عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور با اشاره به اینکه ما طی نیم قرن اخیر ۹ دهم اندوختههای جانوری خود را از دست داده ایم، تصریح کرد: متاسفانه هیچ قوانینی که نشان دهنده تغییر رویکرد به سمت حفظ ملاحظات محیط زیستی باشد در کشور وجود ندارد.
به گزارش زیست آنلاین، محمد درویش، با بیان اینکه جامعه ما همیشه به دانشجویان خود توجه کرده چرا که آن ها جز طبقه موثر کشورهستند، اظهار کرد: دانشجویان ثابت کردند که می توانند جنبش های خوبی را راه اندازی و هدایت کنند، یکی از راهکار هایی که بتوانیم محیط زیستی بهتر یا حرکت های اجتماعی خوب محیط زیستی را در بین مسئولین و مردم شاهد باشیم، استفاده از جامعه دانشجویی است.
وی تصریح کرد: اگر مردم بدانند که طبقه فرهیخته و دانشجویانشان فخر نفروخته و با دوچرخه تردد و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند، تاسیس باشگاه دانشجویی حامیان محیط زیست می تواند موثر باشد.
این فعال زیست محیطی خاطرنشان کرد: دانشجویان می توانند با فرهنگ سازی مناسب محیط زیستی رقابت عجیبی که در خرید خودروها و تاخت و تازهای خیابانی وجود داشته را کاهش دهند؛ بعلاوه مشکلات آلودگی هوا، ترافیک، آلودگی صوتی، کم تحرکی و هزینه های مرتبط با آن با کمک همین قشر به راحتی قابل حل می شود.
درویش با بیان اینکه مردم وقتی بدانند دانشجویان برای مشکل آب بسیار حساس هستند، آن ها هم تلاش کرده تا به سهم خود وظایف شهروندی را در حفظ آب به درستی انجام دهند، تصریح کرد: اغلب دانشجویان مدیران آینده کشور خواهندشد بنابراین اگر در دوران دانشجویی یا قبل از آن درگیر مسائل محیط زیستی باشند می توان امیدوار بود که قوانین، مصوبه ها، آیین نامه ها و بخشنامه ها با سلیقه های مدیریتی که منجر به تخریب زمین شود، کمتر اتفاق بیفتد.
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور افزود: فرآیند تغییر سبک زندگی و رفتار مردم بسیار پیچیده، وقت گیر و طولانی است و نباید انتظار داشت که با یک دوره ۴ ساله که دانشجو در دانشگاه است، تغییرات و تحولات چشم گیری رخ دهد.
این فعال زیست محیطی با بیان اینکه سال گذشته تعداد دوچرخه سوارها از تعداد خودرو سوارها در پایتخت دانمارک بیشتر شد، شهردار آنجا طی سخنرانی اعلام کرد اگر ما به این نقطه رسیدیم حاصل یک برنامه ۴۷ ساله بوده است، خاطرنشان کرد: ۴۷ سال یک کشور توسعه یافته جهان از مهد کودک ها تا هنرمندان و دانشجویان و اقشار مختلف جامعه فرهنگسازی کرده تا استفاده از خودرو کاهش یابد.
درویش با اشاره به اینکه وقتی در کشور توسعه یافته جهان این مدت زمان برده تا این فرهیختگی و وارستگی اتفاق بیافتد پس ما نباید انتظار معجزه داشته باشیم، افزود: وضعیت محیط زیستی ما بسیار اسفناک بوده و در برخی از زمینه ها مانند فرونشست زمین، انتشار گاز های گلخانه ای، فرسایش خاک، نرخ بیابان زایی، کاهش آب های زیر زمینی، کاهش وضعیت زیستی به مرز خطر رسیدهایم.
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور خاطرنشان کرد: به دست آوردن اقتصاد پایدار نیازمند داشتن سواد اکولوژیکی است؛ در صورتی که ما در کشور شاهد قطع حمایت دولت از مدارس طبیعت هستیم بعلاوه آموزش و پرورش هیچ فعالیتی در افزایش زمینه سواد محیط زیستی به دانش آموزان نداشته و عملا چشم انداز امیدوار کننده ای برای آینده با این رفتار ها مشاهده نمیشود.
قاچاق دام اهلی از دلایل مهم شیوع بیماریهای واگیر دامی در حیات وحش مجید خرازیان مقدم با بیان اینکه بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) یک بیماری ویروسی با واگیر شدید است، گفت: این بیماری انتشاری سریع دارد و قابل انتقال از بز و گوسفند اهلی به کل و بز و قوچ و میش وحشی است ولی قابل سرایت به انسان نیست و در اوایل دهه ۷۰ هجری شمسی از طریق دام اهلی غیر مجاز وارد کشور شد.
به گفته مقدم،این بیماری در آفریقا و آسیا بخصوص درکشورهای عراق ،پاکستان، بنگلادش، هند و افغانستان شایع است.
وی ادامه داد: بررسیها و تحقیقاتی که با همکاری موسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی صورت گرفته نشان داد که ویروس عامل بیماری در حیات وحش با ویروس عامل بیماری در کشور چین قرابت ژنتیک دارد که نشان دهنده ورود عامل بیماری PPR طی سالهای اخیر از مرزهای شرقی یه علت ورود دام اهلی غیر مجاز است.
مقدم با اشاره به سابقه شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک درحیات وحش و افزایش جابجایی دامهای اهلی بخصوص دامهای کوچرو هنگام تغییر فصول گفت: در نتیجه افزایش احتمال شیوع و بروز بیماریهای واگیر دامی نظیر طاعون نشخوارکنندگان کوچک(PPR) و تب برفکی در حیات وحش، اقدامات لازم پیشگیرانه بر اساس دستورالعملهای ابلاغی به ادارات کل حفاظت محیط زیست از جمله افزایش پایش مناطق و تشدید مراقبت و بررسی وضعیت حیات وحش بویژه علفخواران وحشی در مناطق تحت حفاظت،پیگیری واکسیناسیون دامهای اهلی - که از داخل و یا حاشیه مناطق تردد میکنند - از طریق اداره کل دامپزشکی استان و ضدعفونی آبشخورها و جداسازی آبشخورهای مورد استفاده حیات وحش از دام اهلی بطور مستمر انجام و هرگونه مورد مشکوک به بیماری PPR نیز در حیات وحش به دامپزشکی استان اطلاع داده میشود.
مقدم افزود: طی مکاتبات انجام شده با سازمان دامپزشکی درخواست شده تا واکسیناسیون دامهای اهلی بخصوص در مجاور مناطق تحت حفاظت و بهطور کلی در مناطقی که بیشترین جمعیت علفخواران وحشی را دارند، در اولویت برنامههای واکسیناسیون سازمان دامپزشکی قرار گیرند که خوشبختانه تاکنون صورت گرفته است و مسلما برای کاهش موارد شیوع بیماری و تلفات ناشی از PPR در حیات وحش ضروری است برنامه واکسیناسیون دام اهلی و اجرای ضوابط و مقررات قرنطینه دامی بدون وقفه ادامه یابند.
وی خاطرنشان کرد: شیوع این بیماری در حیات وحش در صورت واکسیناسیون مستمر و فراگیر دامهای اهلی، ساماندهی حضور دام اهلی در مراتع، رعایت اصول قرنطینهای و بهداشتی در زمان جابجایی دام اهلی، جلوگیری از قاچاق و جابجایی دامهای اهلی بدون مجوز بهداشتی دامپزشکی بهخصوص دام بیمار و غیرواکسینه همچنین بیماریابی دام اهلی قبل از ورود به مراتع ، قابل پیشگیری است.
مقدم در خصوص اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان گفت: هرساله صدها هزار پرنده مهاجر آبزی در فصول پاییز و زمستان جهت زمستانگذرانی به کشورمان مهاجرت میکنند و میتوانند حامل ویروسهای جدید آنفلوانزا باشند. لذا با توجه به سابقه شیوع این بیماری در حیات وحش ،اقدامات لازم پیشگیرانه بر اساس مصوبات کارگروه ستادی و دستورالعمل مربوطه تحت عنوان افزایش پایش وضعیت پرندگان مهاجر، تشدید بازدیدها و حفاظت فیزیکی از زیستگاههای تالابی و مراکز مهم تجمع پرندگان آبزی در زمان مهاجرت پرندگان مهاجر به کشور، جمعآوری و امحای بهداشتی لاشه پرندگان مشکوک به بیماری و اطلاع رسانی به موقع توسط ادارات کل حفاظت محیط زیست استانها با همکاری دامپزشکی استان صورت میگیرد. در صورت ضرورت موضوع و در خواست سازمان دامپزشکی نیز نسبت به ممنوعیت صید و شکار پرندگان تاکنون اقدام شده و در صورت لزوم مجدد انجام میگیرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، بعضی از سویههای ویروس آنفلوانزای فوق حاد پرندگان در کشور بومی شدهاند. لذا رعایت اصول بهداشتی و ایمنی زیستی( Biosecurity) در مرغداریها و سایر اقدامات بهداشتی و قرنطینهای در کشور در زمان جابجایی طیور اهلی از مهمترین اقداماتی است که برای پیشگیری از گسترش بیماری آنفلوانزا در بین واحدهای تولید و پرورش طیور باید انجام گیرد.