کارشناسان مطالعات جوی در یک بررسی تازه دریافته‌اند که حجم بیشتر گرمای هوای ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای روانه اقیانوس‌ها می‌شود.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا، این کارشناسان به تازگی دریافتند در عصر حاصر مناطقی از اقیانوس آرام، گرمای هوا را با سرعت بسیار بیشتری نسبت به ۱۰ هزار سال گذشته جذب می‌کنند.

 

نتایج این تحقیقات که در نشریه «ساینس» منتشر شده آشکار می‌سازد آب‌ دریاها، بسیار بیشتر از آنچه که تاکنون تصور می‌شده در حال جذب انرژی گرمایی از جو زمین است و همین امر تاکنون ساکنان زمینی را از مخرب‌ترین آثار پدیده گرمایش جهانی در امان نگه داشته است.

 

محققان برای انجام این مطالعات با جمع‌آوری رسوبات دریایی در آب‌های اندونزی نسبت به سنجش محتوای معدنی پوسته جانوران تک‌سلولی نظیر پلانکتون‌ها که خود را با گرمای آب‌ها سازگار کرده‌اند، اقدام کردند.

 

کارشناسان در این بررسی‌ها موفق شدند دمای هوای زیستگاه آبی پلانکتون‌ها را در ۱۰ هزار سال پیش در اعماق اقیانوس آرام بازسازی کنند.

 

به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه لس‌آنجلس تایمز، نتایج حاصل نشان داد دمای آب‌های این ناحیه تا حدود قرن ۱۶ میلادی رفته رفته در حال کاهش بوده و پس از آن دمای آب به مرور شروع به افزایش کرده و طی دهه‌های اخیر میزان افزایش دمای آب اقیانوس آرام به طور محسوسی در مقایسه با گذشته بیشتر شده به طوری که طی ۶۰ سال اخیر یک سوم درجه سانتی‌گراد افزایش یافته و این افزایش دما بسیار سریع‌تر از آن است که تاکنون محققان در بلندمدت شاهد بوده‌اند.

 

«یاییر روزنتال»، استاد علوم زمین‌شناسی دانشگاه «راتجرز» با بیان مطلب فوق گفت: البته می‌توان این قابلیت اقیانوس‌ها در جذب سریع گرمای زمین را به فال نیک گرفت چرا که پس از کاهش طبیعی دمای هوا ممکن است مجددا بتوانیم شروع به پر کردن جو با دی‌اکسید کربن کنیم و اما این تنها زمانی امکان‌پذیر است که اقیانوس آرام آماده جذب گرمای بیشتری باشد. این مسئله می‌تواند امیدبخش باشد چرا که اقیانوس‌ها قادرند بیش از آنچه که در گذشته تصور می‌شد گرمای هوا را در خود ذخیره کند.

 

اما با این حال این فرآیند طبیعی ممکن است جنبه منفی نیز داشته باشد به طوری که وقتی دمای هوا با سرعت و با فاصله زمانی اندک کم و زیاد شود، آب‌های اقیانوس‌ها تا پیش از افزایش دمای آب، گرمای زیادی را جذب می‌کنند که حتی در صورت کاهش میزان انتشار دی‌اکسید کربن در جو، سال‌ها و حتی قرن‌ها طول می‌کشد تا اقیانوس‌ها به این تغییرات پاسخ دهند. بنابراین به تاخیر افتادن واکنش طبیعی اقیانوس‌ها به تغییرات دمایی به نوبه خود می‌تواند در آینده پیامدهای نامطلوبی برای زمین به دنبال داشته باشد.

 

انتهای پیام