در میان ریزگردها! | زیست آنلاین

در این بین گروهی از ستاره شناسان تصمیم می گیرند تا با استفاده از یک کرم‌چاله‌ ی فضایی که به تازگی کشف شده،محدودیت های سفر انسان به دور ترین نقاط فضا را از بین ببرند و در حقیقت به دنبال یافتن خانه یی امن برای حفاظت از نسل بشر هستند،هر چند به دلیل شرایط اقتصادی،مردم راضی به ادامه ی فعالیت های ناسا نیستند؛این خلاصه ای بود از یکی از بهترین فیلم های جهان در سال ۲۰۱۴ میلادی Interstellar که توسط کریستوفر نولان بر پرده ی سینماهای جهان رفت و امروز با رتبه ی ۳۲ در بین ۲۵۰ فیلم برتر از نگاه IMDb قرار دارد و اسکار بهترین جلوه های ویژه را نیز در کارنامه ی خود ثبت کرده است.
هر چند داستان فیلم در آینده یی نامعلوم رخ می دهد اما اگر یک بار به تماشای این شاهکار سینمایی بنشینید در خواهید یافت که این آینده شاید از همین دیروز شروع شده باشد؛در جهانی که امنیت_غذایی و تنوع_زیستی قربانی سیاست های غلط توسعه ی ناپایدار شده و از سوی دیگر به دلیل بی توجهی های پی در پی به جهت نگهداشت منابع طبیعی زمین و بهره کشی های گسترده از محیط زیست به ویژه در کشورهای در حال توسعه یی همچون ایران،امروز می توانیم سقوط منابع آب و خاک را در چالشی به نام ریزگردها ببنیم!
هنگامی که فاصله ی دید به کمتر از ۱۰۰ متر در زاگرس می رسد و سنجش میزان آلودگی هوا از توان دستگاه ها در خوزستان خارج می شوند،تنها این سلامتی مردم است که قربانی شده و آسیب های اقتصادی و اجتماعی آن نیز از کنترل و محاسبه خارج می شوند!
بی شک فیلم " در میان ستارگان " از لحاظ علم فیزیک و نجوم چند گام بلند به جلو برداشته و در امر آنچه که بر زمین می رود نیز با توجه به حضور و ظهور سیاستمدارانی که چه در گفتار و چه در کردار اعتقادی به حفاظت از محیط زیست نداشته و ندارند،دست به یک پیش گویی بسیار تلخ و البته عاقلانه زده که امروز و پس از نزدیک به چهار سال از پخش جهانی این فیلم می توانیم برخی از رخدادهای شکل گرفته در فیلم را در جهان پیرامون خود ببینیم.
به نظر نگارنده شاهکار نولان بعد از ساخت فیلمی همچون Inception زنگ هشدار را همسو با تمام آنانی که نگران کره ی مسکون هستند به صدا در آورده است.
سالهاست که به منابع آب و خاک خود چوب حراج زده ایم،فرسایش خاک بیداد می کند،زیستگاه های آبی درگیر خودخواهی های تمام نشدنی هستند و بیابانی شدن با سرعت در حال پیشروی است و دریخ از اقدامات علمی و راهبردی که گویی سالهاست همچون فریادی که در گلو خاموش شده باشد از سیمای سرزمین دریغ می شود؛دوستان،این دیگر فیلم نیست!
در مورد این فیلم بسیار می توان گفت و نوشت اما همین بس که این فیلم با کتاب های خاک گرفته ای شروع می شود که می توان از آن برداشت های متفاوتی داشت،اما این روزها و همزمان با کنفرانس بین المللی گرد و غبار در پایتخت کشور،باز هم آسمان بسیاری از استان های غربی کشور میزبان ذرات ریز معلق هستند و چه بسیار خسارت های جسمی که به مردم تحمیل شده و می شود و اولویت ها و بودجه ها جای دیگر مشغول اتلاف وقت هستند و در میان سکوت سنگینِ حاصل از عدم شفافیت در برخورد با این چالش، می توان به راحتی دلسردی متخصصین را نیز دید!
شاید ما بی آنکه بدانیم و بخواهیم و بفهمیم به قانون مورفی ایمان آورده ایم و برای همین است که شب ها دیگر نمی توان در میان ستارگان به تماشای حقیقت نشست،اینجا دیریست که آسمان ریزگرد زده به رنگ قرمز در آمده است...!

زیست انلاین

https://zistonline.com/vdcgqz93.ak9wu4prra.html