به گزارش زیست آنلاین، اسماعیل کهرم اظهار داشت: مهم این است که دولت به مطالبه بیش از ۳۰۰ هزار نفر مردمی که در بستر زاینده رود برای احیای این رودخانه آمده بودند، توجه کند و بی تردید نمی‌تواند در برابر این مطالبه بی تفاوت باشد وزرا و سازمان حفاظت محیط زیست باید درمورد خواسته مردم اقدام کنند.

وی ادامه داد: اصفهان پرچم دار مطالبه‌گری برای محیط‌زیست شد و امید است استان‌های دیگر از جمله خراسان برای مسائل محیط‌زیستی خود اینچنین مطالبه‌گر باشند زیرا اگر دولت به خواست مردم توجه کند و مثبت باشد آن‌وقت دیگران پرچم مطالبه گری را دنبال می‌کنند و این امید غایی بنده و کسانی است که دوستدار محیط‌زیست و طبیعت ایران هستند.

بوم شناس و فعال محیط زیست ابراز داشت: مطالبه گری مردم اصفهان برای زاینده‌رود نقطه عطفی است تا همه مردم ایران برای بهبود محیط زیست مطالبه کنند و بگویند که داشتن آب و نان و هوای سالم حق ما است و این‌ها اگر عملی شود گام مهمی به طرف دموکراسی برداشته‌ایم.

کهرم اضافه کرد: حتی کشورهای فرانسه، انگلیس و سوئیس به سختی می‌توانند چنین همایشی عظیم اما بدون درگیری برگزار کنند اما کار مردم اصفهان بی نظیر بود، جمعیت و نظمی که در تصاویر دیدم فوق‌العاده بود و این گام مثبتی است که از حالا به بعد مردم ایران می‌توانند برای چنین مطالبه گری الگو بگیرند.

فرونشست زمین از هر نظر که حساب کنید تأثیر منفی دارد

این فعال محیط‌زیست با اشاره به خطر فرونشست اصفهان و سایر مناطق کشور بر اثر برداشت‌های بی رویه از منابع آب زیرزمینی، اظهار داشت: فرونشست زمین از هر نظر که حساب کنید تأثیر منفی دارد زیرا برای مثال وقتی یک دشت ۱۵۰ هزار هکتاری فرو می‌نشیند همه تأسیسات برق، آب، گاز و تلفن، جاده، ریل قطار، چاه و … نشست می‌کند و آسیب می‌بیند و خاک که حیات انسان به آن وابسته است خاصیت زیستی خود را از دست می‌دهد.

وی ادامه داد: وقتی نزولات آسمانی مانند باران و برف نازل می‌شود تحت تأثیر جاذبه زمین به سمت پایین می‌روند و سفره آب زیرزمینی را بسته به لایه غیرقابل نفوذ زمین در یک منطقه در عمق ۳۰ متری و در نطقه‌ای دیگر عمق ۱۰۰۰ متری تشکیل می‌شود ضمن اینکه مقدار زیادی از آب بین ذرات و مولکول‌های خاک می‌ماند که این مانند ستون عمل کرده و لایه‌های فوقانی را نگه می‌دارد. وقتی از این آب زیرزمینی برداشت شد کم کم این آب از بین می‌رود و در نتیجه خاک فشرده شده و فرو می‌نشیند.

بوم شناس و فعال محیط زیست گفت: متأسفانه در اصفهان به دلیل نوع کشاورزی مانند صیفی‌جات مانند خربزه و هندوانه گرفته تا برنج خاک بیشتر از سایر مناطق کشور فرو می‌نشیند به طوری که میانگین سالانه فرونشست در این استان بالای ۱۶ سانتیمتر است که این وضعیت تمام خاک را از بین می‌برد و خاک وقتی فشرده شد دیگر برای کشاورزی مناسب نیست زیرا فرونشست خاک را از خاصیت کشاورزی می‌اندازد.‌

کهرم با اشاره به اینکه دامنه فرونشست زمین به درون شهر اصفهان نفوذ کرده است، خاطرنشان کرد: سال‌های قبل در میناب همدان ساختمان‌هایی را با ۲۰ سال ساخت مشاهده کردم که بر اثر فرونشست پایین رفته، ترک خورده و بر سر مردم فرو ریخته بود یا تهران بنا به آمارها روزی یک میلیمتر فرومی نشیند یعنی ۳۶۰ میلیمتر (۳ سانت و نیم) در سال و این وضعیت سبب شده ساختمان‌هایی که پی محکم دارد ترک بخورد کمااینکه در شهر اصفهان پل‌های تاریخی سی و سه پل و خواجو ترک خورده است.

درمان فرونشست زمین سال‌ها زمان می‌برد

وی با بیان اینکه درمان فرونشست زمین سال‌ها زمان می‌برد، افزود: شرایطی که امروز ایجاد شده است نتیجه سال‌ها بی توجهی به هشدار کارشناسان و برداشت بی رویه و زیاده روی در تخلیه منابع آب بوده است در حالی که سال‌ها التماس کردیم که اینگونه از منابع آب برداشت نکنید و از این رو معضل بوجود آمده یک شبه نیز رفع نخواهد شد و راه درمان طولانی است.

این بوم شناس تصریح کرد: از هم اکنون نیاز است در زمینه کشاورزی اطراف اصفهان از جمله کشت صیفی جات و برنج تحول ایجاد کنیم و آب زاینده رود نباید برای کشت‌ها و صنایع آب بر از دست برود؛ حیف است زاینده رود بزرگ و مادیی هایی که شیخ بهایی در تقسیم نامه‌های آب از آنها یاد کرده و این شهر سبز و خرم و درختان آن خشک و تشنه باشد.

کهرم افزود: برای نجات اصفهان از فرونشست اگر سالهای سال از مخازن زیرزمینی آب برداشت نکنیم و طبیعت هم روی خوش نشان دهد و بارندگی و زمستان‌ها و بهارهای پرآب داشته باشیم شاید در دستکم هفت تا هشت سال آینده سفره‌های آب زیر زمینی ترمیم شده و آب جایگزین شود اما به شرطی که باران ببارد و آبی از چاه‌ها برداشت نشود./مهر