زیست آنلاین: یک مطالعه نشان می دهد که مناطق شهری در سراسر جهان با تغییر در آب و هوا، کاهش رطوبت را تجربه می کنند.
به گزارش زیست آنلاین، این تحقیق نشان می دهد که ایجاد زیرساخت های سبز و افزایش پوشش گیاهی شهری می تواند یک اقدام مطمئن برای شهرهایی باشد که به دنبال کاهش دما هستند.
نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند، اما شهرها فقط حدود 3 درصد از مساحت سطح زمین را تشکیل می دهند.
لی ژائو، محقق دانشگاه ایلینوی و نویسنده اصلی مقاله می گوید این بدان معناست که مدل های قبلی آب و هوایی داده های خاص برای شهرها تولید نکرده اند.
وی گفت: اگرچه شهرها این درصد کوچک را اشغال می کنند، اما در آنجا بسیاری از تأثیرات فعالیت های انسانی، مانند گرم شدن کره زمین رخ می دهد.
مدت هاست دانشمندان و برنامه ریزان شهری می دانند که درجه حرارت در شهرها بالاتر از مناطق روستایی است. زیرساخت هایی مانند آسفالت تیره رنگ و سطوح بتنی، تابش خورشید را بیشتر جذب می کنند، در حالی که کاهش پوشش گیاهی به "اثر جزیره گرمایی شهری" کمک می کند.
این بدان معنی است که دما در شهرها می تواند تا 5 درجه سانتیگراد بالاتر از مناطق روستایی اطراف باشد.
با این حال، ژائو توضیح می دهد که آب و هوای شهری و روستایی از جهات بیشتری متفاوت است. وی گفت: جزیره گرمایی شهری یکی از دلایلی است که چرا سیگنال گرم شدن شهری نسبت به سایر مناطق متفاوت است. اما این فقط دما نیست که متفاوت است، بلکه رطوبت نیز تفاوت دارد. بسیاری از متغیرهای آب و هوایی شهری با سایر مناطق متفاوت هستند.
این مدل پیش بینی می کند که زیرساخت های سبز سرمایه گذاری خوبی برای تقریباً همه شهرها خواهد بود. درختان و پوشش گیاهی با آزاد کردن آب در جو، هوا را خنک و به کاهش دما کمک می کنند. به نظر می رسد که این امر در مکانهایی که در حال حاضر مرطوب هستند تأثیر محدودی دارد، اما مدل های جدید پیش بینی می کنند که هوا در اکثر شهرهای غیر ساحلی در قرن آینده خشک تر خواهد شد.
این امر باعث می شود که تبخیر سطح کارآمدتر باشد، به این معنی که افزایش سطح پوشش گیاهی شهری در مبارزه با گرمایش جهانی موثرتر خواهد بود.
ژائو امیدوار است که این داده ها به برنامه ریزان شهری و سیاست گذاران کمک کند تا در مورد کاهش دما در شهرهایشان تصمیمات آگاهانه تری بگیرند.