تالاب بینالمللی شادگان که به نوعی بهشت گمشده در نگین ایران و خوزستان محسوب میشد این روزها شرایط وخیمی دارد چرا که سوءمدیریت دستگاههای مختلف، عدم توجه سازمان محیط زیست و تعییرات اقلیمی مشکلات عدیدهای برای این تالاب بهوجود آورده است.
به گزارش زیست آنلاین و به نقل از تسنیم، تالاب بینالمللی شادگان یکی از تالابهای بزرگ ایران است؛ این تالاب در جنوب غربی ایران و جنوب شهر شادگان در استان خوزستان واقع شده و حد فاصل شهرستانهای شادگان، آبادان و ماهشهر قرار دارد.
تالاب ۵۳۸ هزار هکتاری شادگان که در سال ۱۹۷۵ (۱۳۵۴) به ثبت رسیده از تنوع زیستی غنی و فراوانی برخوردار بوده و حتی در سال ۱۳۸۱ در حدود ۱۷ جامعه اصلی گیاهی متشکل از ۱۱۰ گونه گیاهی در محدوده آن شناسایی شد.
این تالاب، زیستگاه بیش از ۳۰ درصد از پرندگان (۱۵۴ گونه)، ۲۵درصد از پستانداران (۴۰ گونه) و ۴۵ درصد از ماهیان کشور (۳۶ گونه ماهی مردابی و ۴۵ گونه ماهی دریایی) بوده است؛ همچنین ۱۷ جامعه اصلی گیاهی متشکل از ۱۱۰ گونه گیاهی، سه گونه دو زیست، ۹ گونه خزنده و چهار گونه میگو را در خود جای داده بود که همگی در معرض نابودی قرار دارند.
معیشت بیش از ۱۰۰ هزار نفر به تالاب شادگان و حیات آن وابسته است و این تالاب بینالمللی این روزها به هیچ عنوان شرایط خوبی ندارد.
عدم توجه به توابع زیست محیطی در انجام پروژههای توسعه صنعتی و راهسازی، خشکسالی، کم شدن آب ورودی به شادگان به دلیل سد سازی، کاهش آب ورودی به کارون و ذخیره وانتقال آب این رودخانه به مناطق دیگر، ورود پسابهای طرح نیشکر به هور توسط یک کانال بزرگ، عبور لولههای نفت از داخل هور، ورود فاضلاب شهری و صنعتی به هور، دفن زبالههای شهر و ... از جمله مهمترین عوامل تخریب تالاب شادگان محسوب میشود.
این روزها تالاب بینالمللی شادگان همانند سایر تالابهای ایران که وضعیت مناسبی ندارند در معرض نابودی قرار دارد و با این تخریب زیست محیطی نه تنها اشتغال در جوار این تالاب به خطر میافتد بلکه آسیبهایی همچون نابودی توریسم، از بین رفتن توسعه پایدار، فعال شدن کانونهای داخلی گردوغبار، افزایش ریزگردها و نابودی گونههای جانوری رخ خواهد داد.