بر اساس تحقیقی که اخیرا انجام شده، انسانها از اوایل دهه ۱۹۵۰ که تولید مواد صنعتی در مقیاس انبوه آغاز شده، ۸,۳ میلیارد تن پلاستیک تولید کردهاند و اکنون بیشتر آن در مناطق دفن زباله یا محیط زیست طبیعی رها شدهاند.
تحقیقی که به تازگی توسط گروهی از دانشمندان از دانشگاه جورجیا، دانشگاه کالیفرنیا و انجمن آموزشی سانتا باربارا انجام شده، نخستین تحلیل جهانی از تولید، استفاده و سرنوشت کل پلاستیکهایی که تا کنون تولید شده به دست داده است.
دانشمندان دریافتند که تا سال ۲۰۱۵، انسانها ۸,۳ میلیارد تن پلاستیک تولید کردهاند که ۶.۳ میلیارد تن آن دفع شده است. از مجموع پلاستیکهای دفع شده، تنها ۹ درصد آن بازیافت شده، ۱۲ درصد سوزانده شده و ۷۹ درصد در مناطق دفن زباله و محیط زیست طبیعی انباشته شده است.
اگر روند کنونی ادامه یابد، تا سال ۲۰۵۰، تقریبا ۱۲ میلیارد تن زباله پلاستیکی در طبیعت رها خواهد شد. این میزان، ۳۵ هزار برابر وزن ساختمان امپایر استیت در آمریکاست.
جنا جمبک یکی از نویسندگان مقاله و استاد مهندسی در دانشگاه جورجیا میگوید: "بیشتر پلاستیکها به هیچ طریقی زیست زدایی نمیشوند؛ بنابر این پلاستیکی که انسانها تولید کردهاند، ممکن است صدها یا شاید هزاران سال همراه ما باشد. برآوردهای ما نیاز به بازنگری اساسی درباره موادی که استفاده میکنیم و روند مدیریت دفع زباله را روشن میکند".
دانشمندان آمار تولید رزین، فیبر و مواد افزودنی دیگر از منابع مختلف صنعتی را جمعآوری و بر اساس نوع و بخش مصرف کننده آن تحلیل کردند.
بر اساس این تحقیق، تولید جهانی پلاستیک از میزان ۲ میلیون تن در سال ۱۹۵۰ به بیش از ۴۰۰ میلیون تن در ۲۰۱۵ افزایش یافته که رشدی بیش از همه تولیدات انسانی را نشان میدهد؛ استثناهای قابل ذکر، موادی هستند که در صنعت ساختمان سازی به کار میروند مثل فولاد و سیمان.
اما با اینکه فولاد و سیمان در اصل برای ساخت و ساز به کار میروند، بیشترین کاربرد پلاستیک در صنعت بستهبندی است و بیشتر این تولیدات تنها یک بار مصرف و سپس دور ریخته میشوند.
رولند گیر نویسنده اصلی مقاله و استاد دانشکده مدیریت و علوم زیست محیطی برن میگوید: "تقریبا نیمی از فولاد ساخته شده در صنعت ساختمان به کار میرود و در آنجا دهها سال استفاده میشود. پلاستیک بر عکس است؛ نیمی از کل محصولات پلاستیکی پس از ۴ سال استفاده یا کمتر، تبدیل به زباله میشود".
گیر میگوید: "آنچه ما سعی میکنیم انجام دهیم ایجاد زیربنایی برای مدیریت پایدار مواد است. به زبان ساده شما نمیتوانید آنچه را که نسنجیده اید مدیریت کنید و بنابر این ما فکر می کنیم اکنون که آمار را در دست داریم، بحث درباره سیاستها، آگاهانهتر و مبتنی بر واقعیتها خواهد بود".
همین تیم از محققان، در مجله ساینس، مقالهای را منتشر کردند که در آنجا حجم پلاستیکی که وارد اقیانوسها میشود را محاسبه کردند. آنها برآورد کردند که در سال ۲۰۱۰ معادل ۸ میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوسها شده است.
جمبک میگوید: "هنوز افرادی زنده هستند که دنیای بدون پلاستیک را به یاد میآورند. اما زبالههای پلاستیکی چنان فراگیر شده که شما نمیتوانید به محیطی بروید که شاهد این زبالهها نباشید".
محققان یادآوری میکنند که در پی حذف کلی پلاستیک از بازار نیستند اما ترجیح میدهند یک بررسی دقیقتر از نحوه استفاده پلاستیک و ارزش حیاتی آن انجام شود.
کارا لاوندر لاو یکی از نویسندگان این مقاله میگوید: "مواردی هستند که استفاده از پلاستیک اجتنابناپذیر است مثلا در محصولات بادوام. اما من فکر میکنم باید نگاه دقیقتری به استفاده گسترده از پلاستیک بیندازیم و از خود بپرسیم چه موقع مصرف این مواد، ضروری و چه موقع غیر ضروری است".