زیست آنلاین: امروزه خیلی از کارشناسان محیط‌زیست خوشحال هستند که ویروس کرونا موجب تغییرات در محیط‌زیست ‌‌و مخصوصا کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای شده‌است.به‌عنوان مثال می‌توان به مناظره آقای محمد درویش با آقای مجید حسینی اشاره کرد که نگاه خوش‌بینانه به کاهش انتشار کربن به‌دلیل این ویروس ‌داشتند.

حال در این مطلب می‌خواهیم به این موضوع  بپردازیم که آیا باید به کاهش انتشار کربن ناشی از کرونا خوش‌بین بود یا نه؟

اشتباهی که همه این کارشناسان انجام می‌دهند این است که تغییر اقلیم و گرمایش جهانی را مرتبط با انتشار لحظه‌ای کربن در نظر میگیرند درحالی که تغییر اقلیم و گرمایش جهانی یک روند از تجمیع CO2 در طول سالیان گذشته است که به جو زمین انتشار یافته‌ است و این کاهش‌های لحظه‌ای در تغییر اقلیم و گرمایش جهانی تاثیری ندارد.

چرا کاهش لحظه‌ای نمی‌تواند در کاهش غلظت CO2 موثر باشد؟   بررسی Hausfather نشان داده‌است که کاهش ۵ درصدی در انتشار کربن در سال ۲۰۲۰ تغییری در غلظت CO2 در این سال ایجاد نمی‌کند (شکل پیوست).
منبع: Hausfather

از طرفی براساس یک بررسی دیگر، کاهش انتشار صورت‌ گرفته به‌ دلیل کرونا براساس یک تخمین تجربی در حدود ۴ درصد میزان انتشار ۲۰۱۹ هست که با توجه به بررسی Hausfather پس تاثیری بر کاهش غلظت CO2 در سال ۲۰۲۰ نخواهد داشت.
منبع: CarbonBrief

علاوه‌بر اینها، برای محدود کردن گرمایش جهانی به افزایش ۱.۵ درجه سانتی‌گراد نسبت به پیش از انقلاب صنعتی نیاز است که در دهه اخیر هر ساله بیش از ۶ درصد کاهش انتشار جهانی داشته باشیم و نه فقط یک‌ سال!
منبع: CarbonBrief

این بدین معنی است که:
کاهش انتشار کربن به‌ دلیل ویروس کرونا از اونجایی که تغییرات لحظه‌ای هست کمکی به جلوگیری از تغییرات اقلیم نمی‌کند و کاهشی در غلظت CO2 جو زمین ندارد و روند افزایشی گرمایش جهانی حفظ خواهد شد.

 حتی اگر این روند کاهش ۴ درصدیِ ناشی از کرونا هر ساله و در دهه اخیر ادامه یابد باز هم نمی‌تواند گرمایش جهانی را به افزایش ۱.۵ درجه سانتی‌گراد محدود ‌کند (چون نیاز به بیش از ۶ درصد کاهش در هر سال است).

پس این موضوع که گفته می‌شود کاهش انتشار کربن ایجاد‌ شده‌ توسط کرونا می‌تواند کمکی به جلوگیری از تغییر اقلیم کند و خوشحالی از این موضوع، یک خوش‌بینی زودگذر و غیرکارشناسانه است.

باید توجه داشت که علاوه‌ بر غم‌ انگیزبودن تعداد زیادی مرگ‌ ومیر ناشی از این ویروس و در خطر بودن انسان‌ها، نگرانی‌ها برای دوران بعد از کرونا وجود دارد که صنایع برای جبران با ظرفیت بالاتر از قبل شروع به‌ فعالیت کنند و ظرفیت خود را برای سال‌ها حفظ کنند و توافق‌ نامه پاریس و محدود کردن گرمایش جهانی به افزایش ۱.۵ درجه به‌ خطر بیافتد.