عوامل تهدید کننده پارک ملی لار

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا محمدجواد احمدی با اشاره به اینکه پارک ملی لار یکی از پارک‌های تحت مدیریت اداره کل محیط زیست تهران است، گفت: این پارک در شمال شرق تهران قرار دارد که در سال ۱۳۵۴ با وسعت ۷۳ هزار و ۵۰۰ هکتار به عنوان پارک ملی و در سال ۱۳۶۱ نیز با وسعت ۲۸ هزار هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد، پس از ۲۰ سال در سال ۱۳۸۱ مجددا به پارک ملی تبدیل شد.

احمدی با بیان اینکه اینکه پارک ملی لار در حوزه استحفاظی تهران و مازندران است، گفت: این ایستگاه کوهستانی است و در دامنه غربی کوه دماوند قرار دارد و دارای دمای متوسط ۶ و نیم درجه سانتیگراد و باران ساله‌ ۷۶۰ میلیمتر است و بین دو اقلیم معتدل گرم و مرطوب‌خزری و نیمه گرمسیری و خشک قرار دارد. همچنین حدود ارتفاع این منطقه از ۲۵۰۵ متر تا ۴۲۰۰ متر است. وی در ادامه افزود: چشمه‌های سفید آب و قزل دره سرشاخه‌های مهم پارک ملی لار است و منطقه شکار ممنوع لار با مساحت ۴۵ هزار و ۵۰۰ هکتار در کنار این پارک ملی قرار دارد. این کارشناس گروه گیاهی دفتر موزه‌های تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، همچنین با اشاره به عوامل تهدید کننده این پارک ملی گفت: چرای بیش از ظرفیت دام از جمله عوامل تهدید کننده این پارک است ومقابله با چرای بیش از حد دام باعث حفظ پوشش گیاهی، اهمیت یافتن آن در حفاظت خاک، جلوگیری از فرسایش و نفوذپذیری خاک، افزایش منابع آب و حفاظت و حمایت از حیات وحش منطقه و تأمین علوفه حیات وحش می‌شود. وی طبیعت‌گردان علاقه‌مند ناآگاه محیط زیست را نیز یکی از تهدیدهای پارک ملی لار دانست و گفت: علاقه‌مندان محیط زیست با هجوم ناآگاهانه به این منطقه باعث تخریب آن می‌شوند. احمدی در ادامه با اشاره به بهره‌برداری غلط از پوشش گیاهی گفت: بهره‌برداری غلط از پوشش گیاهی باعث فرسایش خاک و تغییر پوشش گیاهی و رشد و نمو گیاهان غیرخوش خوراک به جای گیاهان خوش خوراک می‌شود. این کارشناس گروه گیاهی دفتر موزه‌های تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی در پایان با بیان اینکه پارک لار زیر نظر استان تهران است و مدیریت اجرایی و حفاظت آن بر عهده این استان قرار دارد، گفت: مرکز ما یک مرکز تحقیقاتی است و بررسی موانع و تهدیدها برعهده ماست اما از نظر اجرا اداره کل استان تهران عهده‌دار امور اجرایی هستند. https://zistonline.com/vdcez78p.jh8zfi9bbj.html