گاندو در طبقهبندی اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) در طبقه آسیبپذیر قرار دارد؛ بر اساس آخرین سرشماری در ایران حداقل ۵۰۰ گاندو در ایران وجود دارد، این عدد از لحاظ جمعیتی زیاد نیست اما بررسیها نشان میدهد که جمعیت آن پایدار است و نسبت به قبل از انقلاب که آمارها حدود ۷۰ تا ۲۰۰ تمساح بود، افزایش یافته است. اما کمآبی، جادهسازیها، آلودگی رودخانهها در داخل کشور و باورهای سنتی مبنی بر دارویی بودن گوشت آن در خارج کشور، جزو عوامل تهدید این خزنده ارزشمند است.