شهرهای ساحلی، در خط مقدم بحران آب و هوا

به گزارش زیست آنلاین، پیش نویس گزارش منتشر نشده ای که در اختیار خبرگزاری فرانسه گرفته است، نشان می دهد که افزایش سطح دریاها می تواند صدها میلیون نفر از مردم ساکن مناطق شهری را تا سال 2050 تحت تأثیر قرار دهد.

با گرم شدن زمین و ذوب یخ ها، دریاها نقشه جهان را دوباره ترسیم می کنند و بسیاری را مجبور می کنند خانه های خود را ترک کنند.

دانشمندان پیش بینی می کنند در نهایت کل شهرها به دلیل جاری شدن سیل باید رها شوند.

بسیاری از شهرهای بزرگ جهان از جمله بمبئی، جاکارتا، نیویورک، توکیو، لاگوس، شانگهای، میامی و داکا در معرض تهدید قرار دارند. شهرهایی که حداقل توانایی محافظت از خود را دارند، بیشترین ضربه را خواهند خورد.

دانشمندان سازمان ملل متحد پیش بینی می کنند حتی اگر مطابق توافق پاریس در سال ۲۰۱۵, افزایش دما زیر 2 درجه سانتیگراد حفظ شود، سطح دریاها تا پایان قرن 60 سانتی متر افزایش می یابد.

این بدبن معناست که سرزمینی که در حال حاضر 300 میلیون نفر در آن زندگی می کنند، تا سال 2050 در معرض سیل سالانه خواهد بود.

شهرهایی مانند ونیز و جاکارتا در حال حاضر نیز در حال غرق شدن هستند، در حالی که کشورهای جزیره ای در اقیانوس آرام در معرض خطر ناپدید شدن در زیر امواج قرار دارند.

در گزارش هیئت بین دولتی تغییر اقلیم (IPCC) آمده است: "با ادامه افزایش سطح دریا، شدت گرفتن سیل و طوفان، افزایش اسیدیته اقیانوس ها با افزایش دما و تشدید امواج گرما، انتخاب های دشواری باید صورت پذیرد.

بدون انطباق با شرایط افزایش سطح آب دریاها، در بدترین سناریو، پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰, بین 1.6 تا 3.2 تریلیون دلار آمریکا خسارت به 136 شهر بزرگ ساحلی جهان وارد شود.

بیش از 140 مکان میراث جهانی نیز در معرض خطر طغیان قرار دارند که بیشتر آن ها در مدیترانه واقع شده اند.

در این گزارش آمده است كه كاهش گازهای گلخانه ای، در حال حاضر می تواند خطرات را كاهش دهد اما افزایش سطح دریاها در حال شتاب گرفتن است و برای سال ها ادامه خواهد یافت. گازهای گلخانه ای موجود در هوا پیش از این، میزان افزایش سطح آب دریا ها تا سال 2050 را تعیین کرده اند.

منبع: euronews

https://zistonline.com/vdcenv8v.jh8e7i9bbj.html