وعده پایان دادن به سوختن گازهای فلر از آغاز دولت یازدهم به دستور وزیر نفت رنگ و بویی تازه به خود گرفت ولی با پایان دولت یازدهم و دوازدهم این طرح همچنان بر روی کاغذها مانده است.

 علی اکبر قیصری*: از ابتدای تأسیس و شروع به کار پالایشگاه‌های نفت، گاز و مجتمع‌های پتروشیمی به عنوان رکن اصلی صنعت گاز در عسلویه، موضوع حذف گازهای فلر یا همان گازهایی که به دلیل نداشتن فناوری‌های لازم اجبارا سوخته می‌شوند، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مردم و فعالان محیط زیست منطقه جنوب استان بوشهر مطرح بوده است.

ده‌ها مشعل گاز فلر کوچک و بزرگ منشأ اصلی آلودگی در عسلویه هستند که در این سازه‌های فلزی، گازهای سمی همراه با نفت هستند که غیر قابل استحصال بوده و پس از جمع آوری از واحدهای مختلف به سمت برج فلر انتقال داده می‌شود تا سوخته شوند.

به دلیل مجهز نبودن فلرهای پالایشگاه نفت و گاز و پتروشیمی به فیلترهای پالایش گاز، هوای منطقه عسلویه انباشته از گازهای مرگباری چون co۲، so۲ و H۲S است.

وعده خاتمه دادن به مسئله دیرینه گازهای فلر از سال ۹۲ و آغاز دولت یازدهم به دستور زنگنه، وزیر نفت رنگ و بویی تازه به خود گرفت ولی با گذشت زمان و پایان دولت یازدهم و دوازدهم همچنان این طرح بر روی کاغذها باقی مانده است.

وزیر نفت در دولت روحانی بارها در مورد فلرینگ، مشعل سوزی و آلایندگی حاصل گفت: «ما در عسلویه تعدادی فلر داریم که ظرف یک یا دو سال آینده کاملاً درست می‌شوند الان مشکل اینها این است که اندکی زمان می‌برد که درست شوند و خروجی آنها تنظیم شود.»

با وجود این‌که بارها موضوع آلاینده‌ها، فلرینگ، مشعل سوزی و انبارهای روباز گوگرد… تکرار شده، اما سال‌هاست که مسئولان وعده می‌دهند و مشخص نیست که این زمان کی فرا می‌رسد.

هرچند کارگروه ملی کاهش آلودگی‌های زیست محیطی عسلویه و کنگان با مصوبه هیئت دولت در آبان ۹۹ تصویب شد اما همچنان شاهد فلر سوزی و آلودگی حاصل از آن در منطقه هستیم.

در رابطه با آلاینده‌ها چند نکته مهم وجود دارد:

۱- همواره در حوزه صنعت سبز کشور هدف استراتژیک کاهش فلرینگ، مشعل سوزی و جلوگیری از سوختن بیهوده و مخرب فلرها بوده که متأسفانه برای جنوب استان بوشهر هیچ وقت تحقق نیافت، هرچند که مردم بومی امیدوارند تمام شرکت‌های مستقر در منطقه در این زمینه تلاش کنند چرا که این کار شدنی است.

۲- منطقه عسلویه با وجود این همه پتروشیمی و فازهای گازی نباید به این شکل باشد، باید پالایشگاه‌های منطقه تدابیر فنی لازم را برای پیشگیری مشعل سوزی یا فلرینگ و ایجاد آلودگی شدید هوا به کار گیرند تا این منطقه به یکی از زیباترین مناطق کشور در حوزه توریست صنعتی تبدیل شود.

۳- به عقیده کارشناسان هدررفت این گازها به معنای از بین رفتن ثروت کشور است چرا که مهار گازهای فلر ارزش افزوده و اشتغال به دنبال دارد، موادی که به عنوان مواد آلوده کننده سوخته می‌شود با برنامه ریزی صحیح در این حوزه می‌توان به جای مضر بودن آن سود بالایی به دست آورد.

۴- استمرار فعالیت فلرهای فاقد فیلتر پالایش گاز و آلوده شدن هوای منطقه عسلویه، می‌تواند به شیوع بیماری‌های خونی و تنفسی در میان ساکنان منطقه منجر شود، هرچند در حال حاضر بیماری‌های تنفسی و ریه‌ای به یک مسئله معمولی در میان کودکان و مردم بومی منطقه عسلویه تبدیل شده است.

۵- کاهش آلاینده‌های عسلویه و کنگان یکی از مهم‌ترین مسائل زیست محیطی استان بوشهر است که نیازمند عزم راسخ تمامی مسئولین صنعت گاز کشور برای حل مشکل فلرینگ منطقه عسلویه به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

با این احوالات وعده‌های مکرر مسئولان، نمی‌تواند شرایط پایتخت انرژی کشور را به سوی بهبود شرایط زندگی سوق دهد.

حال باید دید در نهایت سناریوی حذف فلرهای صنایع عسلویه چه زمانی و در کدام دولت محقق خواهد شد؟

* فعال رسانه‌ای در پارس جنوبی/مهر