در حالی که سعی داشتیم مانع کشته شدن سگ ها شویم، ابتدا ماموران ما را پس زدند و بعد که با اصرار ما مواجه شدند، یکی از ایشان اسلحه خود را به سمتم گرفت و تهدیدم کرد که مزاحم کارشان نشوم. بعد سگ مجروح را با شلیک گلوله به شکل دردناکی کشتند و با بیل، لاشه اش را روی تل لاشه های جمع شده پشت نیسان انداختند و رفتند
تاریخ انتشار :سه شنبه ۳ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۴۰
کد مطلب : 31413
چند روز پیش اهالی محله خانه چوبی در منطقه باغمیشه تبریز، نیمه‌های شب درحالی با سر و صدای شلیک گلوله و زوزه سگ‌های مجروح از خواب برخواستند که فکر نمی‌کردند دخالتشان در این کشتار بی رحمانه به نرخ تهدید شدن خودشان با سلاح گرم تمام شود!
داود، جوانی که با خانواده‌اش در این منطقه زندگی می‌کند، در این باره به خبرنگار «تابناک» می‌گوید: ساعت سه نیمه شب، وقتی همراه با چند تن از همسایگان برای اعتراض به کشتار بی رحمانه سگها از ساختمان خارج شدیم، متوجه شدیم که یک خودرو پیکان با چراغ گردان زرد رنگ و یک دستگاه نیسان که هر دو نشانه شهرداری منطقه ۵ تبریز رویشان درج شده بود، به همراه شش تن از ماموران شهرداری در حال کشتار سگ‌های ولگرد هستند؛ در حالی که چند سال است در شهرمان پاهگاه نگهداری از این حیوانات وجود دارد و می‌شود این زبان بسته ها را اینچنین فجیع نکشت.
وی می‌افزاید: در حالی که سعی داشتیم مانع کشته شدن سگ ها شویم، ابتدا ماموران ما را پس زدند و بعد که با اصرار ما مواجه شدند، یکی از ایشان اسلحه خود را به سمتم گرفت و تهدیدم کرد که مزاحم کارشان نشوم. بعد سگ مجروح را با شلیک گلوله به شکل دردناکی کشتند و با بیل، لاشه اش را روی تل لاشه های جمع شده پشت نیسان انداختند و رفتند.
داود که معتقد است جان گرفتن از حیوانی که جان از خدا گرفته، فرقی با کفر ندارد، این توضیحات را ارائه می‌دهد و بعد به نامه‌ای اشاره می‌کند که همراه چند تن از اهالی محل برای شهردار شهر نوشته‌اند و در آن علاوه بر توقف کشتار مخلوقات خدا، تهدید شدن با اسلحه را توسط ماموران را هم در آن درج کرده‌اند تا شاید فرجی شده و شرایط را تغییر دهند اما به نظر نمی‌رسد توفیق چندانی از این راه بدست آورند؛ این فال بد زمانی آشکار می‌شود که به تجارت پشت پرده ماجرا دقیق می‌شویم.
برخلاف آنچه عنوان می‌شود، کشتار غیرقانونی سگ های ولگرد، خیلی بیشتر از آنکه برای رفاه شهروندان باشد، برای کسب درآمد از این راه است؛ چه در استان البرز و شهر کرج که شکایت اهالی را به همراه دارد و بی فایده می‌ماند، چه پیرامون پایتخت و افتضاحی نظیر آنچه در محدوده چهاردانگه رقم خورد و چه در کلانشهر تبریز که گاه شنیده می‌شود سگ کش های فعال در آن، برای تامین لاشه حیوان و دریافت پول بیشتر به بیابان های کیلومترها آن سوتر از شهر هم سرکشی کرده و بدن بی جان ساکن در آن نقاط را هم به جای حیوانات ولگرد در شهر به فروش می‌رسانند!کافی است بدانیم که بر اساس اعداد و ارقام کمینه، تنها از محل کشتار و تحویل لاشه سگ های ولگرد، به ازای هر قلاده بیش از پنجاه هزار تومان به جیب مجری (بخوانید سگ کش) سرازیر شده و بعد برای معدوم سازی و خرده ریزهای دیگر کار، هزینه گزاف دیگری از بیت المال پرداخته می‌شود و همه این پروسه به قدری بزرگ است که شنیده ها درباره بودجه معدوم سازی حیوانات موذی این شهر که وزارت کشور در اختیارشان قرار می‌دهد، به عددی نزدیک به هشتصد میلیون تومان سر می‌ساید.
جالب اینجاست که اگر این بودجه را خیلی کمتر از این هم در نظر بگیریم، باز به اختصاص مبلغی چندین میلیارد تومانی در سطح کشور برای این امر خواهیم رسید که نه تنها شگفت آور است، بلکه حکایت از حجم انبوه نابسامانی در این ارتباط دارد؛ به ویژه آنکه می‌بینم هرگز آماری در این ارتباط به انتشار نمی‌رسد، هیچ کسی به شلیک غیرقانونی گلوله به این حیوانات اعتراض نمی‌کند و از همه مهم تر، هرگز نسل سگ های ولگرد در شهری ور نمی‌افتد!
رقم های درشت رد و بدل شده برای سگ کشی را جور دیگری هم می‌توان ثابت کرد؛ زمانی که می‌بینیم در کلان شهرهایی چون مشهد یا تبریز، پناهگاه هایی برای نگهداری حیوانات بی پناه دایر شده اما کماکان اخبار شلیک دردناک گلوگه به این حیوانات از این شهرها مخابره می‌شود. یعنی نه تنها هیچ تلاشی برای واگذاری امر به این پناهگاه‌ها صورت نمی‌گیرد، بلکه احتمالا به ایشان به چشم رقیبی که تجارت پر سود برخی را تهدید می‌کند، نگریسته می‌شود که باید از سر راه برداشته شوند.
ژیلا پورایرانی، مدیر یکی از پناهگاه‌هاست؛ پناهگاه حیوانات پردیس در کلان شهر تبریز که با کمک خیرین، مجموعه ای برای نگهداری از حیوانات بی سرپناه ساخته و در آنجا از تعداد زیادی سگ و گربه نگهداری و مراقبت می‌کند. پناهگاهی که بعد از سالها فعالیت وی و دوستانش به صورت پراکنده، از سه سال پیش دایر شده و دست بر قضا، در زمان برملا شدن وضعیت اسف ناک معدوم گاه حیوانات ولگرد تبریز، هم وجود داشته اما نه آن زمان به بازی گرفته می‌شده و نه اکنون.
پورایرانی در این باره به خبرنگار «تابناک» می‌گوید: سالهاست که از مسئولان شهری خواسته‌ایم به جای بهره بردن از آخرین راه و کشتن حیوانات، روند کشتار سگ ها را متوقف کرده و آنها را به پناهگاه انتقال دهند تا ما کار واکسیناسیون و انگل زدایی‌شان را انجام داده و در نهایت عقیمشان کنیم اما گوش کسی بدهکار نیست. حتی چند روز پیشتر از وقوع رویداد شهرک باغمیشه هم وقتی اتفاقی شهردار را دیدم، این درخواست را مطرح مردم اما هنوز خبری نشده است.
وی با تاکید بر اینکه کشتار سگها علاوه بر اینکه ظلم در حق این حیوانات است، بار روانی منفی زیادی به جامعه وارد می‌آورد، می‌افزاید: در حالی که مسئولان شهرهای مجاور از ایده ما الگوبرداری کرده و با حمایت مسئولان، پناهگاه‌هایی برای نگهداری از حیوانات زنده گیری شده ساخته اند و در شهری مثل مراغه موفق شده‌اند معدوم سازی سگ ها را به کل ریشه کن کنند، مسئولان تبریز کماکان بر استفاده از سلاح برای کشتار سگ ها تاکید دارند و حتی شنیده‌ایم که به تازگی قرارداد جدیدی با پیمانکار در این باره منعقد نموده‌اند.
پورایرانی در پاسخ به این سوال که چرا شما برای جمع آوری این حیوانات از سطح شهر اقدام نمی‌کنید، می‌گوید: بارها و بارها برای این لامر طرح و پروپوزال تهیه کرده و ارائه داده‌ایم و خواستار واگذاری این امر به تشکل های مردم نهاد شده‌ایم اما موافقت نکردند. حتی از ایشان خواستیم که حیوانات را زنده گیری کرده و در اختیار ما قرار دهند که با این درخواست هم موافقت نشده است، در حالی که ما برای کمک به مسئولان آستین بالازده و پناهگاه دایر کرده‌ایم وگرنه همه برای خود شغل دیگری هم داریم و به این کار به چشم مادی نگاه نمی‌کنیم.مدیر پناهگاه پردیس در ادامه به تجربه موفق مجموعه‌شان در این باره اشاره کرده و می‌گوید: یک هفته جمع آوری سگ ها را به ما سپردند و در آن هفته همه سگ هایی که دیده شدنشان به ۱۳۷ گزارش می‌شد را زنده گیری کرده و به پناهگاه بردیم اما بعد ورق برگشت و عذر ما را خواستند.
این فعال حقوق حیوانات می‌افزاید: همه این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که سگ کشی غیرقانونی است و بر اساس قانون، می‌بایست مراکزی برای نگهداری این حیوانات ساخت و در آنجا یا عقیم سازی انجام شود یا مرگ بدون درد برای این حیوانات انجام شود که هزینه هر دو به مراتب بیش از ۵۰ هزار تومنی است که برای کشتن این حیوانات می‌پردازند اما نمی‌دانیم چرا وقتی ما پیش قدم می‌شویم تا عقیم سازی را عهده دار شده و به کمکشان بیاییم، قبول نمی‌کنند؟
بدین ترتیب سخت نیست که حدس بزنیم وقتی آمپول مورد نیاز برای یوتانایز (مرگ بدون درد) نرخی حدود یکصد و پنجاه هزار تومان دارد و عقیم سازی به مراتب گران تر از آن است، چرا مسئولان شهرداری سگ کشی را راه ارزان تر یافته اند اما قطعا می‌توان از ایشان پرسید که چرا وقتی مرکزی خودگردان برای انجام این کار پیشقدم می‌شود، از پیشنهادشان استقبال نمی‌شود؟ آیا عاملی غیر از درآمد سرشار سگ کشی این بی محلی ها را سبب می‌شود؟!
https://zistonline.com/vdcbfabf.rhb88piuur.html
zistonline.com/vdcbfabf.rhb88piuur.html
در گوشه هايي از مملكت انساهاي فداكار و مهربان كمي از الام اين موجودات مهربان و وفادار مي كاهند. اما اكثريت مردم با آنها نامهربان اند. به خدا نمي خواهد به آنها محبت كنيد فقط جان شيرينشان را نگيريد!
بله وقتی گوشت قرمز بیش از حد گران شود نتیجه همین خواهد شد فقط خواهشاً رستوران هایی که گوشت سگ هم سرو می کنند تو منیوشون بنویسند تهیه شده با گوشت سگ که مدیون کسی نشن!
سعيد
خب چرا سگها رو صادر نميكنند؟ باور كتيد كشورهاي ديگر، حاضرند براي واكسينه كردن، مصارف پزشكي و حتي فروش بعنوان حيوان خانگي، مبالغ بسيار بسيار بيشتري پرداخت كنند. هم يك تجارت با سود خوب برپا ميشه، هم حيوانات بي نوا به زندگيشون اون هم در شرايطي بسيار عالي ادامه ميدهند.خودم به عينه بارها و بارها جمع آوري سگهاي ولگرد و پرورششون به عنوان حيوان خانگي توسط همين غربيها رو ديدم. باور كنيد براي داشتن اين سگهاي ولگرد، بسيار مشتاق تر از سگ كشهاي ما هستند.
آخرین عناوین
پربيننده ترين
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب
سایت با ذکر منبع بلامانع است.