زیست آنلاین: کارشناسان نگران سلامت روان جوانان به ویژه آن هایی هستند که از واقعیت های بحران اقلیمی ضربه می خورند.

به گزارش زیست آنلاین، در طول چند هفته گذشته "کلاور هوگان" در طول روز مدام گریه می کرد و شب ها با حالت وحشت زده از خواب می پرید. جوان 20 ساله ای که الان در لندن زندگی می کند اما در کوئینزلند استرالیا بزرگ شده است.

آتش سوزی در چند هفته گذشته در حال نابود کردن زادگاه وی است. وی می گوید: من خودم را فقط در حال اشک ریختن پیدا می کنم. دیدن تصاویر بسیار هولناک از آنچه در استرالیا اتفاق می افتد خیلی طاقت فرسا و وحشتناک است. وی گفت: وقتی شنیدم که نیم میلیارد حیوان در آتش سوزی ها مردند، قلبم شکست و بسیار ناراحت شدم.

نادیده گرفتن اثرات فیزیکی بحران آب و هوا غیر ممکن است، اما متخصصان نگرانی فزاینده ای در مورد عواقب کمتر آشکار افزایش بحران، یعنی تنش در سلامت روانی افراد دارند.

روانشناسان هشدار می دهند این اثرات می تواند برای تعداد رو به افزایش مردمی که با واقعیت علمی فروپاشی زیست محیطی آشنا می شوند و برای کسانی که در رخدادهای آسیب زننده آقلیمی زندگی کرده اند ناتوان کننده و خطرناک باشند.

تا دو سال پیش دکتر "پاتریک کندی-ویلیامز"، روانشناس بالینی آکسفورد، زندگی حرفه ای خود را برای معالجه مشکلات روحی و روانی رایج، از جمله اضطراب و افسردگی گذرانده بود. اما پس از آن چیزهای جدیدی شروع به اتفاق افتادن کرد. دانشمندان و محققان اقلیمی که در آکسفورد کار می کردند به وی مراجعه و درخواست کمک کردند.

وی گفت: اینها افرادی بودند که قالبا با رگباری از اطلاعات منفی و روندهای نزولی در کار خود روبرو بودند و هرچه بیشتر با این موضوع درگیر می شدند، بیشتر متوجه می شدند که چه چیزی مورد نیاز است و بیشتر احساس می کردند این مشکلات بزرگتر از ظرفیت آنها برای ایجاد تغییرات موثر است. عواقب این می تواند بسیار ناگوار باشد. اضطراب، فرسودگی و نوعی فلج حرفه ای و کاری.

کندی-ویلیامز شروع به تحقیق در مورد این موضوع کرد و فهمید که فقط دانشمندان و محققان از این موضوع رنج  نمی برند. وی گفت:  "به عنوان مثال، در بین والدین نیاز زیادی وجود دارد که می خواهند در مورد چگونگی گفتگو با بچه های خود در مورد این مسئله پشتیبانی شوند."

وقتی وی شروع به تمرکز روی جوانان کرد، تصور می کرد که بیشتر آنها نوجوانان سن بالا هستند یا حداقل دبیرستان را آغاز کرده اند. اما او خیلی زود سطح نگران کننده ای از استرس و اضطراب مرتبط با محیط زیست را در کودکان با سن کم پیدا کرد.

او می گوید هیچ راهی برای محافظت کامل از جوانان ادر مقابل واقعیت بحران اقلیمی وجود ندارد. در عوض، والدین باید در مورد نگرانی های خود با فرزندان خود صحبت کنند و به آنها کمک کنند تا این قدرت را در خود ببینند که با اقدام هر چند کوچک می توانند تغییر مثبتی ایجاد کنند.

منبع: theguardian