مردم ایران از دیرباز با آب و شنا مأنوس بودند، شواهد نشان میدهد در قدیم، در حمامها مکانهایی به نام «چال حوض» که شبیه استخر سرپوشیده بود میساختند، این چال حوضها که عمق آنها حداکثر از ۱۰ متر تجاوز نمیکرد، برای شنا کردن و آب بازی استفاده میشد. اما شنا کردن در آب، آلودگی هایی نیز در پی دارد. از این رو سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری نهادهای مرتبط اقدام به پرچمگذاری آبی و زرد رنگ برای شناگاههای شمالی کشور کرده است.

مازندران پرچمدار رنگ زرددر میان آمارهای ارائه شده میبینیم که شناگاههای استان مازندران بیشترین پرچم زرد را دریافت کردهاند که الماسی درباره علت آن به خبرنگار علمی ایرنا گفت: تعداد شناگاهها در استان مازندران نسبت به دو استان گیلان و گلستان بیشتر است از این رو مسافران بیشتری هم جذب میکند، از سوی دیگر تمرکز فعالیتها در این استان بیشتر است که حجم پسماند بیشتری وارد دریای خزر میشود بنابراین استان مازندران هم شناگاه بیشتر و هم آلودهتری نسبت به دو استان دیگر دارد.
وجود حدود ۱۰۰ شناگاه در گیلان، مازندران و گلستانمدیرکل آلودگی دریایی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: با توجه به اهمیت حفظ سلامت و بهداشت گردشگران و مسافران، سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و وزارت کشور طرح پرچم گذاری شناگاهها در شمال کشور را آغاز کرد که بر اساس این طرح شناگاهها پایش و آنهایی که عاری از آلودگی هستند پرچم آبی و شناگاه آلوده پرچم زرد دریافت میکند با این کار گردشگران و مسافران با مشاهده این پرچمها متوجه وضعیت شناگاه میشوند حتی برخی شناگاههای بسیار آلوده نیز تعطیل میشوند.





