کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

روایتی از محیط‌بانی که آتش ارسباران دست‌ها و موهایش را سوزاند

10 شهريور 1398 ساعت 14:00

"دست‌های تاول‌زده"، عنوان تصویری بود که بعد از آتش‌سوزی جنگل‌های ارسباران در فضای مجازی دست به دست شد، این دست‌های تاول‌زده متعلق به رئیس اداره محیط زیست خداآفرین بود همانی که تاول دستان سوخته‌اش حکایت از دلی سوخته‌تر داشت.


به گزارش زیست آنلاین، او «مرتضی نعمت‌پور» همان مدیری بود که از همان روز اول حادثه آتش‌سوزی جنگل‌ های ارسباران پا به میدان گذاشت و با تمام توان و به همراه نیروهایش، کیلومترها راه را با پای پیاده پشت سرگذاشت تا داغ سوزان جنگل‌ ها را خاموش کند و این عکس، تصویرگر تلاش‌ هایی شد که هیچ‌ کس از آن باخبر نبود. 

  در رابطه با این عکس مردم نیز نظرات بسیاری مطرح کردند و با بیان کلماتی چون «خداقوت پهلوان، یاشاسین، مرد باغیرت و...» به زحمات چنین مدیرانی در فضای مجازی پاسخ دادند. 

نعمت‌ پور به مدت 11 سال است که در بخش‌های مختلف محیط زیست مناطق ارسباران از جمله ورزقان، خداآفرین، هریس، جلفا، هوراند و همچنین کیامکی مسئولیت‌ هایی را بر عهده گرفته و طی این سال‌ها نیز عملکرد خوبی از خود برجای گذاشته است؛ او در جریان زلزله ارسباران نیز در محیط زیست هریس مشغول فعالیت بود و در این رابطه نیز به جهت مساعدت‌ ها و همچنین طراحی نوعی حفاظ موقت( به وسیله میله، تور و سایر مصالح) به عنوان "رییس نمونه" انتخاب شد.  

او در سال 88 نیز به عنوان محیط‌ بان نمونه استانی و در سال 94 نیز به عنوان محیط بان نمونه کشوری انتخاب شده و همچنین در خاروانا نیز به دلیل عملکرد خود به عنوان کارمند نمونه انتخاب شده بود.  

جنگل که می‌سوزد، قلب و جگر گوشه ‎ مان می‌سوزد مرتضی نعمت‌ پور در مورد فعالیت‌ های خود می‌گوید: بنده به عنوان یک محیط بان همیشه به محیط زیست علاقه و حساسیت دارم، طبق اصل 50 قانون اساسی حفاظت و صیانت از محیط زیست یک وظیفه همگانی است، ما نیز نه تنها در این ماجرا، بلکه در جریان تمامی حوادث در منطقه حاضر شده و با تمام توان خود، همانند جان از محیط زیست حفاظت می‌کنیم. 

  

او می‌گوید: در تابستان سال‌جاری حدود 25 مورد آتش سوزی در جنگل‌های ارسباران اتفاق افتاده بود که در جریان تمامی این حوادث در منطقه حاضر شده و در راستای اطفای آتش تلاش کرده و تا لحظه اطفا نیز منطقه را لحظه‌ای ترک نکردیم، چرا که تحمل سوختن جنگل را نداریم، وقتی گوشه‌ای از جنگل می‌سوزد، گویی که قلب و جگرگوشه‌ مان سوخته باشد.  

نعمت‌ پور در تشریح ماجرای آتش‌ سوزی اخیر ارسباران نیز می‌گوید: از همان روز اول حادثه در منطقه حاضر شده و مراتب نیز با مدیریت بحران و مافوق خود اطلاع دادیم، از روز دوم که آتش‌ سوزی وضعیت بحرانی داشت همه نیروهای امدادی و اکیپ‌ها از نقاط مختلف استان آمده بودند و نیروهای سپاه، ارتش، بسیج و... همه و همه حضور داشتند و کمک می‌کردند.  

او ادامه می‌دهد: کمک رسانی دستگاه‌های استانی خوب بود همه در صحنه حضور داشتند اما به بالگرد بسکت‌ دار نیاز داشتیم چرا که کانون‌ آتش‌سوزی در نقاط صعب‌ البوری قرار داشت و نیاز به امداد هوایی بود، در حالی که طبق گفته مسئولان امر نیز چنین امکاناتی در استان وجود نداشت.  

نعمت‌ پور با بیان این‌که فاصله بین دو کانون آتش‌ سوزی دو کلیومتر بود که رسیدن به آنجا نیز بصورت هوایی ممکن بود، چراکه منطقه بسیار صعب‌العبور بود، می‌افزاید: زمانی که در دره‌ای آتش‌سوزی رخ می‌داد به علت صعب‌ العبور بودن فقط از طریق دود آن می‌فهمیدیم که آتش‌ سوزی شده است.  

او با تاکید بر این‌که همه گروه‌های امدادی استان با تمام تلاش در فکر مهار آتش‌ سوزی و اطفای آن بودند، ادامه می‌دهد: در دومین روز آتش‌ سوزی که ظرفیت‌های استان با تمام توان به منطقه آمده بود، به بسکت‌ نیاز داشتیم که آن ‌هم در استان وجود نداشت، در حالی که اگر بالگرد بسکت دار همان روزهای اول به منطقه اعزام می‌شد، می‌توانستیم آتش‌ سوزی را زودتر اطفا کنیم.  

سختی‌های مهار آتش از زبان رئیس اداره محیط زیست خداآفرین نعمت‌ پور می‌گوید: کانون‌های آتش‌سوزی نیز به حدی صعب العبور و طولانی بود که امکان حمل دستگاه‌های آتش‌ خاموش کن میسر نبود و خودمان با پای پیاده و در شرایط سخت می‌رفتیم تا هرآنچه که از دستمان برمی‌آید را برای مهار آتش انجام دهیم. در این رابطه تبرهای کوچکی را با خود حمل می کردیم و با زدن شاخ و برگ‌ها جلوی گسترش آتش را می‌گرفتیم.  

او می‌افزاید: در برخی نقاط نیز مسیر به حدی صعب العبور بود که نشسته سر می‌خوردیم و از صخره‌ها و دره‌ها، با مصیبت فراوان پایین می‎رفتیم. باید از نزدیک این مناطق را ملاحظه کرد تا به سختی مسیر و صعب‌العبوری آن پی برد.

وی ادامه می دهد: گاه تا 4 کیلومتر امکان تردد ماشین و .. نبود و باید با پای پیاده تردد می‌کردیم که در چنین شرایط حمل اشیای دیگر برایمان میسر نبود. پوشش گیاهی برخی مناطق نیز دارای خارهای چسبانی بود(قره تیکان) که پاهایمان را به طور کلی زخمی و خونی می‌کرد.  

او با اشاره به عکس منتشر شده از خودش تحت عنوان «دستان تاول‌زده»، می‌گوید: من یک محیط بان و محافظ محیط زیست هستم و همیشه صیانت از محیط زیست را وظیفه و تکلیفی برای خود می‌دانم در مورد آتش‌ سوزی جنگل‌ های ارسباران نیز هرچند تلاش و زحمت بسیاری را به کار بستیم، اما نمی‌خواستم رسانه‌ای شود و مشغول کار خود بودم، تا این‌که در جریان امداد رسانی‌ها یکی از عکاسان شهرستان اهر که در محل حادثه حضور داشت، ماجرا را جویا شد و من با تشریح ماجرا دستانم را نشانش دادم و این تصویر را از بنده گرفت. البته صرف دستانم نبود بلکه بخشی از موهای سر و پاهایم نیز زخمی و سوخته بود.  

او با بیان این‌که عملکردم نشان از فعالیت‎های من داشته و نیازی به گفتن آن نیست، ادامه می‌دهد: نیروهای محیط زیست منطقه اولین نفراتی بودند که از روز اول حادثه در منطقه حضور یافته و با جان و دل برای مهار آتش تلاش کردند، همکارانم نیز شبانه روزی در کنارم بوده و از روز اول حادثه تا اطفای کامل آتش، لحظه‌ای چشم برهم نگذاشته و تلاش کردیم.

وی ادامه داد: حتی تا روز گذشته نیز نتوانسته‌ بودم استراحت کاملی داشته باشم تا این‌که روز گذشته آقای دکتر قاسمی، مدیر کل حفاظت محیط زیست استان با بنده تماس گرفته و گفتند که دو روزی را استراحت کنم. از این‌رو با توجه به زخم‌های موجود در پاهایم به منزل آمده و دو روزی را استراحت می‌کنم.  

رئیس اداره محیط زیست خداآفرین با بیان این‌که برای پیشگیری از وقع چنین حوادثی باید جنگل‌های ارسباران مجهز به بالگرد بسکت‌ دار باشد تا در مواقع نیاز استفاده کنیم، می‌افزاید: در این رابطه نیز گفته‌اند که مقرر است چنین امکانی برای استان فراهم شود.  

او می‌گوید: از مردم تقاضا داریم بیش از پیش به محیط زیست توجه کرده و مراقب آن باشند؛ در منطقه ارسباران نیز یک سری آموزش‌ها و فرهنگ‌ سازی ها لازم است تا مردم به اهمیت جنگل‌ ها و حیوانات واقف شده و در صیانت از آن همیار اداره محیط زیست باشند.  

نعمت‌ پور که پایان‌ نامه‌اش نیز در مورد محیط زیست و حیوانات بوده، به اهمیت حیوانات و حکمت وجودی هر کدام از آنان اشاره می‌کند و می‌افزاید: شاید مردم منطقه خرس را به عنوان یک حیوان وحشی بشناسند اما این حیوان در رویش جنگل‌های ارسباران بسیار موثر بوده و در گوارش خود چیزی دارد که باعث رویش جنگل‌ می‌شود؛ همچنین پلنگ، گرگ و... نیز خواص و حکمت‌های خود را در جنگل‌ ها و محیط زیست دارند. این موارد باید به مردم آموزش داده شود تا به اهمیت حیوانات و جنگل‌ها پی ببرند.  

او می‌گوید: زمانی که در مناطق مختلف ارسباران گشت می‌زنیم، در میان اهالی روستاها حاضر می‌شوم و در مورد محیط زیست و مزایای حیوانات مختلف برایشان می‌گویم و تاثیر این گفته‌ها و آموزش‌ها را نیز بارها مشاهده کرده‌ام، چنانچه در شهرستان هوراند آموزش‌هایی در مورد گرگ‌ ها ارائه دادم که نتیجه آن نیز کاهش کشته شدن گرگ‌ ها بود، از این رو اهمیت فرهنگ سازی در این رابطه بسیار مهم بوده و باید اقدامات موثری در این رابطه در مورد جنگل های ارسباران انجام شود. 

  

نعمت‌ پور در خاتمه اظهار می‌کند: برخی ارگان‌ها ما را به سهل انگاری متهم می کنند، در حالی که از همان روز اول حادثه، مراتب را به مافوق و مدیریت بحران اطلاع دادیم و خود نیز به سرعت عازم منطقه شدیم تا هرآنچه از دستمان برمی‌آید انجام دهیم.  

 تصویری که تحت عنوان «دستان تاول‎زده» از رییس محیط زیست خداآفرین در فضای مجازی دست به دست می‌شود، توسط امیر یوسفیان، عکاس اهری در جریان آتش‌سوزی‌های ارسباران گرفته شده است.

امیر یوسفیان، عکاس اهری نیز در این رابطه می‌گوید: زمانی که در روستای طوعلی علیا خداآفرین حضور داشتیم این عکس را به ثبت رساندم. شرایط بسیار بغرنج بود و نیروهای امدادی، ارتشی، سپاهی و... جهت کمک‌ رسانی حضور داشتند.

به گزارش ایسنا، یوسفیان ادامه می‌دهد: در این منطقه متوجه حضور آقای نعمت‌ پور، رییس اداره محیط زیست خداآفرین شدم و ایشان در شرایط بسیار نامناسبی بودند به گونه‌ای که آتش بخشی از موی سر و صورت و دستانشان را سوزانده بود. با دیدن این وضعیت عکسی از ایشان گرفتم و برخی دوستان نیز منتشر کردند.
 


کد مطلب: 81472

آدرس مطلب :
https://www.zistonline.com/news/81472/روایتی-محیط-بانی-آتش-ارسباران-دست-ها-موهایش-سوزاند

زیست آنلاین
  https://www.zistonline.com