نظارت دقیق سازمان محیط زیست بر اجرای پروژه تفریحی آشوراده

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا بر اساس توافقی بین دو سازمان حفاظت محیط زیست و میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی، قرار است ۱۰ درصد منطقه آشوراده در منطقه حفاظت شده میانکاله در استان گلستان توسط بخش خصوصی به منطقه ای گردشگری و توریستی تبدیل شود که این موضوع نگرانی دوستداران محیط زیست و سازمان های مردم نهاد را برانگیخته است.

سعید نمکی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار کرد: سازمان محیط زیست بر اجرای پروژه تفریحی آشوراده نظارت کامل و دقیق دارد و خبرنگاران، دوستداران محیط زیست و سازمان های مردم نهاد می توانند به عنوان بازو و چشم های سازمان عمل کنند.

وی تاکید کرد: هر یک از این افراد اگر تخلف زیست محیطی در روند اجرای این پروژه مشاهده کردند به سازمان محیط زیست اطلاع دهند و قطعا سازمان وارد عمل خواهد شد.

نمکی اظهار کرد: با تمام نگرانی های دوستداران محیط زیست باید به این موضوع هم توجه داشته باشیم که اجرای کارهای بزرگ درعرصه محیط زیست باید از جایی آغاز شود بنابراین بگذاریم یک چنین پروژه ای در سطح ملی اجرا شود.

وی افزود:از آنجا که دوستداران محیط زیست همواره شاهد تخریب محیط زیست بوده اند از این رو نسبت به اجرای این پروژه نیز بدبین هستند.

نمکی به مشکلات سازمان محیط زیست در دوره های گذشته اشاره کرد و گفت: یکی از بزرگترین مشکلات سازمان محیط زیست در طول سال ها این است که از نقش حاکمیتی خود دور شده و بیشتر به نقش اجرایی پرداخته است.

وی با تاکید بر نقش پر اهمیت مردم و سازمان های مردم نهاد در حفاظت از محیط زیست افزود: هیچ الگوی موفقی در دنیا وجود ندارد که بدون مشارکت بخش خصوص انجام شده باشد، در تمام دنیا دولت های موفق امور را با همکاری مردم انجام می دهند در بخش محیط زیست نیز همینطور است.

مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در رابطه با موضوع آشوراده هم می توان گفت باید از یک جایی شروع کنیم، به مردم و سازمان های مردم نهاد حق می دهم که مقداری به برخی مسایل مشکوک نگاه کنند چون دیده اند که برخی از طرح ها آنطور که باید نتیجه نداده است و در بسیاری موارد روابط بر ضوابط پیشی گرفته است.

وی تاکید کرد: در حالی که در دولت تدبیر و امید و با نگاه زیست محیطی که رییس جمهوری و هیات دولت دارند، قطعا در اجرای این پروژه بر حفظ محیط زیست تاکید خواهد شد.

نمکی با بیان اینکه، برخی معتقدند بهتر بود چنین پروژه ای از جای کوچکتری آغاز می شد گفت: نظر و عقیده من بر خلاف این است زیرا اگر قرار است تمام انرژی خود را جمع کنیم و صحنه ای از مشارکت مردم را به نمایش بگذاریم، قطعا هر چه ابعاد آن بزرگتر باشد، موفق تر خواهیم بود.

وی به امضای تفاهم نامه دو سازمان حفاظت محیط زیست و میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری اشاره کرد و گفت: در تمام بندهای این تفاهم نامه بر حفظ محیط زیست تاکید شده است و امکان توقف آن در تمام مراحل وجود دارد.

وی تاکید کرد: اگر سازمان بعد نظارتی و حاکمیتی خود را بتواند در این پروژه به موقع اجرا کند قطعا می تواند طرح موفقی باشد و تمام تلاش خود را در این زمینه مبذول خواهد داشت.

نمکی گفت: اعتبارات دولت و امکانات سازمان محیط زیست به تنهایی جوابگوی اجرای پروژه های بزرگ زیست محیطی مانند آشوراده نیست بنابراین استفاده از بخش خصوصی اجتناب ناپذیر است.

مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: البته سرمایه گذار این پروژه نیز احساس ترس می کند که مبادا بعد از تحمل هزینه زیاد، اجرای آن متوقف شود از این رو تلاش می کند از مسیر تعیین شده برای حفظ محیط زیست خارج نشود.

وی گفت: باید با برنامه ریزی ها علمی و اصولی و فرهنگ سازی در بین مردم، بتوانیم از ظرفیت های طبیعی و زیست محیطی کشور برای جذب توریست و تقویت صنعت اکوتوریسم استفاده کنیم کاری که تمام دنیا انجام می دهند.

نمکی افزود: در بسیاری از جزایر بکر دنیا توریست وارد می شود اما با ضوابط و استاندارد های سختگیرانه ، بنابراین ما هم می توانیم با فرهنگ سازی و وضع قوانین سختگیرانه و در عین حال صحیح، صنعت اکوتوریسم را در کشور توسعه دهیم.

آشوراده روستایی در مرکز شبه جزیره میانکاله در شهرستان بندرترکمن، استان گلستان است. آشوراده تنها جزیره ایرانی دریای خزر است، این جزیره که در سده های گذشته در پی عملکرد و فعالیت گروه های انسانی با حفر کانال از توده اصلی خشکی خود (شبه جزیره میانکاله) جدا افتاده است.

آشوراده در سال ۱۳۵۴ جزو نخستین مناطق زیست کره جهان معرفی و ثبت شد، در همین حال در کنوانسیون جهانی رامسر در زمره تالاب های مهم دنیا قرار گرفت و سومین اهمیت این منطقه عضویت آن در پناهگاه حیات وحش است که در تمامی ایام سال میزبان انواع پرندگان است.

۴۰ درصد خاویار ایران در نزدیکی این جزیره به دست می آید.

این جزیره تا سال های پیش با امکاناتی همچون پاسگاه ژاندارمری، شرکت تعاونی روستایی، مدرسه راهنمایی، مغازه، مسجد و حسینیه بیش از ۱۰۰۰ نفر سکنه داشت که به مشاغل دامداری، کارگری، پیشه وری و ماهیگیری مشغول بوداند اما در سال ۱۳۷۲ به علت بالا آمدن سطح آب دریای خزر و رخ دادن سیل، مردم جزیره آنجا را ترک کردند و اکنون تنها کارمندان شیلات در آن ساکن هستند.

اکنون نیز قرار است ۱۰ درصد آن به منطقه گردشگری و توریستی تبدیل شود.

https://zistonline.com/vdcjyoei.uqetxzsffu.html