محققان کرهای در تحقیقات جدید خود دریافتند که افزایش آلودگیهای نوری چه در فضای باز و چه در فضای داخلی منزل موجب اختلالات خواب ازجمله بیخوابی می شود که این موضوع در سالمندان بیشتر و شدیدتر است.
به گزارش زیست آنلاین، پژوهشهای اخیر نشان میدهند که افزایش نورهای مصنوعی مانند نور چراغ یا موبایل چه در فضای بسته چه در فضای باز در هنگام شب، آلودگی نوری محسوب میشود و میتواند خطر ابتلا به بیخوابی را بهویژه در افراد مسن افزایش دهد.
محققان دانشگاه ملی سئول در کره جنوبی در یک پروژه تحقیقاتی به بررسی افزایش بیخوابی در افراد جامعه پرداختند. آنها ارتباط مستقیمی را بین افزایش میزان نور شبانه و تعداد نسخههای داروهای خوابآور به دست آوردند. علاوه بر این، محققان دریافتند که افراد سالمندی که در معرض آلودگیهای نوری در فضای باز شبانه قرار میگیرند، بیشتر نیازمند داروهای خوابآور میشوند و آنها این داروها را در مدت طولانیتر و یا در دوزهای قویتر استفاده میکنند.
کیانگ – بوک مین (Kyoung-bok Min) استاد دانشکده علوم و تحقیقات دانشگاه ملی سئول در این رابطه گفت: «این مطالعات ارتباط معناداری را بین شدت روشنایی فضای باز، نور مصنوعی، نور در شب و شیوع بیخوابی نشان میدهد. این نتایج از میزان تجویز داروهای بیخوابی برای سالمندان بهدستآمده است.»
او در ادامه توضیحاتش خاطرنشان کرد: «نتایج تحقیقات ما نشان میدهند که نور مصنوعی شبانه در فضای باز میتواند در بیخوابی افراد در داخل خانه نیز تأثیرگذار باشد.»
بر اساس تعریف آکادمی پزشکی خواب آمریکا، بیخوابی میتواند شامل تلاش برای خوابیدن، داشتن خواب با مشکلات مختلف یا زود بیدار شدن از خواب باشد.
بهطورکلی عوامل محیطی بسیاری ازجمله سروصدای بیشازحد معروف به آلودگی صوتی، نور زیاد و مصنوعی با تعریف آلودگی نوری و یا درجه حرارت شدید، باعث میشوند که اختلالاتی در خواب ایجادشده و فرد دچار بیخوابی شود.
آلودگی نوری ازجمله عوامل زیستمحیطی جدید است که بر سلامت افراد جامعه تأثیرگذار است. این مطالعات جدید نشان میدهند که آلودگیهای نوری چه در فضا یا محیط داخلی و چه در فضای باز موجب اختلال در خواب شده که بهطور بالقوه منجر به بیماریهای متابولیکی و مزمن ازجمله سرطان، دیابت، چاقی و افسردگی میشود.
محققان دانشکده علوم و تحقیقات دانشگاه ملی سئول ۵۲ هزار و ۲۷ فرد سالمند ۶۰ سال و بالاتر را در این پژوهش موردبررسی قراردادند که از این تعداد ۶۰ درصد را زنان تشکیل میدادند.
پیشازاین تحقیقات، مقامات بهداشت عمومی تصور میکردند که آلودگیهای نوری نسبت به سایر آلودگیهای محیطی اثر کمتری بر سلامت افراد دارد درحالیکه نتایج این پژوهشها این تصورات را رد کرده و ارتباط مستقیمی را بین آلودگی نوری و پیامدهای ناشی از آن در سلامت افراد نشان میدهد.
پژوهشگران در خاتمه این مطالعات اعلام کردند که تحقیقات و بررسیهای بیشتری در این زمینه لازم است و باید راهحلهایی را برای به حداقل رساندن اثرات نامطلوب آلودگی نوری بر سلامت انسان پیدا کرد.
شرح کامل این پژوهشها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله پزشکی خواب بالینی (Journal of Clinical Sleep Medicine) به چاپ رسیده و قابلدسترس است.
آلودگی نوری، خطری بزرگ برای بشریت!به گزارش جام جم، دکتر جیسون پون، اخترشناس دانشکده فیزیک دانشگاه هنگ کنگ نزدیک به یک دهه است روی تاثیرات ناشی از آلودگی نوری مطالعه می کند. وی در مصاحبه با روزنامه گاردین گفت: «مردم گاهی از من می پرسند که آیا عقل خود را از دست داده ام؟ آنها می گویند که آیا جز این است که شهرهایی همچون هنگ کنگ باید همیشه در نور و روشنایی غرق باشند؟ و البته این سوال که چرا نور و روشنایی را یک نوع آلودگی می دانید، پرسشی است که زیاد از من می پرسند.»
دکتر پون در ادامه سخنان خود می افزاید: «هنگ کنگ شهری است که به دلیل نورپردازی در شب مشهور است. چراغ های نئونی که بر سر در مغازه ها، بنگاه ها و انواع دکه های دستفروشی این شهر آویزان است؛ آسمانخراش ها، پاساژها و بازارهای غرق در نور همه از جمله دلایل زنده بودن این شهر در شب هنگام است. اما چنان که تازه ترین تحقیقات نشان می دهد، نورهای مصنوعی زیاد، برای سلامت خطرناکند. اغلب شهرهای مدرن امروزی از نعمت آسمان پرستاره محروم هستند. اکنون پرسش اینجاست که آیا اساسا شهرهای نورانی به نفع ما هستند یا برعکس؛ ممکن است سلامت ما را در معرض مخاطره قرار دهند؟»
آلودگی نوری چیست؟آلودگی نوری، برآیند و نتیجه ناخواسته حاصل از نورپردازی های خارجی نظیر تابش نور به آسمان، زیاده روی در نورپردازی و پراکنش تشعشعات گوناگون است. منظور از تابش نور به آسمان، نورپردازی و روشنایی حاصل از فاکتورهای مصنوعی و حتی طبیعی است که سمت و سوی آن به آسمان باشد. زیاده روی در نورپردازی نیز اغلب به نورهای ناخواسته و غیرضروری اشاره دارد که می تواند در واحدهای همسایگی مشکل ایجاد کند. مثال ساده آن چراغ های پرنور خیابان و حتی نورافکن هاست که چنانچه در جوار اتاق خواب باشد، قطعا مشکلات بی خوابی را به دنبال خواهد داشت. از سوی دیگر، زیاده روی در نورپردازی ساختمان ها نیز در این طبقه بندی جای می گیرد. پراکنش تشعشعات گوناگون نیز اشاره به نورهای ناخواسته ای دارد که نه تنها ایجاد مزاحمت می کنند، بلکه در عین حال در بینایی افراد نیز تاثیر منفی دارند.
یکی از شایع ترین تاثیرات ناشی از تشعشعات، ایجاد مزاحمت برای رانندگان و خلبانان است. مثال ساده آن را اغلب هنگام رانندگی تجربه کرده اید. تصور کنید که در جاده ای تاریک در حال رانندگی هستید، چنانچه ماشینی به صورت ناگهانی در مقابل شما ظاهر شود و نور چراغ های آن به چشم های شما برخورد کند، برای چند ثانیه در تصمیم گیری دچار مشکل خواهید شد و طبیعی است که احتمال خطر نیز در این زمان افزایش پیدا خواهد کرد. تحقیقات نشان داده که آلودگی نوری در عین ایجاد مزاحمت می تواند بر عملکرد بینایی نیز تاثیر منفی داشته باشد، این مورد بالاخص در زمانی ملموس تر خواهد بود که مدت زمان تاثیرپذیری فرد از نور مزاحم چه به صورت تصادفی و چه به صورت دوره ای و حتی دائم زیادتر از حد متعارف باشد. در ویدئوی زیر که توسط ناسا منتشر شده است، می توانید نورهای زمین در شب را در قاره های مختلف مشاهده کنید.
سنجش آلودگی نوریدکتر جیسون پون، اخترشناس و محقق دانشگاه هنگ کنگ در این زمینه که چطور می توان آلودگی نوری را ارزیابی کرد، چنین گفت: «ما ۱۸ ایستگاه مختلف را در سراسر هنگ کنگ از مراکز تجاری گرفته تا شهرک های مسکونی، دایر کردیم. سپس میزان نور را در آنها با استانداردهای واحد اخترشناسی بین المللی مقایسه کردیم. این مقایسه برای این انجام می شود که بتوان میزان روشنایی آسمان را بدون نورهای مصنوعی برآورد کرد.
جالب است بدانید در روشن ترین مناطق هنگ کنگ، میزان نور عملا ۱۰۰۰ برابر بیشتر از حد نرمال است.» در هر صورت باید به خاطر داشت مطالعاتی از این دست هنوز در مراحل ابتدایی هستند و هنوز استانداردهای بین المللی قطعی برای سنجش های کیفی دقیق تر ارائه نشده. در نتیجه هنوز به طور قطع نمی توان هنگ کنگ را آلوده ترین شهر از نظر وضع نوری قلمداد کرد. دیگر نامزدها برای احراز این مقام به ترتیب عبارتند از لاس وگاس آمریکا، توکیو ژاپن، سئول کره جنوبی و نیویورک در آمریکا.