سردرگمی تولید کنندگان محصولات سبز در نبود اتحادیه و صنف

*فکر می کنید کسب و کار شما چطور با اقتصاد سبز تعریف می شود؟

هرنوع فعالیت سبز به نحوی هدف نهایی اش حفظ محیط زیست است و فعالیتی که ما انجام می دهیم، ارتباط مستقیم با آن دارد .بیشتر خسارت های جدی که به محیط زیست وارد می شود از طرف انسان است و یکی از این خسارت ها بحث غذا است و بشر برای تامین غذا به طبیعت و محیط زیست خسارت وارد می کند .یک بخش آن زیاده خواهی و بخش دیگر آن نیاز واقعی است. در واقع ما تلاش داریم با عرصه محصولات غذایی سالم و ارگانیک ، از میزان این خسارت کم کنیم، زیرا حذف کامل خسارت به محیط زیست غیر ممکن است .به طور مثال برای تهیه یک کیلو نخود ، ۱۰۰ گرم کود شیمیایی به کار می رود و این مقدار در فرایند تولید وارد آب های زیر زمینی می شود و آنها را آلوده می کند. وقتی یک کیلو نخود ارگانیک استفاده می کنیم ،در واقع به حفظ محیط زیست کمک می کنیم.اما در حوزه اقتصاد سبز کاری که ما در حال انجام آن هستیم اهمیت زیادی دارد.این کار آسیبی به محیط زیست نمی زند، ما درخت قطع نمی کنیم، آب را آلوده نمی کنیم و در واقع ارتباط طولی بین کار ما و اقتصاد سبز وجود دارد.

*در این مسیر چه فرصت ها و چه موانع و محدودیت هایی وجود دارد ؟

از نگاه محیط زیستی می توانیم بخش زیادی از مردم را که تغذیه نامناسب دارند و می توانند به محیط زیست آسیب وارد کنند را به سمت آسیب کمتر هدایت کنیم و درحال حاضر در شرایطی هستیم که این تقاضا وجود دارد .اما چالش های زیادی نیز وجود دارد . بحث قانون گذاری ها از مهمترین آنها است در دولت و در کشور این مشاغل تعریف نشده و با همان نگاهی که سایر مشاغل دیده می شود، ما هم رصد می شویم و این نگاه جاهایی به ما آسیب می زند. زیرا ما مثل سایر مشاغل فکر نمی کنیم و در نتیجه آنطور هم کار نمی کنیم ، مثلا اگر شرکت ما در زمینه اقتصاد سبز و حفظ محیط زیست قدم بر می دارد، نباید مالیاتی که پرداخت می کنم با یک سوپر مارکت برابر باشد.در بحث قانون گذاری ها و اتحادیه ها نیز همین شرایط را داریم . ما اصلا یک اتحادیه و یا صنف مربوط به محصولات سبز نداریم و مجبوریم برای کار به اتحادیه ای برویم که هیچ آشنایی با محصولات سبز و کار ما ندارد و چیزی از کار ما نمی دادند و بدترین جای کار آنجا است که آنها قرار است ما را تایید کند

*در این مورد بیشتر توضیح دهید که شما برای ثبت شغل خود مجبورید به چه اتحادیه هایی بروید؟

اتحادیه سوپر مارکت ها ، اتحادیه عطاری ها و اتحادیه سقط فروش ها همان بقالی های قدیم .

وقتی وارد مذاکره می شویم آنها درک درستی از کار ما و محصولات ما ندارند . به همین خاطر زبان مشترک و ادبیات مشترک بین ما وجود ندارد که با هم به تفاهم برسیم در نهایت این ما هستیم که باید شرایط آنها را بپذیریم و در حالی که کار ما اقتصاد سبز است وبرای حفظ محیط زیست قدم بر می داریم و آنها باید با ما کنار بیایند و این اتفاق نمی افتد زیرا قانون دست و پای ما را بسته است

*انجمن ارگانیک به شما کمک نمی کند با وجود آنکه نه صنف دارید و نه اتحادیه که در این راه به شما کمک کند ؟

انجمن ارگانیک فقط یک ارگان است .وقتی می تواند کمک کند که بخواهد آنها مشکلات و دغدغه ما را ندارند .دغدغه آنها توسعه یک فرهنگ است در صورتی که ما در حال انجام کار اقتصادی هستیم و آنها نمی توانند کار اقتصادی کنند و به همین دلیل دغدغه مشترک نداریم .

*به چه جاهایی برای رفع این مشکل مراجعه کرده اید چه اقداماتی انجام داده ایم؟

دولت برنامه هایی دارد و صحبت هایی شده است هر چند این صحبت ها همیشگی است اما برای اجرایی شدن زمان زیادی می برد و برای من که در حال انجام کار اقتصادی هستم زمان یعنی هزینه ،زمان یعنی دردسر . نه می توانم پرسنلم را بیمه کنم نه می توانم مجوزهای لازم برای کارم را بگیرم .نه می توانم گواهی بگیرم . چون هنوز ساز و کار مناسب برای این کار تعریف نشده است و تا ساز و کار تعریف نشود نمی شود کاری کرد و هر روز مجبورم به اماکن، بیمه و شهرداری و... مراجعه کنم و این کارها وقت و انرژی من را برای کار اقتصادی می گیرد.

*فکر می کنید این موانع را کدام بخش از دولت می تواند برطرف کند ؟

فکر می کنم ، باید تقاضا ایجاد شود . آنها بهتر از ما می دانند باید چه کاری انجام دهند . فکر می کنم سازمان محیط زیست باید همراستای ما قرار بگیرد زیرا نماینده محیط زیست همیشه در بدنه دولت حضور دارد و می تواند از این ماجرا دفاع کند. در نهایت سازمان محیط زیست ناگریز است که به خواسته هایی افرادی مانند ما تن دهد . زیرا به طور مثال هنر تا وقتی پا بر جا است که منجر به درامد زایی شود و زمانی یک فعال محیط زیست می تواند تا سالها کار محیط زیستی انجام دهد که بتواند درآمد داشته باشد . من که در حوزه اقتصاد سبز فعالیت دارم باید تحت حمایت این سازمان قرار بگیرم زیرا در نهایت من و امثال من در جهت حفظ منابع محیط زیستی کمک می کنیم .فکر می کنم اگر نماینده ای داشته باشیم که در هیات دولت حرف ما را به گوش مسولان برساند، بسیاری از مشکلات مرتفع می شود شاید هیات دولت نداند که امروز ۵۰ فروشگاه محصولات ارگانیک در کشور وجود دارد و اینها نیاز یبه مجوز و سازکار دارند و اگر این مجوزها تامین شود شاید به ۵۰۰ تا تبدیل شوند

*فکر می کنید چه سازمان هایی در این کار باید به افزایش مشاغل سبز کمک کنند؟

چندی پیش همایش اقتصاد سبز برگزار شد و دغدغه هایی مطرح شد تسهیل یک سری سیاست از جمله درخواست های شرکت کنندگان بود چون اقتصاد سبز قبل از نمود خارجی باید نمود داخلی پیدا کند یعنی در ذهن شکل بگیرد و فرد به این نتیجه برسد که من می خواهم اقتصاد سبز داشته باشم وبه عنوان ملکه ذهن برایش ایجاد شود . اول باید مشخص کنیم که چه کسی می تواند وارد این عرصه شود و شروع به کار اقتصاد سبز کند و خطوطی نیز مشخص شود که اگر از آنها تعدی کند نتواند به عنوان اقتصاد سبز فعالیت کند سیاست گذاری در این حوزه انجام شود و در نهایت تببین اقتصاد سبز و تعریف الگوهای سبز قدم های بعدی است که باید در این راه برداشته شود. آنوقت است که افراد فعال در این حوزه می توانند وارد این عرصه شوند و مشخص کنند که کار خودشان را بر اساس تعریف ها و سیاست های موجود تببین کنند. البته باید گفت انجمن ارگانیک سیاست گذاری کرده است اما ضمانت اجرایی برای آنها وجود ندارد و اگر من که در این عرصه کار می کنم آن را اجرا نکنم، هیچ کس برای نظارت وجود ندارد ، اگر من از خطوط آن تعدی کردم جلوی این کار گرفته نمی شود .درصورتی که در اتحادیه صنفی اینطور نیست در اتحادیه صنفی یک سری فاکتور وجود دارد که اگر افراد در آن راستا آنها را رعایت نکنند،جلوی فعالیت هایشان گرفته می شود .مثلا مشخص شود که شما باید این محصولات سبز را ارائه کنید و اگر نشود اینقدر جریمه می شوید. ناخوداگاه این قرارداد تبیین و ضمانت اجرایی پیدا می کندو در نهایت خود به خود آنقدر فعالان در این عرصه زیاد می شود که دولت مجبور می شود برایش ساز و کاری را در نظر بگیرد.جمع شدن و زیر یک چتر شدن فعالان این حوزه است می تواند مطالبه گری ایجاد کندو وقتی تعداد فعالان ۵۰۰ شرکت و موسسه شود نمی توانند ما را از گردونه بیرون کنند و باید به حرف های ما گوش کنند.

*عرصه و تقاضا در بازار محصولات سالم و ارگانیک چگونه است؟

در محصولات سالم عرضه بیشتر از تقاضا است و امکان برای بیشتر شدن آن وجود دارد . اما تقاضا به چند مورد بر می گردد یکی فرهنگ سازی است که هیچ ضرروتی برای مصرف کننده تعیین نشده و محصولات معرفی نشده است که اگر این اتفاق بیفتد مصرف کننده تقاضا را مطرح کند ،تولید بالا می رود و افراد به سمت مصرف محصولات سالم تمایل پیدا می کنند.

دو سال پیش ۲۰ فعال در حوزه تولید حضور داشتند. اما در حال تعداد بیشتر و محصولات متنوع تر شده است .ما به عنوان عرضه کننده حق انتخاب داریم که به طور مثال عسل ارگانیک را از این شرکت بگیرم یا از یک شرکت دیگر. در مجموع تعداد و رقایت بین تولید کنندگان زیاد شده است.

وقتی رقابت نباشد هرکسی هر کاری بخواهد انجام می دهد . در یک سری بخش ها ما مشکل داریم در حالی که محصولات نیاز اساسی خانواده ها است اما این محصولات به درستی معرفی نشده اند. ساز و کار که از تولید به دست مصرف کننده برسد وجود ندارد و هزینه بر است و این موانع برداشته نمی شود.

*آیا برای محصولات سالم و ارگانیک گواهی وجود دارد و این گواهی ها از چه مراجعی صادر می شوند ؟

خدا رو شکر چند شرکت داریم که گواهی می دهند اما نظارت دائمی به هزینه و پول زیاد نیاز دارد و نبود این نظارت ها برای کسانی که در این حوزه کار می کنند، دغدغه ایجاد می کند. اما ما سعی می کنیم حتی محصولاتی که گواهی می گیرند را هم سلکت کنیم و از میان آنها بهترین را انتخاب کنیم و در اختیار مصرف کننده قرار دهیم.

*به نظر شما چه سازمانهایی می توانند بر این بازرسی ها نظارت داشته باشند؟

اداره استاندار و هم وزارت بهداشت و انجمن ارگانیک است هر کدام می توانند این نظارت ها را اعمال کنند . البته بخش های دانشگاهی هم خیلی می توانند هم این راه راهگشا باشند.

*و در نهایت ؟

دغدغه اصلی و خیلی جدی بحث بازرسی است که باید ساز و کارش چیده شود . محصولات آزمایش شود و هزینه هایش کاهش پیدا کند . دغدغه و مشکل همین است .ما برای گسترش فعالیت در بازار نیاز به حمایت مادی و معنوی داریم . از هر بانکی که وام بگیریم باید ۲۴ درصد سود بدهیم در حالی که باید فعالیت ها خاص دیده شود . حتی ساده ترین چیزها سودش مثل بقیه مشاغل است .اقتصاد سبزهیچ جا تضمین شده نیست و ضمانت اجرایی ندارد .

https://zistonline.com/vdcipzaq.t1ary2bcct.html