تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۰۳:۰۰
کد مطلب : 80032
حدود پنج هکتار از جنگلهای آلوده به مواد رادیواکتیو در مجاورت «منطقه مرگبار» نیروگاه «چرنوبیل» در شمال اوکراین طعمه حریق شد.
حریق در منطقه مرگبار نیروگاه چرنوبیل در شمال اوکراین
به گزارش زیست آنلاین، سازمان خدمات اضطراری اوکراین روز یکشنبه اعلام کردند که جنگل واقع در مجاورت منطقه اختصاصی نیروگاه هسته ای چرنوبیل طعمه حریق شد.

گفته می شود که این آتش سوزی جنگل در داخل «منطقه مرگبار» چرنوبیل در شمال اوکراین از روز یکشنبه آغاز شد. ساعاتی بعد، شعله های این آتش به جنگلی که در مجاورت یک روستای متروک و در فاصله ۲۴ کیلومتری از این نیروگاه اتمی قرار دارد، سرایت کرد.

در حال حاضر حدود ۵ هکتار از این جنگل طعمه حریق شده است.

به نقل از راشاتودی و به گفته سازمان خدمات اضطراری اوکراین، سه خودروی آتش نشانی به همراه ۱۸ مأمور آتش نشان برای اطفای حریق به محل اعزام شده اند.

شایان ذکر است، منطقه اختصاصی چرنوبیل یک منطقه به شدت آلوده به مواد رادیو اکتیو است که طی سالیان گذشته بارها شاهد آتش سوزیهای گسترده بوده است. به گفته کارشناسان، سوختن درختچه ها و چوبهای آلوده به مواد رادیواکتیو می تواند مواد خطرناک قابل اشتعالی را در داخل فضا منتشر کند.

گفتنی است که چرنوبیل محل یکی از بزرگترین فجایع هسته ای در تاریخ بشری است. در پی انفجار این رآکتور هسته ای در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ در جریان تست امنیت سیستم، منطقه مجاور این نیروگاه به شدت آلوده شد. گفته می شود که این انفجار فاجعه آمیز ۴۰۰ برابر بیش از انفجار بمب هسته ای هیروشیما در پایان جنگ جهانی دوم، مواد رادیواکتیو منتشر کرده است.

آتش سوزی در جنگلهای اوکراینچرنوبیل و فوکوشیما: فجایعی متفاوت با مشکلاتی مشترکفجایع چرنوبیل و فوکوشیما در فاصله ای هشت هزار کیلومتری و ۲۵ ساله از هم روی دادند. تفاوت های فاحشی میان آنچه در اوکراین و ژاپن روی داد وجود دارد ولی شباهتشان در چه بود؟.

هر دو این تاسیسات اتمی در دهه هفتاد میلادی راه اندازی شدند. فوکوشیما در سال ۱۹۷۱ و چرنوبیل شش سال پس از آن. نیروگاه اتمی فوکوشیما در ژاپن تا پیش از حادثه، چهار دهه فعال بود ولی نمونه اوکراینی آن تنها ۹ سال پس از راه اندازی فاجعه آفرید.

هنگامی که فوکوشیما پس از وقوع سونامی دچار سانحه شد شش رآکتور آن فعال بود و چرنوبیل نیز در زمان حادثه با چهار رآکتور فعالیت می کرد.

دلایل وقوع فاجعه اتمیگفته می شود که اشتباهات تاسیساتی و نیز اهمال کاری در وقوع هر دو فاجعه اتمی دخیل بوده است.

انفجار رآکتور اتمی چرنوبیل در تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ میلادی به علت انجام آزمایش هایی بود که کارکنان این تاسیسات انجام داده بودند.

متصدیان چرنوبیل در زمان انجام این آزمایش ها خطاهایی کرده بودند که آژانس بین المللی انرژی اتمی از آن به عنوان دلیل اصلی فاجعه یاد کرد.

بنای رآکتور آر بی ام کی که نوعی رآکتور قدرت بالا است در این تاسیسات یکی از دلایل این سانحه بوده است. توسعه دهندگان این رآکتور فکر می کردند که امکان ندارد مجموعه ای از حوادث مهلک یکباره و با هم روی دهد. به همین دلیل بود که سیستم های محافظتی لازم را در نظر نگرفتند. آن ها در اشتباه بودند و سلسله حوادثی در شب بیست و ششم آوریل به وقوع پیوست.

حادثه فوکوشیما پس از آن بود که ژاپن دستخوش زمین لرزه و متعاقب آن سونامی در یازدهم مارس ۲۰۱۱ شد.

خطر احتمالی یک وقوع سونامی بزرگ وجود داشت ولی مسوولان نسبت به آن بی توجهی کرده بودند. زمین لرزه مارس ۲۰۱۱ سبب از بین رفتن کابل های برق و از کار افتادن ژنراتورهای پشتیبان شد و این به معنی ناتوانی در سرد نگه داشتن رآکتور ها بود.

فاجعه چرنوبیل و پیامدهای زیست محیطیبرای آشنایی با زباله های هسته ای و اتمی این مقاله را بخوانید: بررسی انواع زباله و ماهیت آنهاآلودگی اتمی محیط زیستآژانس بین المللی انرژی اتمی میزان آلودگی هر دو حادثه در ژاپن و اوکراین را بالاترین حد یعنی سطح هفت تشیخص داده است.

به دلیل منطقه ای که تاسیسات چرنوبیل در آن واقع شده، حادثه در این نیروگاه آلودگی قابل توجهی در کشورهای همسایه اوکراین مثل روسیه و بلاروس ایجاد کرد و آلودگی خاک سبب گردید تا محصولات کشاورزی این زمینها غیر قابل استفاده گردد. در آن زمان اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی وجود داشت و این آلودگی به طرق متفاوت به سراسر اروپا به جز پرتغال منتقل شد.

آلودگی از فوکوشیما به آب های زیرزمینی و سپس به اقیانوس منتقل شد. عواقب این آلودگی برای کشورهای دیگر نیز چشم گیر بوده است.

بیشتر بخوانید: افزایش نشت آبهای آلوده به مواد رادیواکتیو از نیروگاه فوکوشیما واکنش دولت هااتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی تلاش کرد تا بر این رویداد سرپوش بگذارد تا اینکه دو روز پس از آن، یک نیروگاه در سوئد با میزان غیر معمول رادیو اکتیو رو به رو شد. پس از آن دولت سعی کرد که میزان اهمیت آن و نیز به خطر افتادن جان میلیون ها تن را پنهان کند.

به نظر نمی رسید که دولت ژاپن از حادثه چرنوبیل درس گرفته باشد. با وجود تخلیه گسترده و سریع شهروندان از مناطق اطراف نیروگاه فوکوشیما، چیزی در حدود بیش از دو ماه به طول انجامید که اعتراف کنند که این فاجعه در یکی از رآکتورهای فوکوشیما روی داده است.

وضعیت امروزدر فاصله ۳۰ کیلومتری نیروگاه اتمی چرنوبیل و ۲۰ کیلومتری فوکوشیما مناطق غیرقابل سکونت است. بر اساس منابع رسمی دولت، ۳۰۰ هزار تن در ژاپن و ۳۵۰ هزار تن در اوکراین، بلاروس و روسیه در سال ۱۹۸۶ و سال های بعد جا به جا شده اند.

پنج سال پس از این فاجعه، بسیاری از ساکنان فوکوشیما که مجبور به ترک خانه هایشان شدند همچنان در خانه های موقت اسکان دارند. آن ها اجازه دارند که هر بار تنها پنج ساعت از خانه های خود در این مناطق غیرقابل سکونت بازدید کنند.

حدود هزار و ۲۰۰ اوکراینی به خانه های خود طی این ۳۰ سال بازگشته اند. اگرچه این اقدام غیرقانونی بوده ولی بیشتر این افراد، شهروندان مسن هستند.

پیامدهای انسانی و زیست محیطیتعداد زیادی از کارکنان تأسیسات در عرض چند ساعت نشانه‌های دریافت تشعشع رادیو اکتیو را نشان دادند. عده زیادی کارمند و آتش‌نشان که بدون محافظ مشغول به کار بودند، بیشتر بخاطر شروع آتش‌سوزی در سقف واحد ۳ بود که پیش بینی‌های ایمنی را نادیده گرفتند. عده افرادی که در بیمارستانها بستری شدند، تا ساعت ۶ صبح به ۱۰۸ و تا پایان روز اول به ۱۳۲ نفر رسید.

پس از انفجار ابتدا محیط اطراف تأسیسات به امواج رادیواکتیو آلوده گشت و بعد به تدریج ابرهای آلوده به نواحی دورتر سرکشیدند و بارش باران سبب شد که بخش‌های وسیعی از اروپا به مواد رادیواکتیو آلوده شود. در اثر انفجار در رآکتور بلوک چهار تأسیسات اتمی چرنوبیل، مواد رادیواکتیو برای ساختن حدود ۱۰۰ بمب اتمی آزاد شدند. اگرچه در آن سال مقامات اتحاد شوروی سابق در آن زمان، پخش هر گونه خبری را در مورد این فاجعه به شدت ممنوع ساختند. از نظر زیان‌های مالی و انسانی، حادثه چرنوبیل بدترین حادثه نیروگاه‌های هسته‌ای در جهان به‌شمار می‌آید.

با وجود گذشت بیش از دو دهه از حادثه چرنوبیل همچنان این منطقه آلوده است

در اثر فاجعه چرنوبیل قریب به ۵ میلیون نفر آسیب دیدند، حدود ۵ هزار مرکز مسکونی در روسیه سفید، اوکراین و فدراسیون روسیه با ذرات رادیو اکتیو آلوده شدند. از میان آنها، ۲۲۱۸ شهر و روستا با جمعیت حدود ۲/۴ میلیون نفر در محدوده اوکراین قرار داشتند، فاجعه چرنوبیل جمعیت کشورهای مذکور را تحت‌الشعاع قرار داد. غیر از اوکراین، جمهوری روسیه سفید و فدراسیون روسیه، کشورهای فنلاند، سوئد، نروژ، لهستان، انگلستان و برخی کشورهای دیگر نیز اثرات فاجعه را احساس کردند. عوامل اصلی فاجعه انجام آزمایش بدون فراهم بودن شرایط، سطح ناکافی ایمنی در رآکتور و اشتباهات پرسنل اعلام شد. عملیات امحاء نتایج فاجعه در نیروگاه چرنوبیل از تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ تحت ریاست کمیسیون دولتی شوروی آغاز شد. این عملیات از نیمه دوم روز ۲۶ آوریل شروع شد و تا سال ۱۹۹۱ ادامه یافت. در اولین گام یک منطقه انزوا در محدوده ۳۰ کیلومتری اطراف نیروگاه چرنوبیل تعیین شد. از ۲۷ آوریل سال ۱۹۸۶ حکومت اوکراین ساکنین شهرهای پریپیتت و چرنوبیل، و روستاهای داخل منطقه ۳۰ کیلومتری (حدود ۱۰۰ هزار نفر) را به خارج این محدوده انتقال داد. پنهان کردن اطلاعات مربوط به فاجعه چرنوبیل باعث شکل‌گیری و گسترش شایعات باور نکردنی پیرامون نتایج فاجعه شد. ریاست شوروی از پذیرش همکاری بین‌المللی برای انجام عملیات امحاء نتایج فاجعه هسته‌ای امتناع کرد.

تنها در سال ۱۹۸۹ بود که حکومت شوروی از آژانس انرژی اتمی به منظور ارزیابی کارشناسی عملیات امحاء، درخواست کمک کرد. فاجعه چرنوبیل وضعیت تشعشع در محدوده‌های بسیاری از کشورهای اروپایی را به شدت تغییر داد. در ماه می‌سال ۱۹۸۶ در تمامی کشورهای نیمکره جنوبی، در اقیانوسهای آرام، اتلانتیک و منجمد شمالی ملاحظه می‌شدند.

با وجود گذشت سال‌ها از این حادثه، هنوز آثاری از مواد رادیواکتیو و جهش‌های ژنتیکی در مردم منطقه مشاهده می‌شود. در این میان می‌توان به ناقص شدن نوزادان در دو دهه اخیر، از قبیل بی‌دست و پا متولد شدن اشاره کرد. مقیاس این فاجعه بسیار بیشتر از آن بود که مقامات دولتی آن را اعلام می‌کردند. از رآکتور شماره چهار فقط اتم سزیم و پلوتونیوم نبود که بیرون آمد بلکه دروغی خطرناک تر از آن‌ها بود مقامات سابق شوروی آن را اعلام کردند. بر اساس گزارش‌های اعلام شده مقامات شوروی میزان استاندارد تشعشعات اتمی که یک انسان می‌تواند تحمل کند را در عدد پنج ضرب کرده بودند، که این جرمی بسیار بزرگ است. از پانصد هزار نفری که با حادثه چرنوبیل مبارزه کردند، بیست هزار نفر مرده‌اند و دویست هزار نفر هم رسماً از کار افتاده اعلام شده‌اند. کسانی هم زنده ماندند از بیماری‌ها و سرطان‌های مربوط به تشعشعات اتمی رنج می‌برند.

بسیاری از مردم اوکراین و حتی کشورهای همسایه به دلیل وجود ید رادیواکتیو به سرطان تیروئید دچار شدند.

برای شناختن راههای دفع زباله های هسته ای به این مقاله مراجعه کنید: انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش دوم  

https://zistonline.com/vdccixq4.2bqx18laa2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما