بویان اسلت، دانشجوی مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی دلفت، بر روی ترکیب محیط زیست، فناوری و دیدگاه خلاقانه خود برای خلاصشدن اقیانوسها از پسماندهای پلاستیکی مطالعه میکند.
به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا پروژه پاکسازی اقیانوسی این دانشجوی خلاق از حلقههای (gyre) طبیعی اقیانوسها برای جمعآوری ضایعات پلاستیکی استفاده میکند.
حلقههای طبیعی پنج جریان دوار در اقیانوسهای سراسر جهان هستند که دو حلقه از آنها در اقیانوس اطلس، دو حلقه در اقیانوس آرام و یک حلقه نیز در اقیانوس هند واقع شده است.
آلودگی پلاستیکی در اقیانوسها بالغ بر ۷۰ میلیون تن است و این موضوع سالانه میلیونها دلار هزینه به دنبال دارد، صدها هزار حیوانات آبی را از بین میبرد، به گسترش جلبکها و دیگر گونههای تهاجی کمک کرده و به عنوان وسیله حملونقل برای دیگر آلایندهها از قبیل PCB و DDT عمل میکند.
مفهوم پاکسازی اقیانوسی اسلات از ایستگاههای پردازش آب دریا که به بسترهای دریا متصل شدهاند، برای جمعآوری اتلافات پلاستیکی به هنگام حرکتکردن اقیانوس در اطراف آن به دلیل وجود حلقهها استفاده میکند.
این ایستگاهها دارای تیرهای بزرگ و نه تور هستند و طوری طراحی شدهاند که به آبزیان و دیگر آیتمهای با تراکمهای مناسب، امکان عبور از زیر آنها را میدهد، اما پلاستیکها به دام میافتند.
مفهوم ارائهشده باید به مرحله تایید برسد، اما در تئوری، توسعهدهندگان معتقدند موثر خواهد بود.
چون پلتفرمها ساکن هستند و از جریانها برای به دامانداختن اتلافات استفاده میکنند، این پروژه از لحاظ انرژی بسیار کارآمد است و پلتفرمها نیز به دلیل مهار انرژی خورشیدی یا جریانها خودکفا خواهند بود.
این کارایی به همراه فروش پلاستیکهای جمعآوریشده میتواند مفهوم جدید را نه تنها از لحاظ اقتصادی به صرفه، بلکه حتی آن را منفعتبخش نیز کند.
مطابق تخمینهای کنونی، به دلیل کارایی بیسابقه این طرح، منفعتهای بازیافت به طور قابلتوجهی از هزینههای اجرای این پروژه فراتر خواهد رفت.
اسلات و تیمش بر روی امکان عملکرد مفهوم خود کار میکنند، اما در صورت عملیشدن آن، ایده مزبور پتانسیل رهاکردن اقیانوسها از هفت میلیارد و ۲۵۰ میلیون کیلوگرم پلاستیک را ظرف فقط پنج سال دارد. با این حال، چون جریانهای سطحی به طور قابلتوجهی توسط باد به حرکت در میآیند، در این میان، درجه متغیربودن وجود دارد.