درسهایی از شیوع کرونا برای مقابله با بحران های آب و هوایی

به گزارش زیست آنلاین، دشمنان ما بسیار کوچک به نظر می رسند. یکی ویروسی که همه گیر شده است و دیگری مولکول گازهایی مانند متان و دی اکسید کربن که گرما را به دام می اندازند.
اما افزایش تعداد کشته ها و اقتصادهای از بین رفته ثابت می کند که کوچکترین ذرات موجود در طبیعت می توانند جهان را تحت تاثیر قرار دهند.
در جنگ با ویروس کرونا و بحران آب و هوا، ما دشمن را ملاقات کرده ایم و این دشمن خود ما هستیم.
این همان احساسات ویروس شناسان و اقلیم شناسان است که می گویند این بیماری همه گیر چقدر می تواند به ما در مورد نبرد برای بقاء بر روی زمین بیاموزد.

انکار علم می تواند مرگبار باشد خطر نادیده گرفتن علم، یک درس برتر از "مایکل مان"، مدیر مرکز علوم سیستم ایالت پن است. او می گوید: با رد آنچه دانشمندان برجسته حوزه بهداشت به ما می گویند، سیاست های کنونی دولت در مورد ویروس کرونا تا همین جا هم بیش از 100 هزار نفر را به کام مرگ کشانده است. "مان" جز اولین کسانی بود که نشان داد چگونه سطح آلودگی ناشی از به دام افتادن گرما با سوختن سوخت های فسیلی جهش یافته است. در نتیجه، با وحود اینکه کار وی بارها مورد تایید دانشمندان قرار گرفت، وی سالها متهم و حتی تهدید به مرگ شد.
عدم موفقیت دولت فعلی در مدیریت این بیماری همه گیر، موجب انکار علمی شده است. این مسئله بصورت شدیدتر در مورد بحران آب و هوا، ناشی از فعالیت انسان ها و لزوم رسیدگی به آن به عنوان شرایط اضطراری نیز صدق می کند.

جستجو برای درمان جهانی، اما احتمال زنده ماندن شما محلی است در ماه مارس، گروهی از فرمانداران در یک جلسه آنلاین با کاخ سفید از عدم کمک دولت برای در اختیار قرار دادن دستگاه های تهویه مطبوع برای بخش های مراقبت ویژه در بیمارستان های خود ابراز نگرانی کردند.
اما ترامپ در پاسخ گفت: "خودتان فکری برای آن بکنید". این پاسخ نه تنها قدرت رییس جمهورر را زیر سوال می برد، بلکه باعث می شود رقابتی بین ایالت ها شکل بگیرد که نتیجه آن فساد و تلف شدن منابع است.
این یعنی، زندگی یک مادربزرگ، به مهارت چانه زنی یک شهردار یا مدیر بهداشت منطقه بستگی دارد.

این مورد در مورد بحران آب و هوا نیز وجود دارد. یعنی تا زمانی که یک واکسن ( یک اقتصاد بدون کربن) کشف نشود، توانایی و خرد همسایه ها، شهرداران و مدیران منطقه ای می تواند تفاوت مرگ و زندگی باشد.

رفتار فردی موجب نجات جان افراد می شود اما نمی تواند مشکل را برطرف کند رفتاری های فردی مانند فاصله گذاری اجتماعی و زدن ماسک نشان دادند می توانند جان انسان ها را نجات دهند یا بگیرند. اما برای ریشه کن کردن کامل کرونا در سیاره ای با بیش از 7 میلیارد نفر جمعیت، ماسک و دست های تمیز شما کافی نیست. به همین ترتیب، کاهش ردپای کربن شما بسیار ضروری است، اما بشر بدون تلاش گسترده هر بخش از جامعه در سراسر جهان، به کربن صفر یا درمان وبروس کرونا نخواهد رسید.

مان گفت: هر دو تغییر رفتار فردی و سیستمی برای رفع بحران جهانی بسیار مهم هستند. ما به تغییرات سيستماتيك در قالب سياست نياز داريم تا به ما كمك کند هر چه سریعتر اقتصاد خود را کربن زدایی کنیم.

بشریت قادر به تغییرات سریع و گسترده است میلیارد ها نفر در سال جاری نحوه زندگی خود را تغییر داده اند. اما تغییرات زمانی اثر گذار هستند که دوام داشته باشند. به طور موقت، این بیماری همه گیر، انتشار کربن بزرگترین آلاینده های جهان را طی چند هقته حدود 20 تا 25 درصد کاهش داد. در زمان محدودیت های کرونایی، ساکنان شهرها از هوای پاک، ستارگان درخشان و خیابانهایی که در آن می شد قدم زد، شگفت زده شدند.
برخی از کارشناسان خوشبین هستند که اگر این تغییرات دائمی شود، طی فقط چهار هفته به هدف توافق نامه اقلیمی پاریس خواهیم رسید.

منبع: cnn

https://zistonline.com/vdcgxy97.ak9x34prra.html