پروفسور کردوانی گفت: در حال حاضر مسئولان با سه تکنولوژی بارور کردن ابر، انتقال آب از دریای عمان و استخراج آب ژرف مردم را امیدوار کرده و قصد جبران کمآبی را دارند که اجرای این سه تکنولوژی اشتباه است.
به گزارش زیست آنلاین، پروفسور پرویز کردوانی، اظهار کرد: سه تکنولوژی ساخت سد، حفرچاه و شیر و شلنگ؛ آبهای زیرزمینی را نابود کرده و میخواهند با سه تکنولوژی از جمله باروری ابر این موضوع را جبران کنند ولی با توجه به اینکه بارندگی سالیانه کمتر از ۲۵۰ میلیمتر است این روش صرفه اقتصادی ندارد و جبرانکننده کمبود آب نیست.
وی ادامه داد: نباید این نکته را فراموش کرد که باروری ابر فقط در زمستان امکان دارد و هر ابری را نیز نمیتوان بارور کرد ضمن اینکه ابر باید نازا نبوده و قوسش نیز وسیع باشد، علاوه بر آن دمای هوا باید ۲۵ درجه زیر صفر باشد.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: بارور کردن ابر معمولاً در فرودگاههایی که مه گرفته انجام میشود که طی این روش کربن خشک، مه را به آب تبدیل میکند.
وی اضافه کرد: در ایستگاههای هواشناسی کشاورزی زمانی که دما به زیر صفر درجه رسیده و بارش تگرگ پیشبینی میشود یدید نقره بر هوا میپاشند تا رطوبت تگرگها را گرفته و سایز آنها کوچک شود.
کردوانی یادآور شد: در حال حاضر از ۲۵ سال گذشته در یزد ابرها را بارور میکنند و باید این سؤال را مطرح کرد که آیا مشکل کم آبی در یزد حل شد؟ مسئولان میخواهند میلیاردها تومان برای خرید هواپیما هزینه و ابرها را بارور کنند.
وی عنوان کرد: از ابتدای سال ۹۷ باران خوبی بارید ولی همه آنها به هدر رفت چراکه در جمعآوری آن موفق نبودیم. باید این نکته را متذکر شد که باروری ابر را در دشت انجام نمیدهند بلکه در کوهستان صورت میگیرد.
این استاد دانشگاه مطرح کرد: انتقال آب از دریای عمان راهکار دیگر مدیران برای جبران کمآبی در ایران است که این امر نیز فایدهای ندارد، برای دریافت این آب استانهای جنوبی ثبتنام کردند که خراسان جنوبی و خراسان رضوی نیز جزء این شهرها هستند و این در حالی است که برای تحقق این امر باید ۹۰۰ کیلومتر از دریا کانال بگیرند.
وی با اشاره به اینکه آب دریا و آب حاصل از باروری ابر، عطش شهرهای ایران را برطرف نمیکند، افزود: در گذشته از کارون و دز آب منتقل کردند که فایدهای نداشت؛ همچنین این نکته را باید یادآور شد که آبشور دریا توسط آبشیرینکن، شیرین میشود و برای سوخت این دستگاه نیز از بنزین، گاز و نفت استفاده میکنند که هزینه تمامشده را افزایش میدهد، در حالیکه باید توسط آبگرمکن خورشیدی انرژی مورد نیاز آبشیرینکن را تأمین کرد.
کردوانی عنوان کرد: از اعماق زمین میتوان پنج نوع آب برداشت کرد که آب ژرف یکی از آنها و از راههایی است که کارشناسان برای جبران کمآبی پیشنهاد دادهاند.
وی ادامه داد: برداشت آبهای ژرف هزینه زیادی دربردارد و دردی را دوا نمیکند، باید این نکته را نیز متذکر شد که در سبزوار، گرمسار و تهران آب ژرف وجود ندارد.
کردوانی در پایان تصریح کرد: مسئولان بهجای عنوان کلمه «مقابله با خشکسالی» شعار «سازش با کمآبی» را مطرح کردند و در اولویتبندی برای تأمین منابع آبی شهر، صنعت و کشاورزی را مطرح کردند اما باید این نکته را متذکر شد که اگر آب صنایع قطع شود اتفاقی نمیافتد ولی قطع آب کشاورزی منجر به مرگ مردم خواهد شد.
در ادامه به شرح بیشتر یک نمونه از تکنولوژی های اشتباه بیان شده، پرداخته می شود.
آیا خشکسالی با باروری ابرها از بین میرود؟در طول خشکسالی آب کم است، اما آیا بارور کردن ابرها برای ایجاد باران، آب مورد نیاز را فراهم میکند؟ باروری ابرها به عنوان متداولترین و بهترین روش برای تعدیل آب و هوا، افزودن مواد به داخل یک ابر با هدف تقویت تشکیل و رشد شناخته میشود.
به گزارش ایسنا، آزمایشات در زمینه بارور کردن ابرها نشان میدهد که ممکن است بتوان به صورت مصنوعی بارندگی ایجاد کرد.
بارش زمانی رخ میدهد که قطرههای فوق العاده سرد آب، آنهایی که هنوز مایع هستند اما در دمای کمتر از نقطه انجماد معمول صفر درجه سانتیگراد هستند، بلور(کریستال) یخ را تشکیل میدهند.
در این هنگام برای معلق ماندن در هوا بسیار سنگین شدهاند، سپس سقوط میکنند و اغلب در راه خود ذوب شده و به شکل باران به زمین میریزند.
بلورهای یخ در ابرهای سرد (بیشتر حجم ابر در دمای زیر صفر درجه سلسیوس است) و رشد قطرههای درون ابرهای گرم (بیشتر حجم ابر دارای دمای بالای صفر درجه سلسیوس است) و در نتیجه افزایش بارش برف یا باران میباشد.
به عبارت دیگر باروری ابرها روشی جدید برای تاثیرگذاری بر روی ابرهای طبیعی است که در آن با استفاده از مواد شیمیایی، آب بیشتری از ابر به شکل باران یا برف گرفته میشود.
به گزارش پایگاه خبری "فیزیکز"(physics.org)، بیشترین عواملی که در باروری ابرها برای تولید باران سرد و طرحهای باروری ابرها برای تقویت بارش برف به کار میروند یدید نقره و یخ خشک(دیاکسید کربن منجمد) هستند.
عواملی دیگر مانند گازهای مایع، به عنوان مثال نیتروژن مایع نیز میتوانند برای بارور کردن ابرها در این دسته مورد استفاده قرار گیرند.
حتی در مناطق خشک، هوا معمولا دارای مقداری آب است. میتوان از این مورد استفاده کرد و کریستال یخ را توسط بارور کردن جو با مواد شیمیایی نظیر یدید(آنیون عنصر ید) نقره یا یخ خشک، تشکیل داد.
آنها برای افزایش میزان بارندگی، هسته را تحریک میکنند که مقدار آب درون هوا در اطراف ذرات تحریک شده کریستال شود و به شکل یخ درآید.
بارور کردن میتواند توسط هواپیما یا به سادگی با اسپری کردن از زمین انجام شود. اما آیا در از بین بردن خشکسالی یا افزایش مداوم بارندگی موثر است؟
سخت است که راجع به این موضوع با قطعیت نظر بدهیم. از آنجایی که اغلب این موارد مربوط به آب و هوا و شرایط اقلیمی است، انجام یک آزمایش کنترل شده غیرممکن است. بنابراین، در مناطقی که بارش افزایش پیدا کرده است، نمیتوانیم بدانیم که اگر ابرها بارور نشده بودند هم باران میآمد یا خیر.
همچنین پایگاه "ساینتیفیک امریکن" مینویسد، باروری ابر و دیگر طرحهای تعدیل آب و هوا در طول سالهای اخیر مورد بحث بوده است. اما آنها چگونه کار میکنند؟ و آیا واقعا میتوان ادعا کرد که باروری ابر باعث ایجاد یک طوفان میشود؟
راجع به این موضوع از "آرلن هوگینز"، متخصص باروری ابر و پژوهشگر در زمینه علوم جوی در موسسه تحقیقات کویر در رنوی نوادا پرسیده شد.
بنابر گفتههای "آرلن هوگینز"؛ ابرها، چه در فصل تابستان و چه در زمستان، در بارش خیلی موثر نیستند. در واقع بخشی از یک طوفان است که در بارش ابرها موثر است.
در زمستان، مشکل این است که کریستال یخ به اندازه کافی وجود ندارد. اگر قطرات در فرم مایع بارش کنند، به طور کلی تبخیر میشوند. ایده این است که ذرات یخ ساز را اضافه کنید.
یکی از چیزهایی که در ابتدا کشف شد این بود که ساختار یدید نقره بسیار شبیه یخ است. ساختار شبکه در سطح مولکولی بسیار بسیار نزدیک یخ است.
اکتشافات اولیه بارور کردن ابرها در دهه ۱۹۴۰ با موادی مانند یدید نقره صورت گرفت.
آقای هوگینز در مورد تجربیات خود از بارور کردن ابرها این چنین گفت؛ تجربیات اولیه من استفاده از باروری ابر در کاهش بارش تگرگ بود. این کار در شمال شرق کلرادو انجام شد.
این کار به یک پروژه تحقیقاتی تبدیل شد که تگرگ و رعد و برق چگونه کار میکنند. شواهد بسیار اندکی وجود داشت که بارور کردن ابر باعث کاهش تگرگ شد، اما بعدها در افزایش بارش برف در سیرا نواداس و کوههای یوتا به موفقیت دست یافتیم.
ما در بعضی موارد قادر به نظارت بر زنجیرهای از حوادث با هواپیما بودیم. در حال حاضر ما در حال مطالعه برف واقعی برای غلظت ردیابی مواد بارور کننده به منظور بررسی تاثیر این پروسه هستیم.
وی در مورد آینده باروری ابرها گفت: بستگی به جایی که هستید و استدلال پشت آن دارد. اگر شما در حال تلاش برای افزایش بارندگی و یا بارش برف برای تامین آب هستید، اضافه کردن ۱۰ درصد نیز میتواند بسیار مفید باشد.
به عقیده "هوگینز" چین اگر دچار خشکسالی است، نمیتواند با این روش به موفقیت چندانی برسد، چرا که با کمبود ابر مواجه است.
بهترین زمان باروری ابرها زمانی است که شاخصهای بارش نرمال یا بالاتر از نرمال باشند. بنابراین میتوانید آب اضافی را در یک مخزن برای زمانی که در خشکسالی هستید، ذخیره کنید. اما مطمئنا شما را از خشکسالی خارج نخواهد کرد.
در آخر نیز در پاسخ به اینکه آیا باروری ابرها روشی غیرطبیعی است، گفت: این نگرانیها عمدتا از مکانهایی است که هرگز پیش از این باروری ابر را اجرا نکردهاند.
مشکل غیرطبیعی نامیدن آن این است که انسان از زمانی که برای اولین بار به این سیاره پا گذاشته یا حداقل از زمان شروع سوزاندن سوختهای فسیلی، اقلیم را در مقیاس بسیار بزرگتر از پروژههای باروری ابر دستخوش تغییر کرده است.
بارور کردن ابرها با موفقیت در کشورهای استرالیا، فرانسه، اسپانیا و ایالات متحده آمریکا انجام شده است.
در امارات متحده عربی، این تکنیک با ایجاد ۵۲ توفان در صحرای ابوظبی انجام شد، در حالی که چین از این تکنولوژی به طور معکوس استفاده کرد تا بازیهای المپیک پکن در سال ۲۰۰۸ تحت تاثیر شرایط بارانی قرار نگیرد.
با این حال تحقیقات اخیر نشان میدهد که این کار به حدی که قبلا تصور میشد، موثر نیست.