رئیس مرکز امور بینالملل و کنوانسیونهای سازمان حفاظت محیط زیست گفت: توافق پاریس فرصتی بسیار مناسب برای کسب منافع اقتصادی سرشار در حوزه گاز است.
مجید شفیع پور، رئیس مرکز امور بینالملل و کنوانسیونهای سازمان حفاظت محیط زیست در باره برخی صحبتهای مطروحه پیرامون ضرر اقتصادی ایران از توافق پاریس به دلیل وابستگی اقتصاد ایران به نفت، گفت: پیوستن همه کشورهای نفتی و در راس آنها عربستان به توافق پاریس نافی این موضوع است. وی افزود: بر اساس برآوردهای جهانی که ازسوی آژانس بینالمللی انرژی صورت گرفته است تا سال ۲۰۴۰ میلادی نیاز جهان به نفت افزایش می یابد، به گونهای که بنا بر تخمینها اگر میزان مصرف امروز جهان را روزانه معادل ۸۵ میلیون بشکه نفت خام در نظر بگیریم تا سال ۲۰۴۰ این رقم به ۱۰۵ میلیون بشکه نفت افزایش پیدا خواهد کرد و این به معنای فرصت ۲۳ ساله ایران برای تامین حداکثری منابع ملی خود است. شفیع پور تصریح کرد: حتی پس از سال ۲۰۴۰ میلادی و حداقل تا پایان قرن ۲۱ نیز افزایش تقاضا برای نفت، خاتمه پیدا نمیکند و کشورها در کنار تلاش خود برای تامین بخشی از انرژی مورد نیاز از بخش انرژیهای تجدیدپذیر همچون باد و خورشید، همچنان برای تامین بخش دیگر انرژی مورد نیاز خود نیازمند نفت هستند. رئیس مرکز امور بینالملل و کنوانسیونهای سازمان حفاظت محیط زیست عنوان کرد: توافق پاریس و ضرورت حذف سوخت فسیلی و بسیار آلاینده زغال سنگ و جایگزین سوخت پاک گاز به جای آن، فرصتی بسیار مناسب برای کسب منافع اقتصادی سرشار در حوزه انرژی گاز برای ایران است. وی ادامه داد: فرصت ایران برای تصرف بازار جهانی گاز میتواند منجر به افزایش اشتغال، تولید پاکتر، دستیابی به اقتصاد کم کربن و سرانجام تامین منافع ملی در کنار مشارکت در توافقی جهانی و کسب جایگاه در عرصه دیپلماسی بینالمللی محیط زیست شود. شفیع پور از دیگر مزایای توافق پاریس را ایجاد بسترهای قانونی - حقوقی برای بهرهمندی کشورهای در حال توسعه از منابع مالی، انتقال و توسعه تکنولوژی و ظرفیت سازی به منظور خروج صنعت فرسوده، کاهش شدت انرژی و سرانجام حفظ منابع و سرمایههای ملی دانست و گفت: توافق نامه پاریس سندی متوازن و متمرکز بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای، ارتقا سازگاری، کمک به روزآمد کردن و بازسازی صنایع است و از این رو فرصتی ارزنده برای ایران محسوب میشود. توافقنامه پاریس ذیل کنوانسیون تغییر اقلیم ملل متحد (۱۹۹۲) و تا ۲۰۳۰ اجرایی خواهد شد، برنامه مشارکت ملی جمهوری اسلامی ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای شامل دو بخش چهار درصد غیر مشروط و هشت درصد مشروط است.