طبق تحقیقات جدید، می‌توان از روزنامه‌های قدیمی به عنوان یک بستر ارزان‌ قیمت و سازگار با محیط زیست برای تولید نانوتیوب‌های کربنی تک جداره در مقیاس وسیع استفاده کرد.

 

به گزارش زیست آنلاین، محققان دانشگاه رایس با همکاری محققان انستیتوی امنیت انرژی در دانشگاه سوان سی واقع در بریتانیا، دریافتند می‌توان از روزنامه‌های قدیمی به عنوان یک بستر ارزان‌قیمت و سازگار با محیط زیست برای تولید نانوتیوب‌های کربنی تک جداره در مقیاس وسیع استفاده کرد.

به گزارش ساینس دیلی، بر اساس این تحقیقات سطح وسیع روزنامه‌های قدیمی یک بستر غیرعادی اما ایده‌ال را برای رشد شیمیایی نانوتیوب‌های کربنی در اختیار می‌گذارد و مانند یک فیلتر میزان جذب و اشباع مواد شیمیایی را کنترل می‌کند. همچنین صفحات دوبعدی روزنامه بسیار ارزان‌قیمت بوده، به سادگی قابلیت انباشت روی یکدیگر را دارند و بدین ترتیب امکان رشد همزمان نانوتیوب‌های کربنی را در لایه‌های مختلف فراهم می‌کنند.
به گفته محققان، روش‌های مختلفی برای رشد دادن نانوتیوب‌های کربنی وجود دارد که در آن‌ها از تالک، کربنات کلسیم و دی اکسید تیتانیوم استفاده می‌شود اما تنها در صورت استفاده از خاک رس چینی (کائولین)، ساختار شیمیایی روزنامه بر مولکول‌های آهن که به عنوان کاتالیزور رشد مورد استفاده قرار می‌گیرد، اثرگذار است.
بر اساس تحقیقات پیشین می‌توان گرافین، نانوتیوب‌های کربنی و نقاط کربنی را روی بستری از جنس مواد مختلف، از ضایعات مواد غذایی و سبزیجات گرفته تا فضولات حیوانات، پرندگان یا حشرات به صورت شیمیایی رشد داد. اما تا کنون این روش‌ها دارای محدودیت‌هایی بوده‌اند. اکنون محققان یک سیستم جاری را طراحی کردند که هزینه تامین بستر مناسب و فرایندهای پس از تولید را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد و امکان تولید انبوه نانوتیوب‌های کربنی تک‌جداره را در اختیار می‌گذارد.
به گزارش ایرنا، نانوتیوب‌های کربنی، مولکول‌های کوچکی با قابلیت‌های فیزیکی فوق‌العاده هستند و در زمینه‌های مختلفی از ساخت فیلم‌های رسانا برای صفحات لمسی گرفته تا تجهیزات الکترونیکی انعطاف‌پذیر و آنتن شبکه‌های ۵G کاربرد دارند.