراه و اینترنت است و سطح نفوذ اینترنت بسیار قابل توجه است.

درویش ادامه می‌دهد: به نظر می‌رسد که باید از روش‌های قدیمی فاصله بگیریم و برای تبلیغات خودمان، ارتقای مسائل فرهنگی و آموزش‌های میدانی، به سراغ گوشی‌های همراه برویم.

وی تاکید می‌کند: در حالی‌که بسیاری از افراد هنوز با تفکرات سنتی و محافظه‌کارانه، این قبیل تلفن‌ها را تهدید می‌دانند اما ما باید از این ابزار و چالش، یک فرصت بسازیم تا به این ترتیب هم در سطح گسترده‌تر و پایدارتری، چنین تبلیغاتی را مطرح کنیم و هم مجبور نباشیم که سالانه میلیون‌ها مترمربع پلاستیک و بنر مصرف کنیم و بر ضایعات پلاستیکی کشور بیافزاییم؛ بنابراین اتفاقی که در بسیاری از شهرداری‌ها در حال رخ دادن است، به این ترتیب می‌تواند سامان پیدا کند.

درویش با اشاره به حجم انبوهی از این بنرها که تا کنون انبار شده و امکان سوزاندن آن هم نیست تاکید می‌کند: واحدهایی در شهرهای صنعتی اراک و ساوه و برخی مراکز تبدیل بازیافت دیگر وجود دارند که واحدهای بازیافت محصولات پلاستیکی هستند و پلاستیک‌های ورودی به این مراکز می‌توانند دوباره وارد چرخه تولید شوند. در نتیجه چنین محصولاتی هم باید بازیافت شوند و سعی شود که تولید چنین محصولاتی کاهش یابد.

با این حال تلاش خبرنگار مهر برای بررسی اینکه آیا اساساً پلاستیک به کار رفته برای تولید این بنرها قابل بازیافت است یا نه تا این لحظه به جایی نرسیده و نه اتحادیه صنایع بازیافت ایران و نه سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران پاسخ روشنی به این موضوع نداشته‌اند.


جهت مشاهده مهمترین مطالب مرتبط می توانید بر روی هر یک از عناوین زیر کلیک کنید:

پسماند طلای کثیف

انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش اول

انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش دوم

بررسی انواع زباله و ماهیت آنها