منابع انرژی آینده چه شکلی هستند؟

در سال ۲۰۱۱،‌ وقتی اعلام شد که شرکت ورسستر برای گرم کردن آب یک استخر از گرمای اضافی یک کوره جسد سوزی استفاده کرده است،‌ خشم عمومی برانگیخته شد.
حرارت کوره‌های جسد‌سوزی تا ۸۰۰ درجه سانتی‌گراد هم می‌رسد و تمام این حرارت به محیط تخلیه می‌شود. شرکتی تصمیم گرفت تا بخشی از این حرارت را برای گرم کردن آب استخر استفاده نمایند. این کار باعث کاهش ۱۵ هزار پوند هزینه شرکت در سال می‌شد. اما گردانندگان مراسم تشیع اعلام کردند این کار «ترسناک» و «عجیب» است.
مخالفان گفتند این کار توهین به سکنه این منطقه است. اما این پروژه ادامه یافت و این شرکت به عنوان اولین شرکتی شناخته شد که از انرژی پاک برای برنامه‌های خود استفاده می‌کند و موفق به دریافت جایزه سیب سبز شد.
این شرکت تنها شرکتی نیست که به دنبال انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین است. در لندن ۵۰۰ خانه وجود دارد که از حرارت حاصل از حرکت قطارها در متروی لندن استفاده می‌کنند.
استفاده از حرارت بدن برای گرم کردن خانه‌ها
خطوط راه‌آهن استکهلم یک قدم پیش رفته و سیستم تهویه ایستگاه‌ها گرمای بدن ۲۵۰ هزار مسافر روزانه این ایستگاه و نیز مراجعین فروشگاه‌ها و رستوران‌ها را نیز بازچرخش می‌کند.
جاهای دیگری هم وجود دارند که از گرمای بدن برای گرم کردن ساختمان‌ها استفاده می‌کنند اما موفقیت استکهلم در این است که از این حرارت برای برق رسانی به یک ساختمان کاملا مجزا استفاده می‌کند، ساختمانی ۱۳ طبقه با ۹۰ متر فاصله از ایستگاه.
این منبع انرژی باعث شده است ساختمان مذکور ۲۰ درصد در هزینه‌های سالانه انرژی مورد نیاز خود صرفه‌جویی کند و از سویی هزینه‌های نصب و تعمیرات هم نداشته باشد.
قهوه، منبع جدید انرژی
شاید اسم انرژی بیودیزل به گوش همه خورده باشد اما بیو بین Bio Bean اصطلاح جدیدی است. شرکتی که دانشجویان آرشیتکت راه‌اندازی کرده‌اند، از زائدات قهوه برق تولید می‌کند.
معمولا کافی‌شاپ‌ها روزانه ۱۰ کیلوگرم زائدات قهوه را دور می‌ریزند. آرتور کِی، موسس این شرکت، می‌گوید استحصال انرژی از زائدات قهوه مزایای اکولوژیکی و اقتصادی دارد. قهوه به شدت گرمازاست، یعنی با حرارت بسیار بالا می‌سوزد.
این شرکت انواع مختلفی محصول تولید می‌کند که می‌تواند سوخت ایده‌آل جایگزینی به حساب بیایند.
از قهوه برای تولید بیودیزل هم استفاده می‌شود. در حالی که اگر زائدات قهوه دفن شوند، شکست و تجزیه این زائدات باعث تولید متان می‌شود که این خود یک گاز گلخانه‌ای است که ۲۸ بار خطرناک‌تر از متان است.
دریاچه‌های در حال انفجار و جلبک‌ها
در آفریقا، ذخایر زیرزمینی وسیع متان که حاصل فعالیت‌های آتش‌فشانی است باعث شده‌اند که پدیده‌ای به نام «دریاچه‌های در حال انفجار» به وجود بیایند.
در روآندا یکی از همین دریاچه‌ها به نام دریاچه کیویو یا دریاچه قاتل وجود دارد که بخشی از گاز آن برای تولید برق استحصال شده است.
اما درحالی که به نظر می‌رسد هیچ کدام از این تکنولوژی‌ها به عنوان جایگزین مستقیم سوخت‌های فسیلی مطرح نیستند، امیدهای زیادی برای استحصال انرژی از جلبک‌ها وجود دارد تا بلکه این مواد طبیعی به عنوان یکی از منابع بزرگ انرژی‌های تجدیدپذیر مطرح شوند.
جلبک‌ها می‌توانند سوختی ایده‌آل باشند. این مواد بیشتر از ذرت یا شکر حرارت تولید می‌کنند، رشد جلبک به خوبی باعث بازچرخش CO۲ می‌شود، مثل ذرت نیاز به مناطق وسیع و زمین‌ها کشاورزی بزرگ ندارد و می‌توان با آبی با کیفیت بسیار پایین هم این گیاهان را رشد داد. از طرفی این خاصیت آخری باعث شده است بتوان از جلبک‌ها به عنوان تصفیه کننده آب هم استفاد کرد.
مرکز تحقیقات محیط زیست و انرژی هم می‌گوید که جلبک‌ها می‌توانند بسیار کاراتر از دیگر محصولاتی گیاهی باشند که برای تولید بیوسوخت کشت می‌شوند.
محققان می‌گویند برعکس دیگر دانه‌های روغنی که در هر ایکر ۱۰ تا ۱۰۰ گالن روغن تولید می‌کنند، جلبک‌ها تولیدکنندگان میلیونی روغن هستند و قادرند هزار تا ۵ هزار گالن روغن در هر ایکر تولید نمایند.
در حالی که اقتصاد مزارع جلبک بسیار تاب‌آور است و سازمان بیومس جلبکی معتقد است روغن حاصل از جلبک به زودی خواهد توانست با سوخت‌های فسیلی برپایه نفت رقابت کند.
آن‌طور که وزارت انرژی ایالات متحده گفته است، جلبک‌ها قادرند ۶۰ برابر سوخت بیشتری از دیگر مزارع تولید گیاهان بیوسوخت تولید نمایند .
بنابراین چرا جلبک نتواند به عنوان منبع انرژی در آینده مطرح باشد؟
رییس اکسون‌موبیل و وزیر امور خارجه کنونی ایالات متحده، رکس تیلرسون سال گذشته گفته بود که ۲۵ سال زمان لازم است که سوخت جلبک بتواند به صورت تجاری در دسترس عموم باشد، اما اکسون موبیل از سال ۲۰۰۹، حدود ۶۰۰ میلیون دلار بر روی این تکنولوژی سرمایه‌گذاری کرده است.
اولین بار ساختمان‌هایی که انرژی‌ آنها با جلبک تامین می‌شد در سال ۲۰۱۳ و در هامبورگ ساخته شدند. ساختمانی با ۲۰۰ متر مربع مساحت حاوی بیوراکتورهای نوری در نمای ساختمان.
این پنل‌های جلبکی، حاوی ریزجلبک‌هایی هستند که حرارت و بیومس تولید می‌کنند و برق مورد نیاز ساختمان را تامین می‌کنند.
این بیوراکتورها هم انرژی تجدیدپذیر برای ساختمان فرآهم می‌کنند هم سایه برای خنک کردن ساختمان و از سویی نمای زیبایی هم به ساختمان می‌دهند.
طوفان‌های خورشیدی
اخیرا منابع انرژی بادی و خورشیدی پیشرفت‌های چشم‌گیری یافته‌اند و تولید این نوع انرژی ارزان‌تر هم شده است.
اما دانشمندان در حال بررسی توسعه استفاده از «باد خورشیدی» هستند، جریان پلاسمایی که خورشید ساطح می‌کند و پدیده شفق شمالی یا شفق قطبی را ایجاد می‌کند. باد خورشیدی حاوی الکترون‌ها و فوتون‌هایی است که با سرعت یک میلیون مایل در ساعت از خورشید جدا می‌شوند.
دانشمندانی که برروی این سیستم کار می‌کنند می‌گویند می‌توان یک میلیارد میلیارد گیگاوات یا ۱۰۰ میلیارد برابر انرژی مورد نیاز هم‌اکنون کره زمین را از این طریق به دست آورد اما فعلا کار بسیار سختی است.

منبع: انرژی امروز

https://zistonline.com/vdcb9wb0.rhbf0piuur.html