ایران در محاصره 45 میلیون مصرف روزانه پلاستیک

این در حالی است که کیسه های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف حدود ۴۰۰ یا ۵۰۰ سال در طبیعت باقی می مانند و تجزیه نمی شوند . این تنها ضرر این کیسه های پلاستیکی نیست و رها کردن کیسه های پلاستیکی در زمین های کشاورزی باعث می شود که زمین های کشاورزی دچار آسیب شوند و به منمابع غذایی ما آسیب جدی وارد شود .
بازیافت کیسه‌های پلاستیکی نیز مشکل ساز است و به راحتی از بین نمی رود . هر چه قطر این ظروف بیشترشود امکان بازیافت ان بیشتر میشود
مشکل‌آفرین است؛ ولی ظروف پلاستیکی که ضخیم هستند، راحت‌تر تجزیه می‌شوند و امکان بازیافت بیشتری دارند.
با این که سالها است فعالان محیط زیست در صدد هستند که وزارت نفت وزارت نفت مواد نفتی را برای تولید کیسه های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف در اختیار پتروشیمی فرار ندهد و برای ظروف گیاهی سرمایه گذاری کند اما با این وجود این اتفاق نیفتاده است و مسولان سازمان های متولی توجهی به این مساله ندارند این در حالی است که از سال ۲۰۱۲ تولید کیسه های پلاستیکی در اروپا ممنوع شده است .
پیدایش این کیسه های پلاستیکی به سال ۱۸۵۶ بر می گردد و از همان زمان نه چندان طولانی اثرات مخربی را به جای گذاشته اند.
رها شدن این کیسه ها در طبیعت باعث می شود با حرکت باد به راحتی جابه جا شوند و موجب گرفتگی آب راهها شوند و باعث زاد و لد حشرات می شونداین کیسه ها در صورت ورزد به آب دریا نیز باعث مرگ جانوران دریایی می شوند اتفاقی که هر سال آمار آن منتشر می شود این کیسه ها بعد از مرگ جانوران نیز باقی می ماند و دوباره به طبیعت بر می گردد و از بین بردن موجود دیگری را از سر می گیرد.
پلاستیک ها در صورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آرام و کند در محل های دفن می توانند سبب تشکیل شیرابه و نفوذ آن به آب های زیرزمینی شوند. این شیرابه شامل ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و سایر ترکیبات خطرناک است که جزو ترکیبات زیان آور برای محیط زیست هستند.
شاید به همین دلیل است که دوستداران محیط زیست ۲۱ تیر ماه را به عنوان روز مبازه با کیسه های پلاستیکی انتخاب کرده اند تا به همگان اعلام کنند که می توان به جای پلاستیک های نایلونی از جایگزین های پارچه ای استفاده کرد

https://zistonline.com/vdcezw8p.jh8xxi9bbj.html