تغییرات اقلیمی نه تنها با رویدادهای شدید آب و هوایی، ذوب شدن یخچالهای طبیعی و افزایش سطح آب دریاها در ارتباط است، بلکه می تواند به واسطهی شیوع آسانتر بیماریها، تاثیر قابل توجهی بر سلامتی انسانها، حیوانات و گیاهان داشته باشد.
به گزارش زیست آنلاین به نقل از زیست نیوز تغییرات اقلیمی نه تنها با رویدادهای شدید آب و هوایی، ذوب شدن یخچالهای طبیعی و افزایش سطح آب دریاها در ارتباط است، بلکه می تواند به واسطهی شیوع آسانتر بیماریها، تاثیر قابل توجهی بر سلامتی انسانها، حیوانات و گیاهان داشته باشد.
از این رو و در سالهای پیش رو، امکان شناسایی میکروبها و انگلهایی متنوع با طول عمر بیشتر و برخورداری از شرایط زندگی بهتر وجود خواهد داشت. افزایش دما که موجب تغییرات محیطی و نابودی برخی موانع طبیعی در مسیر زندگی برخی میکروبها و انگلها خواهد شد، یکی از عوامل کلیدی در این زمینه محسوب می شود.
به گفته "سونیا آلتیزر"، دانشیار دانشکدهی دانشکده اکولوژی دانشگاه جورجیا و نویسندهی ارشد این مطالعه، بازبینی پژوهشهای انجام شده طی بیش از ۱۰ سال گذشته برای درک و مشاهدهی بهتر از جریانها و کسب اطلاعات جدید در مورد تغییرات اقلیمی بوده است.
یکی از موضوعات برجسته در این زمینه، بروز بیماریهای فراوان به ویژه در سیستمهای طبیعی است. نشانهی کاملا مشخص از افزایش شیوع و یا شدت یافتن این بیماریها در واکنش به تغییرات اقلیمی وجود دارد. آلتیزر خاطر نشان می کند، برخی از سیستمهای طبیعی که این نشانه در آنها قویتر و چشمگیرتر است شامل قطب شمال و اقیانوسهای گرمتر می شوند.
به عنوان مثال، در قطب شمال، کرمهای انگلی که گاوهای شاخدار و گوزنهای شمالی را تحت تاثیر قرار می دهند، وجود دارند که افزایش دما به رشد سریعتر، تعداد بیشتر و گسترش محدوده حضور آنها منجر می شود. همچنین، در اقیانوسهای گرمسیری، مانند صخرههای مرجانی کارائیب، شواهد زیادی حاکی از آن هستند که گرم شدن کرهی زمین در همزیستی مرجانهای دریایی تداخل ایجاد کرده و بیش از پیش، آنها را در معرض خطر بیماری قرار می دهد. در همین حال، میزان رشد برخی باکتریهای کشنده به واسطه گرمایش جهانی افزایش می یابد.
به گفته آلتیزر، نکتهی اصلی دیگر که تیم پژوهشی روی آن متمرکز بوده، دانستن چرایی پاسخهای متفاوت پاتوژنهای گوناگون به تغییرات اقلیمی است. این مساله به ما در پیش بینیها و در نهایت، مدیریت شیوع بیماری در انسانها، حیوانات و گیاهان کمک می کند. برخی کشورها در اروپا و آمریکای شمالی نسبت به کشورهای دیگر، از آمادگی بهتری برای مدیریت تهدید بیماری برخوردار هستند.
نظارت، کنترل ناقل، بهداشت مدرن، داروها و واکسنها می توانند برای جلوگیری از شیوع بسیاری از بیماریها به ویژه بیماریهای منتقل شونده از راه ناقل یا بیماریهای اسهالی که در کشورهای در حال توسعه بسیار مشکل ساز هستند، گسترش یابند. همچنین، این موارد می توانند با اثرات تغییرات اقلیمی مقابله کرده و شناسایی افزایش در آن پاتوژنها را دشوار سازند.
کنترل ناقلها به معنای کنترل مواردی مانند پشهها و ساسها است که می توانند ناقل مالاریا یا تب دانگ باشند. در کشورهای در حال توسعه، پاتوژنهای موثر بر کشاورزی و حیات وحش می توانند به طور قابل توجهی امنیت غذایی و معشیت مردمان بومی را تحت تاثیر قرار دهند.
بر همین اساس، این پرسش مطرح می شود که میزان نگرانی مقامهای بهداشتی تا چه اندازه باید باشد؟ به اعتقاد آلتیزر، پاسخ به این پرسش ساده نبوده و وابستگی بسیاری به موقعیت مکانی دارد. در حال حاضر، ما در مرحلهای هستیم که طی پنج تا ده سال آینده، دانشمندان می توانند به سمت چارچوبی قابل پیش بینی حرکت کنند که توانایی پاسخ گویی به سوالاتی دربارهی کدام منطقه در جهان و این که چه پاتوژنهایی نسبت به تغییرات اقلیمی واکنش نشان خواهند را دارد.
این در شرایطی است که اثرات تغییرات اقلیمی طی گذشت بیش از چند دهه آشکار خواهند شد. از این رو، دنبال کردن دادههای استاندارد بسیاری از بیماریها و پاتوژنها در بلند مدت ضروری و حیاتی است.