تحقق اهداف جهانی آب‌وهوایی تا سال ۲۰۵۰ منجر به هشت میلیون شغل مرتبط با انرژی در سراسر جهان خواهد شد.

به گزارش زیست آنلاین، ازنیوزوایز، محققان یک مجموعه داده جهانی از ردپای شغلی در ۵۰ کشور جهان ایجاد و از یک مدل استفاده کردند تا چگونگی تلاش برای رسیدن به هدف آب‌وهوای جهانی توافق‌نامه پاریس را بررسی کنند. این توافق‌نامه مبنی بر این است که نگه داشتن دمای زمین پایین‌تر از ۲ درجه سانتی‌گراد بر مشاغل بخش انرژی تاثیر می‌گذارد.

آنان دریافتند که با دستیابی به هدف مذکور، مشاغل اساسی تا سال ۲۰۵۰ حدود ۸ میلیون نفر افزایش می‌یابد که بیشتر به‌دلیل دستاوردهای صنایع خورشیدی و بادی است.

محقق مسئول، یوهانس امرلینگ، اقتصاددان محیط‌زیست در موسسه اقتصاد و محیط‌زیست اروپا در ایتالیا می‌گوید: «در حال حاضر، حدود ۱۸ میلیون نفر در صنایع انرژی کار می‌کنند، تعدادی که اگر ما به اهداف آب‌وهوایی جهانی برسیم، ممکن است به ۲۶ میلیون نفر یا بیش از ۵۰ درصد افزایش یابد و کاهشی نیز نباشد. تولید و نصب منابع انرژی تجدیدپذیر به‌طور بالقوه می‌تواند شامل حدود یک سوم از کل مشاغلی شود که برای کشورهای مربوطه از نظر موقعیت مکانی رقابت ایجاد کند.»

تحقیق انجام شده توسط امرلینگ و همکاران وی اولین مطالعه مبتنی بر یک مجموعه داده جامع  بیش از ۵۰ کشور ازجمله اقتصادهای عمده تولید سوخت فسیلی است. گروه تحقیقاتی برای ایجاد طرح‌های شغلی، این مجموعه داده را با یک مدل ارزیابی یکپارچه ترکیب کردند. این مدل  کمک می‌کند تا چگونگی تاثیر پیشرفت انسان‌ها و انتخاب جوامع بر یکدیگر درک شود. به‌طور تقریبی تمام تجزیه‌وتحلیل‌های قبلی بر اساس داده‌های مشاغل کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD) بود و نتایج را برای سایر نقاط جهان با استفاده از یک ضریب تعمیم می‌داد.

امرلینگ بیان می‌کند: انتقال انرژی به‌طور فزاینده‌ای با مدل‌های بسیار دقیق، تفکیک مکانی، مقیاس‌های زمانی و جزئیات فنی در حال بررسی است. بااین‌حال، ابعاد انسانی، دسترسی به انرژی، فقر و همچنین پیامدهای توزیع و اشتغال اغلب در سطح بالایی از جزئیات در نظر گرفته می‌شوند. ما با جمع‌آوری و استفاده از یک مجموعه داده بزرگ در بسیاری از کشورها و فن‌آوری‌هایی که می‌توانند در برنامه‌های دیگر استفاده شوند، به رفع این شکاف کمک کردیم.

در مدل این محقق، از کل مشاغل موجود در سال ۲۰۵۰، ۸۴ درصد مربوط به بخش‌های تجدیدپذیر، ۱۱ درصد سوخت‌های فسیلی و ۵ درصد هسته‌ای است. درحالی‌که مشاغل استخراج سوخت‌های فسیلی که ۸۰ درصد مشاغل فعلی سوخت‌های فسیلی را تشکیل می‌دهند به سرعت کاهش می‌یابند اما این زیان‌ها با افزایش در مشاغل تولید خورشیدی و بادی جبران می‌شوند.

محقق سندیپ پای که به‌تازگی با درجه دکترا در رشته منابع، محیط‌زیست و پایداری از دانشگاه بریتیش کلمبیا، آمریکا فارغ التحصیل شده است، می‌گوید: «مشاغل بخش استخراج بیشتر در معرض کربن‌زدایی هستند بنابراین باید فقط سیاست‌های گذارا در مکان اعمال شود.»

به‌عنوان مثال، جابجایی مشاغل تولیدی در مناطقی که کربن‌زدایی وجود دارد، مفید خواهد بود. در بسیاری از موارد، کارگران سوخت‌های فسیلی نیز به‌دلیل سابقه خود و میزان بالای اتحادیه‌سازی در میان دیگران دارای نفوذ سیاسی هستند، بنابراین وقتی ما سراغ منابع کم‌کربن می‌رویم، داشتن برنامه‌ای برای مقبولیت عمومی سیاست‌های اقلیمی مهم است.

هدف بعدی این محقق بررسی تغییرات سطوح مهارتی، الزامات تحصیلی و دستمزدهایی است که ممکن است در نتیجه تلاش برای دستیابی به هدف آب‌وهوای جهانی توافق‌نامه پاریس حاصل شود.

آنان همچنین پیش‌بینی می‌کنند، از آنجا که این یافته برای همه این گروه‌های مختلف در سراسر جهان در دسترس است، به دیگر تحلیلگران داده الهام می‌بخشد تا از آن برای اجرای چندین سناریو استفاده کنند و حوزه مشاغل را بیشتر روشن کنند.

نتایج این تحقیق در مجله One Earth منتشر شد..ایسنا