کرونا قاتلی حاضر اما تغییر اقلیم قاتلی پنهان

به گزارش زیست آنلاین، عیسی بزرگ زاده از صاحبنظران حوزه آب و اقتصاد سبز در پاسخ به این سوال که چرا بحران تغییر آب و هوایی به اندازه کرونا جدی گرفته نشده است،گفت: اگر همه بازیگران و نقش آفرینان فضای تصمیم سازی/گیری را متشکل از سه نهاد حاکمیتی، بازارگرا و اجتماعی بدانیم، از دیدگاه هر سه نهاد مذکور، کرونا یک تهدید قوی و در همین لحظه است در حالیکه تغییر اقلیم، پتانسیل تهدید در آینده است آنهم از نظر بسیاری از مردم در هر سه نهاد پیش گفته، در بیان اندازه تهدیدات و مخاطرات تغییر اقلیم، غالبا بزرگ نمایی می شود.

اگر بخش تولید آلودگی که از نظر همه متخصصان مشکل کشنده و مهمی است، جدا کنیم، دیگر مطالبی که در خصوص تغییر اقلیم گفته می شود تا کنون نتوانسته باور لازم را در جان و فکر نقش آفرینان نهادی ایجاد کند.

درک عمومی بر این است که کرونا به بود و نبود تک تک افراد جامعه، اعم از فقیر و غنی، رئیس و مرئوس، حاکم و محکوم، کارمند و صاحب کار و زن و مرد وابسته است. هر کسی که نفس می کشد در تهدید کروناست حال آنکه از نظر بسیاری، تغییر اقلیم چنین تهدید ملموسی را ایجاد نکرده است.

افزون بر تهدید تندرستی، کرونا تهدیدی جدی برای اقتصاد هم هست. بخش زیادی از مردم که جزء سه دهک بالا نیستند، در همین مدت محدود، کاهش درآمد و فشار اقتصادی را احساس کرده اند و هرچه فرایند مهار کرونا بیشتر طول بکشد، به صورت فزاینده ای بر مشکلات همه، حتی سه دهک بالا نیز افزوده خواهد شد.

در حالیکه سالهاست باورمندان به تغییر اقلیم درغیر قابل تحمل شدن تبعات تغییر اقلیم در آینده داد سخن دادند و گاهی هم در بالاترین سطح رهبران جهانی، همراهی هایی را به دست آوردند ولی نتایج عملی که به دست آمده چنگی به دل نمی زند.

از نظر اجتماعی نیز مردمان دور و بر ما کمابیش از آثار کرونا متاثر شده اند. خانه نشینی همگانی، بیمارداری ترسناک و دلهره آور برای کسانی که خویشاوندان آنها دچار این بیماری شده اند و از همه بدتر به سوگ نشینی گروهی از شهروندان در پیرامون ما، بی پروایی و اراده این ویروس ترسناک را بر آسیب رسانی به بشریت، بر همگان روشن کرده است.

کوتاه سخن آنکه، به استثنای آلودگی های آب و هوایی که تهدید جدی است، در بقیه ابعاد تغییر اقلیم، پتاسیل مخاطره کم تا متوسط در آینده است که ممکن است بشر بتواند با کمک فناوری آن را مدیریت کند حال آنکه کرونا قاتلی حاضر پشت در خانه هایمان است.

اولویت توجه به خطرات نزدیک/ دوگانه بلاموضوع توسعه در برابر کاهش انتشار همچنین محسن ناصری، مدیراسبق طرح ملی تغییر آب وهوا وعضوهیات علمی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران در پاسخ به همین سوال گفت:در دنیا و ایران (بیش از متوسط دنیا) و شاید به دلیل انبوه مشکلات اجرایی و اولویتهای ملی هر کشور، موضوعات حاد و خطرات نزدیک با قطعیت بالا در اولویت به منظور توجه است.

کشورها به دلایل مختلف اجتماعی و سیاسی نقطه تمرکز خود را بر محورهایی به طور عمده متمرکز می کنند که تهدید قطعی و نزدیک باشد. با این وصف مشخص است که کرونا و عوارض آن وجه همت عمومی در کشورهاست.

تلفات انسانی، افکار و انتظارات عمومی، فشار رسانه ای و اقتصادی همگی برآیندی یکسان ایجاد کرده و کشورها با تمام توان در این مسیر گام بر میدارند. اما دقیقا در خصوص انتشار گازهای گلخانه ای چنین نیست.

نیاز به هزینه کرد بالا، چند درصد مخالف پر سر و صدا در خصوص عدم ارتباط تغییر اقلیم با انتشار، کسب و کارهای متاثر و اثر گذار بر انتشار و عدم انتشار، سیاسی و ایدئولوژیک شدن تعمدی موضوع ودست آخر دوگانه بلاموضوع و ساده انگارانه توسعه در مقابل کاهش انتشار منجر به تعویق و احاله موضوع کاهش انتشار به آینده و دولت بعدی می شود.

https://zistonline.com/vdciv5av.t1ary2bcct.html