نتایج جدیدترین مطالعات نشان میدهد آلودگی هوای نیمکره شمالی تا حدودی عامل چندین دهه خشکسالی در آفریقای مرکزی است که در دهه ۱۹۸۰ به بدترین وضعیت خود رسید.
به گزارش زیست آنلاین به نقل از مهر تحقیقات دانشگاه واشنگتن نشان میدهد ذرات معلق موجود در هوا که ناشی از سوخت زغال سنگی کارخانهها در آمریکا و اروپا در دهه ۱۹۶۰، ۷۰ و ۸۰ بوده، کل نیمکره شمالی را خنک کرد ولی گروه بارانهای گرمسیری جنوب را تغییر داد به گونهای که آنها دیگر به منطقه ساحل نمیرسیدند. منطقه ساحل در قاره آفریقا درست در زیر بیابان صحرا را شامل میشود.
محققان میگویند در پی تصویب قانون هوای تمیز در آمریکا و اروپا این گروه بارانی دوباره بازگشت و خشکسالی کاهش یافت.
ذرات معلق در هوا سولفاته رنگ روشن که عمدتا ناشی از سوختن زغال سنگ هستند، هوای مه آلود و کدری ایجاد میکنند که نور خورشید را بازتاب میدهد و همچنین منجر به ایجاد ابرهای منعکس کننده و پایدارتری میشود.
ین تینگ هونگ دانشمند اتسمفر و جو دانشگاه واشنگتن و مجری این تحقیقات گفت: فکر میکنم مردم باید بدانند که این ذرات نه تنها به طور منطقهای موجب آلودگی هوا میشوند بلکه چنین تاثیرات دورافتاده اقلیمی نیز دارند.
به گفته وی مردمی که در نیمکره شمالی زندگی میکنند متوجه این خنک شدگی نمیشوند؛ چرا که این کاهش دما در واقع با گرمای ناشی از تاثیر گازهای گلخانهای که آن نیز به دلیل افزایش دی اکسید کربن ایجاد شده، متعادل میشود و دمای با ثباتی را شکل میدهد.
دارگان فرایرسون پژوهشگر دیگر این مطالعه گفت: مردم فکر میکنند بخش عمده این خشکسالی به خاطر شیوههای نامناسب کشاورزی و بیابانزایی است اما طی ۲۰ سال اخیر و یا بیشتر دریافتهایم که این امر کاملا نادرست است و این الگوهای بزرگ مقیاس اقیانوسی و جوی هستند که بیشترین تاثیر را شکل گیری جایی که باید باران در آن ببارد، دارند.