زیست آنلاین: صنعت مد دومین آلاینده بزرگ جهان پس از صنعت نفت است و با رشد آن آسیب های زیست محیطی اش در حال افزایش است و در حقیقت، تأثیر مخربی بر محیط زیست دارد. با این وجود، راه حل ها و گزینه های دیگری برای کاهش اثرات و جنبه های نامطلوب آن وجود دارد. قدم اول ایجاد آگاهی در مردم و تمایل به تغییر نهفته است.

به گزارش زیست آنلاین، در این گزارش به مواردی همچون میزان آلودگی آب، دریا و اقیانوس ها، تولید زباله، مواد شیمیایی و تخریب خاک و جنگل ها در صنعت مد و فشن می پردازیم.

 

مد و آلودگی آب در بیشتر کشورهایی که در آن پوشاک تولید می شود، فاضلابها و پساب های سمی مستقیماً از کارخانه های نساجی به رودخانه ها ریخته می شوند. این پساب ها حاوی مواد سمی مانند سرب، جیوه و آرسنیک است. این مواد برای آبزیان و سلامتی میلیون ها نفری که در نزدیکی و ساحل آن رودخانه ها زندگی می کنند بسیار مضر است. سرانجام این آلودگی به دریا می رسد و در سراسر جهان پخش می شود. منبع مهم دیگر آلودگی آب استفاده از کودهای شمیایی برای تولید پنبه است که روان آبها و تبخیر آنها به شدت آلوده کننده است.

20 % آلودگی آب در جهان ناشی از فرآوری و رنگرزی منسوجات است. هر ساله 200 هزار تن ضایعات مواد رنگی در آب و خاک پخش می شود. در کشورهای درحال توسعه 90% پساب های صنعتی بدون تصفیه وارد رودخانه ها و آبهای جاری می شوند.

مد و میکروفیبرها در دریا و اقیانوس هر بار که ما یک لباس با الیاف مصنوعی (مانند پلی استر، نایلون و غیره) را شستشو می دهیم، حدود 1900 میکرو فیبر مختلف در آب آزاد می شوند و راه خود را به اقیانوس ها پیدا می کنند. دانشمندان دریافته اند که موجودات کوچک آبزی با مصرف این میکرو فیبرها و خورده شدن آنها توسط ماهی های کوچک که بعدا توسط ماهی های بزرگتر خورده می شوند، مواد پلاستیکی بطور گسترده در زنجیره غذایی ما موجود می باشد.

85% از زباله های کنار ساحل دریاها بدلیل وجود ریزالیاف های صنعت نساجی است. سالانه 190 هزار تن الیاف مصنوعی و پلاستیکی به دریاها و اقیانوس ها وارد می شوند. انتشار ذرات ریز لباسهای نو دو برابر بیشتر از لباس های کهنه است.

مد و تولید زباله متاسفانه امروزه لباس به یک کالای یکبار مصرف تبدیل شده است، در نتیجه، زباله های نساجی و پارچه های مختلف بیشتر و بیشتر تولید می شوند. در دنیای غرب یک خانواده معمولی سالانه به طور متوسط 30 کیلو گرم لباس دور می اندازد. فقط 15٪ پوشاک خریداری شده بازیافت یا اهدا می شود و مابقی مستقیماً به محل دفن زباله می رود یا سوزانده می شود.

الیاف مصنوعی، مانند پلی استر، الیافی پلاستیکی هستند که در 72٪ لباسهای ما استفاده می شوند، این مواد پلاستیکی تجزیه نمی شوند و تا 200 سال در طبیعت باقی می مانند.

فقط 15 درصد از لباس های ما بازیافت و یا به دیگران اهدا می شوند. حدود 2/5 درصد از زباله های موجود در Landfillها را پوشاک و پارچه تشکیل می دهد. امروزه عمر مفید یک لباس بطور متوسط فقط 3 سال است.

مد و مواد شیمیایی مواد شیمیایی یکی از مؤلفه های اصلی لباس ها هستند و در هنگام تولید فیبر، رنگرزی، سفید کننده و فرآوری پارچه در پوشاک استفاده می شوند. استفاده زیاد از مواد شیمیایی در تولید پنبه باعث بیماری و مرگ زودرس در بین پنبه کاران و همچنین آلودگی گسترده آب شیرین و اقیانوس ها و تخریب خاک می شود و برخی از این مواد برای مصرف کننده های لباس ها نیز مضر هستند.

برای تولید یک کیلوگرم پارچه یک کیلوگرم مواد شیمیایی نیاز است. 23% از کل مواد شیمیایی تولیدی در جهان در صنعت مد استفاده می شود. 27 درصد از وزن الیاف صد در صد طبیعی را مواد شیمیایی تشکیل می دهد.

 

مد و تجزیه خاک خاک یک عنصر اساسی در اکوسیستم طبیعی است. برای تولید مواد غذایی و همچنین جذب CO2 به خاک سالم نیاز داریم. تخریب گسترده خاک یکی از اصلی ترین مسائل محیط زیستی است که در حال حاضر سیاره ما با آن روبرو است که یک تهدید بزرگ برای امنیت غذایی جهانی است و همچنین در گرم شدن کره زمین نیز نقش دارد.

صنعت مد از جهات مختلف در تخریب بخش عمده ای از خاک نقش دارد:

چرای زیاد گونه هایی از حیوانات مانند بزها و گوسفندها چراگاه ها و مراتع برای تولید و پرورش پشم آنها، تخریب خاک به دلیل استفاده گسترده از مواد شیمیایی برای رشد پنبه، جنگل زدایی برای تولید نوعی الیاف چوب مانند ریون حدود 90 درصد از مساحت کشور مغولستان بدلیل استفاده بیش از حد حیوانات برای تولید پشم در خطر بیابانی شدن است. علل اصلی تجزیه و تخریب 93% از خاک در سراسر جهان موارد مرتبط با صنعت مد است. در بازه 20 تا 50 سال آینده، تجزیه و تخریب خاک موجب کاهش 30 درصدی تولید غذا خواهد شد.

مد و تخریب جنگل ها هر ساله درختان هزاران هکتار از جنگل های قدیمی و در معرض خطر برای استفاده از الیاف حاصل از چوب آنها (مانند ریون، ویسکوز و مودال) برای تولید پارچه قطع می شوند. از دست دادن این خجم از جنگل های مختلف،  اکوسیستم و جوامع بومی مانند اندونزی را تهدید می کند.  

برای تولید لباس های ما سالانه 70 میلون درخت قطع می شود. خطر جنگل زدایی جهانی برای تولید 30 درصد از الیافی که منشاء چوبی دارند تشدید می شود. در سطح جهانی، مواد اولیه حدود 5 درصد از پوشاک تولیدی از جنگل ها تولید می شود.

منبع : sustainyourstyle