لایحه برنامه 2018 ائتلاف ملی کشاورزی پایدار (NSAC)

به گزارش زیست آنلاین ،بر اساس این لایحه اولویت های سیاست کشاورزی کشور ایالات متحده تعیین می شود. این اولویت ها در پنج بخش اصلی تعیین می شود.
۱-   افزایش فرصت های اشتغال در کشاورزی
بر اساس برنامه ریزی ها در طی ۵ سال آینده نزدیک به ۴۰ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی تغییر مالکیت خواهد یافت. در این برنامه ده ها هزار خانوار به فرصت شغلی کشاورزی دست خواهند یافت. جهت حفظ صنعت کشاورزی باید زمینه انتقال دانش و مهارت کشاورزی به نسل جدید مهیا شود. لایحه کشاورزی ۲۰۱۸ ایالات متحده باید بر اساس معیارهای زیر از کشاورزان و دامداران مشتاق و همچنین بازنشسته حمایت کند:
الف) افزایش دسترسی کشاورزان تازه کار به مساحت اقتصادی زمین
ب) توانمند سازی مهارت کشاورزان تازه کار جهت موفقیت در صنعت امروزی کشاورزی
ج) حصول اطمینان از دسترسی کشاورزان به برنامه های اعتباری و بیمه ای کافی دولت فدرال
د) تشویق کشاورزان به افزایش حفاظت صنعت و آماده سازی آن برای انتقال به نسل بعد

۲-   افزایش نظارت سرزمین: حفاظت یکپارچه تغییر عنوان
هر روزه کشاورزان و دامداران با چالش های جدیدی روبرو هستند. سازمان کشاورزی ایالات متحده وظیفه دارد تا کشاورزان را در مقابل چالش هایی چون تغییرات آب و هوایی، بلایای طبیعی و غیره تقویت کند تا حداقل استرس به صنعت کشاورزی وارد شود. لایحه ۲۰۱۸ کشاورزی باید کمک به توانمندی کشاورزان از نظر مهارت، منابع و آموزش های ضروری را با توجه به معیار های زیر در دستور کار قرار دهد:
الف) افزایش دسترسی به برنامه دولت در تمامی نقاط کشور، سیستم های کشاورزی و ابعاد صنایع
ب) بهبود اثرات صنعت از طریق تمرکز اعتبارات روی فعالیت های کارآمد حفاظت جهت حل مساله کمبود منابع
ج) بهبود پشتیبانی از توسعه، برنامه ریزی و اجرای فعالیت های حفاظتی
د) افزایش عملکرد و کارایی از طریق اندازه گیری، ارزیابی و گزارش دهی

۳-   سرمایه گذاری روی اقتصاد محلی تغذیه ای: بازارها و شغل های جدید
امروزه تقاضای مشتریان در زمینه استفاده از محصولات محلی افزایش یافته است. این افزایش منجر می شود تا فرصت های جدید شغلی در داخل محدوده اجتماعات افزایش یافته و شغل های جدید و بازارهای جدید بوجود آید. با این حال کمبود زیرساخت ها (همچون نگهداری، جمع آوری و حمل و نقل) و ارتباطات فنی (بازاریابی، برنامه ریزی کسب و کار) منجر شده است تا بسیاری از کشاورزان و دامداران در توسعه دسترسی به مشکل بر بخورند. بنابراین این لایحه باید از روش های زیر اتصالات این شبکه را امکان پذیر سازد:
الف) کمک به کشاورزان جهت دسترسی به بازارهای جدید از طریق توسعه، تسهیم هزینه ها و مساعدت فنی کشاورزان
ب) افزایش دسترسی کودکان و اقشار کم درآمد به غذای سالم، تازه و محلی
ج) توسعه زیرساخت های جدید و تقویت زیرساخت های موجود جهت ارتباط تولید کننده با مصرف کننده

۴-   امنیت تأمین بذر آینده: تحقیق و توسعه تکثیر عمومی گیاهان
تنوع بنیان اصلی مدیریت ریسک است. در کشاورزی نیز تنوع زیستی یک کلید مهم در تضمین موفقیت است. کشت چند گونه از محصولات سازگار در یک سیستم نه تنها منجر به کاهش اثرات بد آب و هوایی، آفات و بیماری ها می شود، بلکه نوسانات قیمت بازار را به حداقل می رساند. با سرمایه گذاری دوباره در طرح تحقیق و توسعه تکثیر محصولات و ارقام سازگار، خطر صنعت کشاورزی به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت. بر همین اساس، لایحه کشاورزی ۲۰۱۸ باید صنعت کشاورزی کشور را از طریق روش های زیر رقابتی و پایدار سازد:
الف) افزایش گزینه های بذور جهت توسعه دامنه اختیار کشاورزان در کشت محصول
ب) توسعه سرمایه گذاری در تحقیق بیشتر در زمینه تنوع محصولات کشاورزی و افزایش امنیت غذایی
ج) بهبود هماهنگی و شفافیت جهت انجام سرمایه گذاری های استراتژیک در بخش دولتی و خصوصی

۵-   تراز کردن مدیریت ریسک، حفاظت و کشاورزی خانوادگی: مدرنیزه کردن بیمه محصولات
برنامه ضمانت محصولات کشاورزی فدرال جزئی کلیدی از شبکه امنیت کشاورزان محسوب می شود. اما این سازمان باید عملکرد بهتری داشته باشد تا بتواند به تمامی کشاورزان آمریکا خدمت کرده و از بودجه مالیاتی دولت بهترین استفاده را بکند. برنامه جاری شامل تمامی انواع محصولات و تمامی انواع کشاورزان در سراسر آمریکا نمی شود. این برنامه از برخی از فعالیت های کشاورزی پایدار همچون کشاورزی حفاظتی حمایت نکرده و در عوض از برخی روش های مخالف کشاورزی پایدار همچون کشاورزی با دوره برداشت کوتاه حمایت می کند. بنابراین لایحه کشاورزی ۲۰۱۸ باید ضمانت محصولات فدرال را از طرق زیر مدرنیزه کند:
الف) توسعه دسترسی سیستم جهت پوشش دادن تمامی کشاورزان در تمامی نقاط کشور
ب) توسعه حفاظت از طریق حذف موانع بیمه ای در زمینه کشاورزی پایدار و ارائه امتیازات ویژه برای فعالیت های حفاظتی آب و خاک توسط کشاورزان.
ج) تغییر ساختار برنامه در جهت جلوگیری از اثرات نامناسب بر بازار، دسترسی به زمین و انتخاب محصول و توسعه ثبات کشاورزی و تقویت جوامع ضعیف روستایی
د) بهبود ارائه خدمات جهت افزایش شفافیت و کارایی برنامه ها

منبع: sustainableagriculture

https://zistonline.com/vdci3uaq.t1aw32bcct.html