قطع گسترده درختان منطقه ارسباران در سال جاری

به گزارش زیست آنلاین، قلی الله قلی زاده شامگاه دیروز شنبه در جمع خبرنگاران با اشاره به اینکه قطع درختان منطقه ارسباران در سطح وسیعی صورت می‌گیرد، اظهار کرد: با ابراز تأسف قلع و قمع درختان منطقه ارسباران مربوط به هفته‌های اخیر نیست این در حالی است که طی هشت ماه گذشته روند قطع گسترده درختان این منطقه تشدید شده است.

به نقل از مهر وی ادامه داد: اجرای قانون تنفس جنگل‌های شمال کشور را که اجازه نمی‌دهد فعالان حوزه صنایع چوبی درختی را قطع کنند باعث شده تا دلالان و واسطه‌های کارخانجات تولید کاغذ به منطقه ارسباران هجوم بیاورند و در این میان عمدتاً درختان قطع شده قره‌داغ به خارج از آذربایجان شرقی و به استان‌های شمالی حمل می‌شدند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا منع قانونی برای جلوگیری از قلع و قمع درختان منطقه ارسباران وجود دارد؟ گفت: از نظر قانونی ممنوعیت‌هایی وجود دارد به‌طوری که اگر کسی بخواهد درختان باغ شخصی خود را هم قطع کند بایستی از دستگاه‌های ذی‌ربط مجوز دریافت.

بیشتر بخوانید: منطقه ارسباران سپر بلای جنگل‌های شمال تعرض و دزدی در منابع طبیعی ارسباراننماینده مردم کلیبر، خداآفرین و هوراند در مجلس شورای اسلامی با اشاره به تخلف، تعرض و دزدی از منابع طبیعی منطقه ارسباران را نمی‌توان کتمان کرد، افزود: متأسفانه دلالان و واسطه‌ها قیمت‌های بالایی برای خرید درختان به مردم می‌دادند و مردم به دلیل مسائل معیشتی و اقتصادی‌شان تحریک به فروش درختان می‌شدند.

قلی زاده تصریح کرد: قطع درختان پیر و پوسیده در باغات امری طبیعی و مرسومی است و باغداران برای این‌که بازدهی باغات را افزایش دهند لازم است درختان پیر و پوسیده را حذف کنند ولی امسال با توجه به مسائل پیش‌آمده قطع درختان در منطقه خیلی بیشتر از حد تصور بود.

قطع درختان ارسباران

وی خاطرنشان کرد: طبق قانون در محدوده و حریم شهرها و باغات شهر، نمی‌توان باغات را بدون مجوز قلع و قمع کرد اما چنین قانونی در مورد باغات شخصی روستاها و نزدیک دره‌ها وجود ندارد.

نماینده مردم کلیبر، خداآفرین و هوراند در مجلس شورای اسلامی با اشاره به صدور مجوز قطع درختان در مخازن سدهای خداآفرین و عمارت توسط شرکت آب منطقه‌ای استان یادآور شد: درختان مخزن سد ارسباران و عمارت به دلیل مستهلک شدن توسط سازمان آب منطقه‌ای قطع‌شده‌اند که شامل درختان مثمر و غیر مثمر بودند.

خطر قطع درختان و کاهش تنوع زیستیدرخت در نماد شناسی اسطوره‌ای جهان یکی از پیچیده‌ترین نمادهاست و در فرهنگ همه‌ی ملت‌های جهان و به خصوص در فرهنگ ایران قبل و بعد از اسلام همواره ارزشی نمادین داشته است و همچون پدیده‌ای رمزآلود و ارزشمند در باور بسیاری از مردم این سرزمین نمادی از زندگی بوده است. در عالم خلقت درخت همواره ارتباط میان زمین و آسمان تعبیر شده و تداعی زندگی و حیات و پویایی آن را نمایان ساخته است. در آیین میتراییسم یا مهرپرستی که پیش از ظهور زرتشت در ایران رواج داشت درختان بسیار مقدس بوده‌اند. در فرهنگ کهن ایرانی هر آن چه که داده خداست, پاک و دوست داشتنی است و بنابر اعتقاد ایرانیان به عنوان بخشش خدایی در خور حمایت است. در فرهنگ ایرانی زرتشت, ایزدان یا فرشتگان به عنوان آفریده اهورا مزدا حامی و پشتیبان عناصر و پدیده‌های طبیعی به شمار می‌رفتند. ایرانیان باستان حتی درختان را تجسم انسان‌های نیکوکار می‌دانستند که پس از مرگ به درخت تبدیل شده تا زندگی جاوید پیدا کنند. در نماد اساطیری نیز درخت رمز آفرینش کیهان است که سر آن تمام سقف آسمان را پوشانده و ریشه‌هایش در سراسر زمین دوانیده شده است. شاخه‌هایش در پهنه‌ی جهان گسترانیده و قلبش جایگاه آتش آذرخش است و خورشید و ماه و ستارگان در میان شاخ و برگ‌های آن همچون میوه‌های تابناک می‌درخشند.

نابودی جنگلها

برای ایرانیان تمامی درختان به ویژه درختان چنار و سرو از احترام ویژه‌ای برخوردار بوده‌اند به گونه‌ای که حتی بسیاری عقیده داشتند که زرتشت درخت سرو را از بهشت به ایران آورده است. به همین روی می‌بینیم درختان کهنسال چند هزار ساله در جای جای ایران هنوز جنبه تقدس خود را حفظ کرده‌اند. اسطوره آفرینش زرتشت از آب و گیاه در داستان سیاوش یکی دیگر از این موارد است. سیاوش ایزد خورشید, برکت و فراوانی و خدای کشت‌زارهاست که زندگی و مرگش نمادی از رویش و سترونی بوده است. سیاوش کشته می‌شود و از خون او گیاه سیاوشان می‌روید. از تمام افسانه‌های گیاهی چنین بر می‌آید که درخت موهبتی است خدایی که انسان باید به دیده احترام به آن بنگرد و از آزار و قطع آن خودداری نماید مگر آن که به کفاره گناه خود قربانی کند. در اوستا هم صدمه به گیاهان و درختان گناه بزرگی است. زرتشت درختکاری و آبادانی زمین را کرداری نیک می‌دانسته و معتقد بود که هرکس درخت کهنسالی را قطع نماید یکی از منسوبینش خواهد مرد. در دین اسلام نیز درخت از جایگاه خاصی برخوردار است.

خداوند در قرآن کریم در آیات بسیاری از درختان یاد می‌کند. و با تعبیرهای زیبا سبزی و گیاهان را جلوه حیات می‌داند. در تعدادی از آیات قرآن از درختی نام برده شده که ریشه‌هایش در بهشت و شاخه‌هایش در زمین است و نماد زندگی و انسان‌های پرهیزکار است.

بیشتر بخوانید: معرفی معروف ترین پارک های ملی ایران سابقه از بین بردن جنگل در کشور مادر کشور ما که درصد سال اخیر فن‌آوری لجام گسیخته با شتاب بیشتری به سوی آن هجوم آورده است, با وجود قدمت و سابقه‌ی تاریخی در اهمیت و حفظ طبیعت, متأسفانه نقش طبیعت و پاسداشت حرمت آن هم در زمره مسایل بی‌اهمیت قرار گرفته و به تبع آن درخت و جنگل نیز جایگاه ارزشی خود را از دست داده است و در این چند ساله اخیر این روند سیر صعودی و فاجعه‌انگیز نیز پیدا کرده است. در حالی که می‌دانیم از دیرباز در باورهای آیینی, دینی و ملی ما ایرانیان درخت از جایگاه ویژه برخوردار بوده است. و ایرانیان از جمله نخستین ملت‌هایی در جهان بوده‌اند که به وضع قوانین زیست محیطی همت گماشتند. وضع این قوانین از سوی مردمانی با فرهنگ بوده که به اهمیت حفظ محیط زیست کاملاً آگاه بودند و به پاسداری از منابع طبیعی ایمان و اعتقاد داشتند.
حال در شرایط کنونی باید دید که چه حوادث و تغییراتی در طول زمان بوجود آمده که وضعیت میحط زیست ایران را در حوزه حفظ جنگل‌ها و درختان به مرحله بحران و فاجعه رسانده است. در این نوشتار بر آنیم که به بررسی وضعیت موجود و یافتن ریشه‌ها و علت‌های پیدا و ناپیدای ویرانی, تخریب و قطع درختان و جنگل‌ها در ایران بپردازیم. در حالی که از کشاورزی به عنوان «محور توسعه» نام ‌برده می شود, هم‌اکنون یک دهم فرسایش خاک‌های جهان مربوط به ایران است و اگر روند تخریب خاک در ایران با سرعت فعلی ادامه یابد در سی سال آینده تمام زمین‌های حاصل‌خیز ایران نابود خواهند شد.
از سوی دیگر هر سال یک و نیم میلیون هکتار (۹ درصد) از خاک‌های مرغوب ایران به بیابان تبدیل می‌شود و سالانه یک تا یک و نیم هکتار به مساحت کویرهای ایران افزوده می‌شود. این در حالی است که برای تشکیل هر سانت خاک ۱۰۰ سال زمان لازم است . جالب‌تر آن است که بدانیم در ۱۰۰ سال گذشته ۹ میلیون تن از خاک بارور کره زمین فرسایش داشته که بیشترین حد تخریب آن در کشورهای در حال توسعه است.
جنگل‌های ایران نیز وضعیت بهتری ندارند. به طوری که در هر ثانیه ۳۶۰ متر مربع از سطح جنگل‌ها و مراتع کشور تخریب می‌شود. به بیان دیگر در هر ۵ سال یک میلیون هکتار از جنگل‌های ایران نابود می‌شود. و یا سالانه یک و نیم درصد از جنگل‌های ایران از دست می‌رود. اگر این روند ادامه یابد در ۶۰ سال آینده اثری از جنگل‌های امروزی ایران باقی نخواهد ماند.
در حال حاضر با تخریب ۳۳ درصد از جنگل‌های ایران, وسعت ۱۸ میلیون هکتاری این جنگل‌ها به ۴/۱۲ میلیون هکتار کاهش یافته است و سهم هر ایرانی از جنگل به ۲/۰ هکتار یعنی یک چهارم میزان جهانی آن (۸/۰ هکتار) رسیده است که این آمار حاکی از فقر و کمبود شدید کشور در این زمینه است. کشور ایران در حال حاضر بین ۵۶ کشور دارای جنگل در جهان‏, مقام چهل و پنجم را داراست. بر پایه گزارش کارشناسان فائو (سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد) چنان چه سطح جنگل‌های یک کشور از ۲۵ درصد خاک آن کمتر شود آن کشور از نظر وضعیت محیط زیست انسانی در وضعیت بحرانی به سر می‌برد. این درحالی است که سطح پوشش جنگل و مرتع در ایران ۵/۷ درصد از مساحت کشور است. حال با این شرایط فاجعه‌انگیز, اجرای طرح ملی نهضت سبز نیز چندان جدی گرفته نشده است. در حال حاضر مساحت مناطق چهارگانه طبیعی (مناطق حفاظت شده‌ی پارک ملی, آثار طبیعی و پناهگاه‌های حیات و حش) در ایران تنها ۴۸/۴ درصد از کل سرزمین است. در حالی که طبق استانداردهای جهانی حداقل سطح این مناطق با ید معادل با ۱۰ درصد از مساحت هر سرزمین باشد. از میان این مناطق چهارگانه طبیعی ایران نیز بسیاری از آن‌ها با بحران‌های جدی زیست محیطی رو به رو هستند که برای نمونه می‌توان به مواردی از آن اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: معرفی زیباترین جنگل های ایران پارک ملی خجیر و سرخه حصار (در شرق تهران), مناطق حفاظت شده ورجین و البرز مرکزی، پارک ملی لار, جنگل‌های پارک لویزان, پارک ملی گلستان, جنگل‌های حرا در جنوب کشور, دشت مغان, پوشش گیاهی و جانوری تنگه بلاغی شیراز, جنگل‌های مازندران, دشت بوئین زهرا پارک ملی بختگان فارس و …
با روند فعلی قطع درختان در جنگل‌های شمال و جنگل‌های حفاظتی و حمایتی سایر نقاط کشور در سال‌های آینده شاهد بروز سیل در استان‌های سرسبز کشور حتی گیلان و مازندران خواهیم بود. علاوه بر اینکه کشور را از یک منبع مهم اقتصادی محروم می‌سازیم, محیط زیست را نیز در معرض خطر نابودی قرار خواهیم داد. باید دانست که جنگل به عنوان منبع تولید چوب و سلولزیکی از منابع مهم اقتصادی کشورها محسوب می‌شود. و چون جزء منابع طبیعی تجزیه شونده است هموار پایدار بوده و برخلاف نفت و معادن با بهره‌برداری درست، پایان‌ناپذیر نیز هست.

https://zistonline.com/vdcgtn9u.ak9yx4prra.html