زیست آنلاین-چه ساده و راحت بیان می کنند '' ایجاد درآمدهای جایگزین چوب در جنگل، مهمترین بحث این روزهای کشور است. با تصویب قانون توقف بهره‌برداری تجاری از جنگل‌های شمال، مسئله توسعه طبیعت گردی برای کسب درآمد از جنگل نیز بر سر زبان‌ها افتاده است.''

با وصف اینکه می گویند و می نویسند &#۳۹;&#۳۹; البته گردشگران ایرانی به دلیل حجم بالای تولید زباله و عدم رعایت قوانین طبیعت‌گردی، از نگاه بسیاری از کارشناسان، مخرب طبیعت به حساب می‌آیند،&#۳۹;&#۳۹;
چرا برای این نوع گردشگری که در نتیجه بهره برداری لجام گسیخته برای مدیریت حفظ احیا و توسعه و اصلاح جنگل، فقط تخریب در پی دارد و هیچ بهره مالکانه ای پرداخت نمی کند، بر روی طبل توسعه گردشگری می کوبند.
مشارکت سازمان‌های مردم نهاد و جامعه محلی و ساختارهای موفق شکل گرفته اکوتوریستی اگر به عنوان گزینه‌ای مهم در کسب درآمد از جنگل، در صورتی می تواند درآمد جایگزین محسوب شود، که بتوان برنامه محور درآمدهای مرتبط را در تراز مالی طرح گنجاند. آنگاه که از روی عدم اشنایی به کار هر عبارتی از جمله عدم تمدید قرار دهساله را گنجانده اند باید بدانند، هرگز نخواهند توانست قرارداد دهساله و درآمد جایگزین داشته باشند، آنها فقط توانستند، بر تعارض دام و جنگل، تعارض وادعای همین تشکل ها را برای مدیریت جنگل بتراشند.
ایده تنفس برای تعارض زدایی در نظام مالکیت دولتی حرفی برای گفتن ندارد و با توقف بهره برداری جنگلبان زدایی را ترویج و به اجرا گذاشته و اکنون درپی ترویج گردشگری لجام کسیخته و تشدید کننده تعارضات در جنگل است.
ظرفیت ها چه در جنگل‌های لفور در منطقه سوادکوه و در حاشیه تمام رودخانه ها چشمه ها تراس ها از آستارا تا گیداغی وجود دارد و در تمام این مناطق، جنگلبانان سال ها تلاش کردند وابستگی معیشتی در بهره برداری مستقیم را ساماندهی کنند و اکنون که دولت توانایی پرداخت ریالی را ندارد، کوبیدگی و رد پای کفش های کوهنوردی جمعیت کثیر انسانی به کوبیدگی و رد پای سم داران اهلی و وحشی تجویز می شود ! بشود. این همان دامن زدن به فروپاشی نظام نظارتی است !
مادامیکه توانایی ابقای نظام دولتی به جای الغای نظام ارباب رعیتی به دست نیامده است، تنها بهینه سازی مدیریت می تواند به ارتقاء و ابقا نظام مالکیت کمک کند و اگر مالکیت و حقوق ناشی از ان قابل تأدیه و وصول نباشد، نگهداری جنگل در هاله ابهام قرار می گیرد و هرگز نمی توان ارزیابی عملکرد مثبتی گزارش نمود.
آب از لب و لوچه ما نچکد ! که گردشگران خارجی به ازای هر روز ۱۷۵ تا ۲۷۰ دلار با برنامه گشت، هزینه پرداخت می‌کنند، بفرمایید در چارچوب جنگداری و نگهداری جنگل چقدر نظام مند می توان این تشکل ها را ساماندهی و فرصت های آنها را نگهداشت.

آنها که ساز جذب سرمایه‌گذار را برای اجرای طرح‌ها کوک کرده اند، در مسیر خلاف جهت ملی شدن جنگل گام بر می دارند، چون آنها تاکید می‌کنند؛ &#۳۹;&#۳۹; درآمدهای حاصل از گردشگری در جنگل باید صرف جامعه محلی شود. این دو، معتقدند برای حفظ معیشت مردم منطقه، نباید افرادی غیر از جامعه محلی اقدام به توسعه گردشگری در جنگل‌های این ناحیه فعالیت کنند.

زیست آنلاین -بهزاد انگورج- کارشناس جنگل