از سال ۱۴۰۰ به بعد ۲۰ درصد از عوارض آلایندگی به حساب صندوق ملی محیط زیست واریز شود
به گزارش زیست آنلاین، مسعود تجریشی اظهار کرد: با یک برنامهریزی محیط زیستی می توان علاوه بر حفظ محیط زیست و کاهش آلودگیها سبب تقویت اقتصاد ملی و اشتغال زایی شویم. به طور کلی میتوان گفت که محیط زیست در کنار صنعت است و تلاش میکند که با همکاری دانشگاهها، بخش خصوصی، مراکزتحقیقاتی و شرکتهای دانش بنیان و فناوری در جهت حل مشکلات محیط زیست به صنایع آلاینده کمک کند.
وی افزود: خواست همیشگی سازمان حفاظت محیط زیست این است که بخشی از تسهیلات عوارض آلایندگی که به خزانه دولت پرداخت و به حساب شهرداریها واریز میشود، برای رفع آلودگیهای زیست محیطی و جلوگیری از تخریب محیط زیست هزینه شود. سازمان حفاظت محیط زیست مطابق ماده ۳۸ قانون مالیات بر ارزش افزوده لایحهای را تنظیم کرده است که بر اساس آن ۴۰ درصد از عوارض آلایندگی صنایع به شهرداریها، ۴۰ درصد به وزارت راه و شهرسازی و ۲۰ درصد هم به صندوق ملی محیط زیست واریز شود.
به گفته معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست این لایحه اکنون در اختیار شورای نگهبان است و به بعضی از بندهای آن ایرادهایی وارد شده است که در صورت رفع آنها به دولت ابلاغ خواهد شد تا از سال ۱۴۰۰ به بعد ۲۰ درصد از عوارض آلایندگی به حساب صندوق ملی محیط زیست واریز شود.
تجریشی در ادامه تصریح کرد: با پیگیریهای سازمان حفاظت محیط زیست طی امسال به مجلس پیشنهاد داده شد که ۳۵ درصد عوارض آلایندگی استثناً برای امسال به حساب صندوق ملی محیط زیست واریز شود که با موافقت کمیسیون تلفیق مصوب شد این کار طی سال جاری صورت گیرد.
وی با بیان اینکه چندین سال است که سازمان حفاظت محیط زیست پیگیر موضوع عوارض آلایندگی است و اکنون قسط اول آن به صندوق ملی محیط زیست واریز شده است، گفت: به گفته سازمان امور مالیاتی در سالهای ۹۷ و ۹۸ یک درصد عوارض آلایندگی وصول شده معادل ۱۶۰۰ میلیارد تومان بود. پیشبینی میشود که برای سالهای ۹۸ و ۹۹ این رقم به ۲۰۰۰ میلیارد تومان برسد که سقف ۳۵ درصدی این مبلغ برای سازمان محیط زیست ۷۰۰ میلیارد تومان است.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به بخشی از برنامههای سازمان محیط زیست برای هزینه کرد ۳۵ درصد عوارض آلایندگی اظهار کرد: بخشی از درآمدهای حاصل از عوارض آلایندگی برای ارتقای برنامههای آموزشی، فرهنگسازی، توانمندسازی، کمک به رفع آلودگیها و جلوگیری از تخریب محیط زیست و پایش که وظیفه اصلی سازمان حفاظت محیط زیست است، هزینه میشود و سازمان برای این منظور باید به دنبال مراکز پژوهشی، شرکتهای دانشبنیان و فناوری باشد.
پایش دریاهای کشور با مشارکت پژوهشگاه اقیانوس شناسی
تجریشی با اشاره به اعتبارات کم سازمان حفاظت محیط زیست برای پروژههای دانشی که نیاز به تحقیقات کاربردی دارد، تصریح کرد: در این موارد ما از ظرفیت دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی استفاده میکنیم. برای مثال عملیات پایش دریای خزر، عمان و خلیج فارس با مشارکت پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی انجام میشود همچنین برای تحقیق و کنترل میزان آلودگیهای دریایی با استفاده از سنسورهای زیر آب و بویهها از توان و تجهیزات سازمان بنادر و دریانوردی نیز استفاده میشود.
وی در ادامه گفت: برای شناسایی مناطق آسیبپذیر و مستعد آتش سوزی در مراتع و جنگلها با برخی دانشگاهها مذاکرههایی برای عقد قرارداد انجام شده است.
پایش زیست محیطی در ۸۰ درصد واحدهای صنعتی انجام نمی شود
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه برخی از برنامههای پایش زیست محیطی در استانهای صنعتی به دانشگاههای استان واگذار شده است، اظهارکرد: حدود ۱۲۰ هزار واحد صنعتی در کشور فعال است که فقط ۲۰ درصد آنها پایش میشوند. در مابقی آنها به دلیل نبود زیرساختهای مناسب پایشهای زیست محیطی انجام نمیشود. از اینرو سازمان حفاظت محیط زیست برای اجرای برنامههای پایش از ظرفیت پنهانی دانشگاهها استفاده خواهد کرد بدون اینکه ریالی برای تجهیز آزمایشگاههای جدید هزینه شود.
تجریشی با بیان اینکه پایش صنایع ۱۶ کلانشهر و شهر عسلویه به دانشگاهها واگذار شده است، گفت: یک سوم درآمدهای حاصل از عوارض آلایندگی برای کمک به سمنها، آموزش، توانمندسازی و فرهنگسازی در نظر گرفته شده است و دو سوم آن طبق قانون به شرکتهای دانشبنیان و فناوری به عنوان مجموعههایی که واسطه میان سازمان حفاظت محیط زیست و صنایع هستند پرداخت میشود. به عبارتی دو سوم درآمدهای حاصل از عوارض آلایندگی از طریق وام برای خریدتسهیلات به صنایع تعلق میگیرد که بخشی از مشکلات آلایندگی صنایع را حل خواهد کرد.
وی ادامه داد: در این زمینه حدود ۵۰۰ میلیارد تومان تعهد ایجاد کردهایم و در این ارتباط به دنبال پروژههای کوچک و متوسط رفتهایم که با اثرگذاری بالا و با سرمایهگذاری های کم میتوانند موجب اشتغالزایی شوند.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه مردم میتوانند متوجه تغییر محیط زیست کشور از یک سال تا دو سال آینده شوند، گفت: بسیاری از صنایع معضلات ناشی از انتشار بوهای مشمئز کننده دارند و متاسفانه تاکنون نتوانستهایم این معضل را حل کنیم. اکنون در حال عقد قراردادی هستیم تا استانداردهایی را در اینباره تدوین کنند از جمله برنامههای ما کمک به شرکتهایی است که دستگاههایی برای رفع بو میسازند. از اینرو به استانها ابلاغ میکنیم تا صنایعی که معضل بوی نامطبوع را دارند شناسایی و برای خرید تکنولوژی معرفی شوند. در غیر این صورت باید عوارض آلایندگی پرداخت کنند.
تجریشی با اشاره به انعقاد تفاهمنامه بین سازمان حفاظت محیط زیست با پژوهشگاههای نفت، نیرو و علوم زمین گفت: ما پیشنهاد دادهایم که این پژوهشگاهها به مثابه دفاتر فنی سازمان حفاظت محیط زیست عمل کنند و مسائل فنی محیط زیست به وسیله این پژوهشگاهها که وابسته به صنعت هم هستند انجام شود.
به گفته معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست، سالانه بیش ازیک میلیارد دلار کاتالیست مربوط به صنعت نفت و پتروشیمی وارد کشور میشود که در اینباره با پژوهشگاههای شیمی و مهندسی شیمی قراردادی را منعقد کردهایم تا پلاتین و طلا و سایر مواد دارای ارزش اقتصادی از آنها را استخراج کنند.
حدود ۸۵ درصد فارغ التحصیلان محیط زیست کشور بیکار هستند
تجریشی با بیان اینکه متاسفانه حدود ۸۵ درصد فارغ التحصیلان محیط زیست کشور بیکارند، گفت: در حوزه IT نیز برنامهریزیهایی صورت گرفته و راهکارهایی برای پایش توصیه شده است همچنین درنظر داریم تا مراکزی را به عنوان مراکز نوآوری ایجاد کنیم تا مشکلات صنعت را به طور خاص شناسایی و مشکل آلایندگی صنایع بزرگ و متوسط را حل کنند. این اقدامات سبب تقویت اقتصاد ملی و اشتغالزایی خواهد شد.
معاون محیط زیست انسانی با اشاره به اینکه هنر محیط زیست «نه گفتن به توسعه» نیست، تصریح کرد: هنر این است که اقتصاد، توسعه، پیشرفت، اشتغال و حفظ محیط زیست را برای نسل حاضر و آینده با هم داشته باشیم. ما محیط زیستیها فکر میکنیم اگر در مناطق حفاظت شده را روی مردم ببندیم، از آنها حفاظت کردهایم درحالیکه اینطور نیست.
به گزارش ایسنا، تجریشی در پایان گفت: بخش قابل ملاحظهای از کانونهای تولید گرد و غبار ازمناطق حفاظت شده است که باید پرسید آیا اینگونه حفاظت درست است یا خیر؟ مشارکت مردم و استفاده از ظرفیت بخش خصوصی میتواند به حفظ مناطق حفاظت شده کمک کند. ما اگر اقتصاد نداشته باشیم نمیتوانیم به صنعت کمک کنیم تا آلودگیها را رفع کند. نگاه محیط زیستی با همه چیز مخالفت کردن نیست. ما باید با حفظ محیط زیست، اقتصاد و اشتغال را نیز داشته باشیم و فرهنگ زیستمحیطی را ترویج دهیم و اگر به فعالیت های صنایع مجوز ندهیم به شکل غیرقانونی اقدام خواهند کرد و هر روز وضعیت محیط زیستبحرانیتر میشود.