تودههای زبالهای شناور همچون وصلههای بزرگی در اقیانوس آرام جابهجا میشوند. آنها از ساحلهای شهری تا جزیرههای دورافتاده با امواج اقیانوسها بالا و پایین شده و مسافت بسیار زیادی را پیمودهاند تا ناخواسته دوباره به آن سواحل بازگردند.
به گزارش زیست آنلاین، امروزه صنعت ماهیگیری در حال صید بی رویه ماهیها در آب های سراسر جهان است. این صنعت مدتی است که با مشکل بحران پلاستیک مواجه شده به طوری که معمولا نصف تورهای ماهیگیری پر از بطری ها و مواد زائد پلاستیکی است.
تحقیقات نشان میدهد این پلاستیکهای سرگردان در معده بیش از نیمی از لاکپشتهای دریایی و تقریبا در معده همه مرغهای دریایی وجود دارند.
بنابر گزارش سازمانهای مردمنهاد اگر ما به همین منوال کنونی پلاستیک تولید کنیم و راهکار مناسبی برای بازیافت نداشته باشیم تا سال ٢٠۵٠ وزن پلاستیکهای اقیانوسها از وزن ماهیهای دنیا پیشی خواهد گرفت.
براساس این گزارش در ۵٠ سال گذشته میزان استفاده از پلاستیکها ٢٠ برابر شده است. پیشبینی میشود این میزان تا ٢٠سال آینده هم دو برابر شود. همچنین تا سال ٢٠۵٠ میزان پلاستیکهای تولیدی نسبت به سال ٢٠١۴ سه برابر خواهد شد.
بهزودی صید پلاستیک بیش از صید ماهی خواهد بود!چندی پیش عیسی کلانتری، رییس سازمان محیط زیست با اشاره به عمق فاجعههای زیست محیطی در کره زمین، گفت: هشت میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوسها میشود و بهزودی صید پلاستیک بیش از صید ماهی خواهد بود. معادل یک سوم نفت، انرژی فسیلی سوزانده میشود و کره زمین دیگر طاقت این حجم را ندارد. نتیجه این استفاده نامناسب، خشکتر شدن مناطق خشک و نابسامانیهای اقلیمی است که تغییرات ژنتیکی پس از آن ممکن است نسل بشر را ازبین برد. خیلیها نگران تولیدات تراریخته هستند اما به فکر مشکلاتی که از طریق تغییر زیست بوم ایجاد میشود، نیستند.
ورود پلاستیک به بدن انسانسالانه ۸ میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوس ها شده و حدود ۸ بیلیون دلار خسارت به اکوسیستم های دریایی وارد می شود. آلودگی پلاستیک باعث مرگ یک میلیون پرنده دریایی و ۱۰۰۰۰۰پستاندار دریایی می شود، پلانگتون مایکرو پلاستیک و ماهی پلاستیک می خورد و ما ماهی را می خوریم.
تاکنون اغلب تحقیقات روی دنیا طبیعی متمرکزشده بود اما مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی وین نشان میدهد که انسانها نیز پلاستیک میخورند و در بدن ما جا خوش کردهاند.
این محققان به سرپرستی دکتر فیلیپ اشوابل در این خصوص گفت: خوردن ماهی یا آب از بطری دو راه اصلی ورود پلاستیک به بدن ما است، البته امروز نمیتوان از خوردن پلااستیک توسط انسان جلوگیری کرد.
وی افزود: نگرانی ما این است که پلاستیکی وارد روده شده و بیماری گوارشی ایجاد میکند. کوچکترین ذرات میکروپلاستیک قادر به ورود به جریان خون و سیستم لنفاوی بوده و حتی ممکن است وارد کبد هم شوند.
بیش از صدها قطعه میکروپلاستیک و ۹ نمونه متفاوت در بدن داوطلبینی که در دانشگاه وین مورد آزمایش قرار گرفتند؛ دیده شد. میزان یافت شده معادل ۵۰ تا ۵۰۰ میکرومتر بود.(ضخامت موی انسان ۱۷ تا ۱۸۱ میکرومتر است). گفته میشود ۵ درصد از پلاستیکهای تولیدشده جهان وارد دریا شده که ممکن است نصیب ماهیان شود.