نتایج یک پژوهش جدید نشان داد وقتی ابرها بارور شده و بارش باران آغاز می‌شود، واکنش گیاهان فوری، شدید و نزدیک به هراس و سراسیمگی است.

به گزارش زیست آنلاین، نتایج یک پژوهش جدید نشان داد از آنجایی که رطوبت اولین عامل انتقال بیماری بین گیاهان است، این گونه‌های زیستی در مواجهه با قطرات باران واکنشی شدید و فوری نشان داده و دچار هراس می‌شوند.

به گزارش پایگاه اینترنتی «ساینس الرت»، گیاهان نیز درست مثل ما برای بقا به آب نیاز دارند اما این بدان معنی نیست که آن‌ها نسبت به ما از رگبار و بارش شدید باران لذت بیشتری می‌برند.

نتایج یک پژوهش جدید نشان داد وقتی ابرها بارور شده و بارش باران آغاز می‌شود، واکنش گیاهان فوری، شدید و نزدیک به هراس و سراسیمگی است.

اگرچه ممکن است عجیب به نظر برسد چون هر چه باشد، آب قرار است مایه حیات گیاهان باشد نه مرگ آن‌ها، اما کارشناسان می‌گویند رطوبت اولین راه برای انتشار بیماری در بین گیاهان است که حتی از دما نیز تاثیر بیشتری دارد. هرچه یک برگ برای مدت طولانی‌تری خیس باشد، احتمال این که یک عامل بیماری‌زا در آن خانه کند، بیشتر می‌شود.

به گفته هاروی میلار کارشناس زیست شیمی گیاهی از دانشگاه استرالیای غربی، وقتی یک قطره باران به روی یک برگ می‌افتد، قطرات کوچک آب به تمام جهات کمانه می‌کنند. این قطرات ممکن است حاوی باکتری، ویروس یا هاگ قارچی باشند. یک قطره باران به تنهایی می‌تواند این عوامل بیماری‌زا را به گیاهانی که تا شعاع ۱۰ متری قرار دارند، منتقل کند. 

در واقع واکنش یک گیاه به باران مانند واکنشی است که ما وقتی فرد دیگری به رویتان عطسه می‌کند، از خود نشان می‌دهیم. برایمان خوشایند نیست و ما را به حالت تدافعی فرو می‌برد.

تیمی بین‌المللی از پژوهشگران برای تقلید باران از روش اسپری کردن استفاده کرده و شاهد یک دومینوی سریع از تغییرات در گیاهان بودند که توسط یک پروتئین قدرتمند موسوم به Myc۲ آغاز شد.

در ۱۰ دقیقه نخست تماس با آب، بیش از ۷۰۰ ژن در گیاهان از خود واکنش نشان دادند و بیشتر آن‌ها پیش از بازگشت به حالت عادی به مدت پانزده دقیقه به افزایش بیان ادامه داده و پروتئین، رونویسی (transcription) و تعادل هورمونی را در گیاه تغییر دادند. به گزارش محققان، اگرچه این تغییرات موقتی بودند اما تماس مکرر در نهایت مانع از رشد گیاه و تاخیر در گل دادن آن شد.  

به گزاش ایرنا، میلار می‌گوید: «با فعال شدن Myc۲، هزاران ژن به کار افتاده و به آماده‌سازی ابزارهای دفاعی گیاه اقدام می‌کنند. این سیگنال‌های هشداردهنده از برگی به برگ دیگر منتقل شده و طیفی از اثرات محافظتی را ایجاد می‌کنند.»  

نتایج این پژوهش در مجله PNAS منتشر شده است.