کار بازتولیدی بنیان هرجامعه ای است و مادران در تجربۀ عملی نحوۀ حفظ چرخه زیستی در بدنشان، مراقبت از حیات را یاد گرفته اند، همینطور دهقانان و گردآوران خوراک نیز خود را با چرخه های زمین وفق میدهند و آن را تجدید می کنند، این کارگران بی جیره و مواجب عمدتاً در اقتصاد جهانی دیده نمی شوند و البته به قدر کافی در جامعه شناسی، محیط زیست در عرصه دانشگاهی نیز مغفول مانده اند.

به گزارش زیست آنلاین، میتوان اذعان داشت که این سه گروه مادران و دهقانان و گرد آوران خوراک، همگی با هم طبقه ای را شکل میدهند که به دلیل مهارتهای مادّی شان در میسّر کردن حیات روی زمین،  در شرایط کنونی  ( درمواجهه با تغییرات اقلیمی ) دورانشان فرا رسیده است.


واژۀ فمینیسم بوم شناختی به طور گسترده برای توصیف سیاستی  استفاده می شود که به بوم شناسی و فمینیسم همچون مبارزه ای واحد می پردازد و فرودستی تحمیل شده بر زنان، دهقانان و بومیان را به چالش می کشد..

 این واژه  از زمانی ظهور کرد که شرایط زندگی در نواحی شهری و اجتماعات روستایی در معرض خطر قرار گرفت . زنان یا مردان ممکن است در کارهای  تائیدکنندۀ زندگی نقش داشته باشند، اما  در سراسر جهان و در طول تاریخ این زنان هستند که به لحاظ اجتماعی در جایگاه مراقبتگری و تدارک دهندگان و مدیران  امنیت غذایی خانواده ها نقش آفرینی کرده اند. 

 وبر همین اساس این زنان هستند که در وهله اول  و با احساس خطر اقدامات محیط زیستی در جهت حفظ اکوسیستم انجام داده و مداخلاتشان در این عرصه فارغ از هر گونه وابستگی سیاسی و قومیتی است. 

از دهه 70 میلادی  زنانی از هر قاره   هستند که  همچنان در حال واکنش و به چالش کشیدن سیاست‌ها در خصوص مسائل مختلفی چون  آسیبهای جانبی جنگ به محیط زیست، مصرف گرایی بی رویه، سرمایه داری و مدلهای توسعه ای مخرب، گرمایش زمین، امنیت غذایی و مسأله آب هستند و اقدامات این زنان را «اکوفمنسیم » می نامند.

  آنها چه مخالف  آلاینده های سمی باشند، یامخالف کشاورزی صنعتی و تراریخته ای، یا مخالف جنگل زدایی و انرژی هسته ای، همه این زنان  موفق شده اند « امری محلی »  را به «امری جهانی » متصل نمایند. 

زنانی  در سراسر آفریقا که معدنکاریهای مجاور روستاهایشان ، معیشت ایشان را به مخاطره انداخته است، جنبش  «WoMin»  راه انداخته اند که یک شبکۀ ضد استخراجی است و مانیفست اکوفمینیستی خود را دربارۀ تغییرات
اقلیمی دارد. 


مادران آپالاشی در آمریکا اقدام مستقیمی را علیه معدن کاوی قله کوه توسط صنعت ذغال سنگ سازماندهی کرده اند. در هند جنبش  Navdanya  برای حفظ تنوع زیستی بانک نگهداری دانه های ارزشمند و بومی دارویی دارند  تا آنها را از گزند صنعت حق امتیاز دارو حفظ نماید.  

در سیچوان چین زنان دهقان با احیای دانش بومی حفاظت از خاک که قدمتی تاریخی دارند باروری خاک را بازگردانده اند.  البته در شهری چون لندن نیز زنان خانه دار داوطلبانه به بازسازی آبگیرهای رودخانه تایمز که قرنهاست مورد سو استفاده واقع شده روی آورده اند. 


هرچندهنوز تفکر غالب همان تفکری است که انسان را در مقابل طبیعت قرار داده و سیستم سلطه را بر پایه گفتمان باستانی  تسلط خدایگان و شاهان و مردان بر زنان و بومیان و دهقانان بازتولید کرده و چرخ جهانی شدن را روغنکاری می کند، اما فمنیسم بوم شناختی از طریق تمرکز بر آگاهی جنسی - جنسیتی، یادگیری و توانمند‌سازی و بازسازی روانی مسیر روشنی را در پیش گرفته است. 

نمونه جاری آن می توان در اکوادور و در میان زنان و مادران تپه های تابون که محل تاخت و تاز توسعه قرار گرفته است، یافت که با دوراندیشی و خلاقیت از طریق کشت و زرع برای احیای آبگیرها و جویبارهای قدیمی موفق شده اند فرسایی خاک و برداشت آب را مدیریت کرده و باروری خاک را افزایش داده و حاکم بر امنیت غذایی شوند، زنانی که برای چیره شدن بر پیامدهای  بحران تغییرات اقلیمی در خط مقدم دفاع از زمین هستند. 

 اتحادیه بین المللی دهقانان تأکید دارند که  «آمایش سرزمین حتی در مقیاسهای کوچک موجب کاهش دمای زمین خواهد شد»./نشریه زنان روستایی و عشایری