معماری پایدار اصل فراموش شده ساخت و ساز

به گزارش زیست آنلاین، گفتنی است معماری سبز در حقیقت، جست و جوی راهی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان ها بر محیط زيست به شمار می آید، به عبارت ساده تر در این نوع معماری به جای دشمنی با طبیعت، انرژی های موجود در آن را مهار كرده و به بهترین شكل در ساختمان ها مورد استفاده قرار می دهند.

باید توجه داشت که امروزه افزايش بی رویه جمعیت از یک سو و پیشرفت تکنولوژی و متاسفانه عدم تناسب آن با محيط زيست از سوی دیگر، موجب ایجاد تغييرات وسیع و بر هم خوردن شرایط طبيعی در بسياری از نقاط جهان و به ویژه ایران شده است، به گونه ای که میزان روز افزون تخریب محیط زیست، زنگ خطری را برای مسوولان و آحاد مردم به صدا در آورده است، از این رو عدم تخریب محیط زیست در ساخت و ساز به عنوان یک اصل شناخته شده است، هر چند تحقق این مهم نیازمند هم یاری ارگان ها و فرهنگ سازی می باشد.

بدیهی است برای نجات محیط زیست، طی چند دهه گذشته توسط معماران به نام و برجسته و با دیدگاه های متفاوت در اکثر کشورهای جهان نگاه قابل تاملی به معماری پایدار و یا معماری سبز شده است. هر چند باید متذکر شد که معماری به طور قطع یکی از عوامل اصلی و راهبردی در حرکت جهانی به سوی توسعه پایدار محسوب می شود؛ چرا که ساختمان ها اصلي ترين، وسیع ترين و ماندگار ترين تغييراتی هستند که انسان در روی کره زمين به وجود آورده است، از این رو برای حفظ محیط زیست لازم است که تغییرات بنیادی را در نحوه ساخت و ساز به وجود آورد.

امروزه توجه به اصول و مبانی معماری سبز در جنبه های مختلف محیط زیست از اهمیتی شایسته ای برخوردار است. در واقع ، ضرورت پرداختن به مفهوم سبز در معماری از آن جهت دارای اهمیت است که این مفهوم در حوزه معماری و محیط زیست به صورت اصول و مبانی مشخص، متاسفانه در ایران تکوین نشده است. معماری سبز نزدیک ترین تداخل حوزه عملکردی را با اصول مربوط به پایداری ، در حوزه زیست محیطی و معماری را به خود اختصاص داده است. به عبارت دیگر صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی و کاربرد انرژی های پایدار در حال حاضر هیچ گونه نقشی در فرهنگ ساختمان سازی کشور ایفا نمی کند.

البته باید یادآور شد که معماری سبز فرآیندی کهن می باشد، چرا که در بسیاری از تمدن های باستانی و معماری های سنتی از جمله معماری سنتی ایران به صورت بنیادین وجود داشته است، اما در عصر حاضر درک و کاربرد رویکرد جدید از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد، چرا که علاوه بر ایجاد زیبایی و تنوع در معماری ساختمان‌ها، حفظ و حراست از منابع طبیعی، مصونیت از آلودگی ها، حفاظت از لایه ازن و بهداشت و آینده بشریت و ... را در بر خواهد گرفت، بنابراین ضرورت به کارگیری این نوع معماری به عنوان یک ارزش برای ساخت بناها در کشور ما روز به روز آشکار تر می شود.

بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این حوزه، خطری که از جانب بلند مرتبه سازی، محیط زیست را تهدید می کند،به مراتب خطرناک تر از آلودگی هوا است. از این رو استفاده از معماری سبز می تواند به عنوان یکی از موثرترین روش ها برای جلوگیری از این معضل محسوب شود. متاسفانه امروزه با توجه به رشد روز افزون جمعیت کمبود فضا از مشكلاتي است كه به عنوان تهدیدی جدی براي محيط ‌زيست محسوب می شود. برج ها و ساير ابرسازه‌هايی كه به منظور ايجاد توازن بين رشد جمعیت و فضای موردنیاز ساخته مي‌شوند، در مراحل ساخت و پس از آن در زندگی روزمره، مقدار قابل توجهی انرژی مصرف كرده و باعث آلودگی محیط زیست و سرازیر شدن فاضلاب ها به محیط زیست می شوند و در مجموع ساکنان خود را از نور و هوای طبيعی محروم مي‌كنند. با اين وجود بسياری از معماران، مهندسان و طراحان معتقدند ساختمان‌ شهرهای بزرگ و متراکم در شرايطي كه درست طراحی و ساخته شوند،می توانند معرف پیشرفت پايدار و سبز در معماری بوده و با اين اعتقاد می‌توان عوامل نامطلوب موثر بر محيط را با حفظ سلامت و رفاه ساكنان ،خود به خود به حداقل رساند.

یکی از اصول اولیه در معماری پایدار این است که ساختمان ها باید به گونه ای طراحی شوند که قادر به استفاده از اقلیم و منابع انرژی محلی باشند. شکل و نحوه استقرار ساختمان و محل قرار گیری فضاهای داخلی آن می تواند به گــونــه ای باشد که موجب ارتقاء سطح آسایش درون ساختمان شود و در عین حال از طریق عایق بندی صحیح سازه، موجب کاهش مصرف سوخت فسیلی نیز فراهم شود.

در پایان باید خاطر نشان کرد که به كارگيری مواردی مانند طراحی غير فعال خورشيدی، جهت گيری ساختمان، جانمایی فضاها و عایق كاری در طراحی معماری ساختمان و به كارگيری استانداردهای نوین طراحی سبب خواهد شد تا مصرف انرژی اين گونه ساختمان ها نسبت به يك ساختمان معمولی تا ۹۰درصد كاهش یابد كه همين مقدار مصرف انرژی نيز با استفاده از تجهیزات خورشيدی جبران می شود. در کنار استفاده از رویکرد انرژی در طراحی معماری ساختمان، المان های متنوعی نظیر بادگیر و گلخانه نیز در ساختمان به کاربرده می شوند که علاوه بر بازنمایی ایده های معماری سنتی، تلفیق آن با جنبه های مدرن ساختمان در خور توجه است. همچنين استفاده از بادگير در ساختمان سبب كاهش مصرف انرژی ساختمان در فصول ميانی خواهد شد.

https://zistonline.com/vdcaomni.49n6w15kk4.html