پژوهشگران در تازه‌ترین کوشش خود برای زدودن ریزپلاستیک‌های آلاینده از زیست‌بوم دست‌به‌دامان باکتری‌ها شده‌اند.

به گزارش زیست آنلاین، باکتری‌ها معمولا توده می‌شوند و به‌سطوح می‌چسبند و به‌این ترتیب ماده‌ چسبناکی می‌سازند که «زیست‌لایه» نامیده می‌شود. جرم دندان یکی از شناخته‌شده‌ترین زیست‌لایه‌هاست.

دانشمندان دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ توانسته‌اند به‌کمک زیست‌لایه‌ها که به‌سادگی یافت و بازیافت می‌شوند، برای به‌دام‌انداختن ریزپلاستیک‌ها در آب‌های آلوده نوعی تور میکروسکوپی یا «ریزتور» بسازند. شیوهٔ کار ساده است: باکتری‌های کشت‌شده رشد می‌کنند و به‌خاطر خاصیّت چسبندگی‌شان ریزپلاستیک‌ها را در آب می‌گیرند و آنگاه می‌توان آنها را در حجم وسیع جمع‌آوری و به‌سهولت بازیافت کرد.

پروفسور سیلویا لانگ لیو، میکروبیولوژیست و سرپرست این پروژه می‌گوید: «برای پلاستیک‌زُدایی از زیست‌بوم طبیعی‌مان الزامی است که راه‌های مؤثری برای به‌دام‌انداختن و جمع‌آوری و حتی بازیافت ریزپلاستیک‌ها بیابیم.» و چه راهی بهتر از به‌کار گرفتن باکتری‌‌ها و دوست‌ساختن از دشمن.

ازآنجا که ریزپلاستیک‌ها ابعاد مختلف دارند، یافتن و به‌دام‌انداختن‌شان دشوار است و تا پیش از این شیوه‌ای پایا و کم‌هزینه برای این کار ابداع نشده است.

دیگر پژوهشگران شیوهٔ ابداعی دانشمندان هنگ‌کنگی را به‌خاطر به‌کارگیری هوشمندانهٔ باکتری‌ها ستوده‌اند. گرچه این شیوه تنها در آزمایشگاه و به کمک نوعی باکتری بیماری‌زا به نتیجه رسیده، اما تیم طراح آن معتقد است که می‌توان این شیوه را به‌خوبی و با دیگر باکتری‌ها در سطح وسیع آب‌های آلوده به‌کار برد.

ریزپلاستیک‌ها قطعات پلاستیکی عموما کوچکتر از ۵ میلیمتر اند که به‌آسانی جذب طبیعت نمی‌شوند و گاه مواد سمّی را هم جذب می‌کنند و پس می‌دهند، و چون به‌وسیلهٔ هرزآب‌ وارد آب و خاک،‌ و در نتیجه خوراک جانداران می‌شوند به چرخهٔ تغذیه آدمی هم راه پیدا می‌کنند.

در پژوهش سال ۲۰۱۸ سازمان بین‌المللی دریانوردی معلوم شد که ریزپلاستیک‌ها در بدن ۱۱۴ گونه از آبزیان موجودند و نیز در پژوهش‌های دیگر روشن شد که سروکلهٔ آنها در محصولاتی نظیر سیب و کاهو و نیز در نمک خوراکی پیدا می‌شود./یورونیوز